ტელეგრამ-არხი „Первый Харьковский“ წერს: ერთხელ ლაზარე კაგანოვიჩმა (საბჭოთა სამეურნეო და სახელმწიფო მოღვაწე, სსრკ-ის სახალხო კომისართა საბჭოს/მინისტრთა საბჭოს თავმჯდომარის პირველი მოადგილე 1938-1957 წლებში – გ.გ. ) მარშალ კონსტანტინე როკოსოვსკის მოუთხრო, როგორ მოახერხა სტალინმა ერთ საუბარში აეხსნა მისთვის, რა საზიანოა სიონიზმი. კითხვაზე, როგორ მოახერხა ეს სტალინმა, კაგანოვიჩმა უპასუხა, რომ იოსებ ბესარიონოვიჩი ებრაელი ხალხის შესახებ ჭეშმარიტებას უფრო ღრმად სწვდებოდა, ვიდრე ნებისმიერი რაბინი. შემდეგ კი დასძინა:
„ერთხელ, კადრების არასწორად შერჩევის გამო კაგანოვიჩის გაკიცხვის შემდეგ ცოტა დამშვიდებულმა სტალინმა თქვა, რომ მას ესმის ჩვენი, ებრაელების, და ძალიან წუხს. ავიღოთ, მაგალითად, ეროვნული აღზრდა: ვის ვბაძავთ ბავშვობიდან იძულებით? – მხოლოდ ნაძირალებსა და არამზადებს, მაგრამ ეს ნაძირალები არიან ჩვენი არა მხოლოდ გმირები ან წმინდანები, არამედ პატრიარქებიც.
იოსებ ბესარიონოვიჩმა შემომხედა და ცოტა ხნის დუმილის შემდეგ მკითხა, ვიცოდი თუ არა წინაპარ იაკობის ისტორია. ბუნებრივია, ვთქვი, რომ ვიცოდი. შემდეგ იოსებ ბესარიონოვიჩმა კვლავ მკითხა:
– რას ფიქრობ, ლაზარ მოისეევიჩ: ნორმალურია, რომ იაკობმა ჯერ კიდევ მუცლად ყოფნისას დაიწყო ძმასთან ჩხუბი პირველყრმობის გამო? დედის მუცელში ყოფნისას სურდა, დაეყოვნებინა ძმის დაბადება და მის ქუსლზე მიჯაჭვული დაიბადა. შემდეგ კი ისარგებლა შიმშილით და იაკობმა ოსპის შეჭამანდის სანაცვლოდ თავის ძმას პირველობა წაართვა. ამას გარდა, მან მოატყუა მომაკვდავი მამა, თითქოს ესავი იყო და მიითვისა კურთხევა, რომელიც მისთვის არ იყო განკუთვნილი.
მე გავჩუმდი, სტალინმა კი ირონიული ღიმილით განაგრძო:
– სამწუხაროა, რომ ეს ამაზრზენი ქმედება იუდაიზმის მიერ დაგმობილი კი არ არის, არამედ დიდებულ ქმედებად არის აღიარებული. ხომ არ ვცდები?
და მხოლოდ მაშინ გავაცნობიერე, რის ახსნას ცდილობდა იოსებ ბესარიონოვიჩი, რომ ჩვენი რელიგია საფუძველშივე ხარვეზიანი და საზიანოა. ის არ შეესაბამება ადამიანის მორალს.
– არა, არ ცდებით, – ვუპაუხე მე, – ასეა…
– იქნებ ახლა თქვენ მომიყვეთ შემდეგ რა მოხდა, – მოჭუტა თვალები იოსებ ბესარიონოვიჩმა.
– მამის მოტყუების შემდეგ იაკობი ბიძასთან გაიქცა, – დავიწყე გახსენება, – სადაც დაქორწინდა.
– და ოცი წლის განმავლობაში ატყუებდა სიმამრს პირუტყვის ნამატი ნაშიერების გაყოფისას, ასეა?
სტალინმა ისეთი დეტალები იცოდა, რომლებიც ჩემთვის უცნობი იყო.
შემდეგ განაგრძო:
– გაითვალისწინეთ, ლაზარ მოისეევიჩ, რომ იაკობი თავის ბიძაშვილზე დაქორწინდა. ეს არის ინცესტი და განა ეს არ არის მიზეზი იმისა, რომ ებრაელები მას დღემდე დიდ პატივს სცემენ?
– შეიძლება, – ჩავიბურტყუნე მე.
– ახლა ერთად გავიხსენოთ, როგორ დასრულდა იაკობის ბრძოლა ღამის სულთან… – სტალინს აშკარად სურდა იაკობის თემის დასრულება.
– მას ღმერთმა უთხრა, რომ ამიერიდან იაკობის სახელი იქნებოდა ისრაელი.
– რაც ნიშნავს “გამარჯვებულს”? კარგი გმირია! მისი მთავარი იარაღი არის ტყუილი. რა შეიძლება დავასკვნათ ამ ყველაფრიდან? – მხოლოდ ის, რაც მითშია ჩადებული. თუ გსურს გაიმარჯვო, გამოიყენე დახვეწილი ტყუილი? თუ მე რაღაც არასწორად გავიგე?
– ყველაფერი ასეა, – საბოლოოდ დავიბენი მე.
– უბრალოდ, დაფიქრდი, პატივცემულო ლაზარ მოისეევიჩ: საით გიხმობთ ასეთი წმინდანები? არადა, ისინი მატყუარები და ნაძირალები არიან. იცით, რას ვფიქრობ? უბედურია ის ხალხი, რომელსაც აი ასეთი მისაბაძი იდეალები აქვს.
ამ სიტყვებით გავიდა ჩემი კაბინეტიდან იოსებ ბესარიონოვიჩი. როცა მის უკან კარი მიიხურა, რამდენიმე საათის განმავლობაში ვიჯექი ჩაფიქრებული. სტალინი თავისი სიტყვებით ყველაზე იდუმალს შეეხო ჩემში, იმას, რაზეც ჩვენ, ებრაელები, როგორც წესი, არ ვფიქრობთ.
მივხვდი, რომ სტალინი მართალი იყო – ჩემი ხალხი სასტიკად არის მოტყუებული, მოტყუებულია ჯერ კიდევ დედის მუცელში და მას ბოროტი ძალები იყენებენ. რომელი? – მიტრიალებდა თავში კითხვა. ეს ძალები აშკარად ცნობილი იყო სტალინისთვის, მაგრამ როგორ უნდა გეკითხა ამის შესახებ?
მოამზადა გიორგი გაჩეჩილაძემ
https://uk.tgstat.com/channel/@Kharkov_Perviy/40926
