ევროჰუმანიზმი და ევროპა, რომლისკენაც მივისწრაფით!

ორიოდე დღის წინ, 15 ოქტომბერს, დანიის ქალაქ ოდენსეს ზოოპარკში, საშემოდგომო არდადეგების დაწყების აღსანიშნად, სკოლის მოსწავლეთათვის მორიგი საგანმანათლებლო თავყრილობა მოაწყეს, – ბავშვების თვალწინ მოკლეს და გამოშიგნეს ლომი.

დააკვირდით პირველ სურათს, – სასიკვდილოდ განწირული ლომის გვერდით მისი პატარა ბოკვერი ზის!

ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როცა დანიის ზოოპარკში ბავშვების თვალწინ „სიკვდილით სჯიან“ ცხოველებს. 2014 წლის თებერვალში, კოპენჰაგენის ზოოპარკში საჯაროდ მოკლეს 18 თვის, სრულიად ჯანმრთელი ჟირაფი, რომელიც, თურმე, ახლონათესაური შეჯვარების შედეგად იყო დაბადებული. შემდგომ ის სკოლის მოსწავლეების თვალწინ დაანაწევრეს და მისი ხორცი ლომებს აჭამეს.

იმავე წლის მარტში ლომის ორი, ათთვიანი ბოკვერი მოკლეს, რათა ახალი მამრისთვის მიეცათ შანსი შეექმნა ოჯახი.

ნუთუ გვინდა საკუთარი ნებით მათთან ინტეგრაცია და მათი მორალის გათავისება, გვინდა საკუთარი ნებით ისე გადაჯიშება, რომ აღარ ვასწავლოთ შვილებს ჰუმანურობა, თანაგრძნობა?!

რა თქმა უნდა, არა.

აბა, ვის უნდა, დაგვაახლოვოს ასეთ ევროპას, თავს მოგვახვიოს ევროპელთა მორალი, მათი ფსევდოღირებულებები?

მოდით, მოვუსმინოთ „თავისუფალი დემოკრატების“ ერთ-ერთი ლიდერს ზურაბ აბაშიძეს, რომელიც შაბათს, 17 ოქტომბერს „რუსთავი 2“-ის გადაცემა „კურიერში“ გიორგი გაბუნიას ჰყადა სტუმრად. მოვუსმინოთ იმიტომ კი არა, რომ მას განსაკუთრებით უნდა ევროპასთან ინტეგრაცია, არამედ იმიტომ, რომ მან ზუსტად ახსნა ევროპასთან დაახლოების არსი.

გთავაზობთ მის მიერ წარმოთქმულ სიტყვებს (სტილი დაცულია და იმედია აზრს გამოიტანთ): „ადრე მე მქონდა განცდა, რომ არ იყო კარგად განმარტებული „ევრაზიული კავშირი“ რას გულისხმობდა, მაგრამ ეხლა ეს აშკარაა, რომ საზოგადოებას ძალიან კარგად აქვს წარმოდგენილი, რას ნიშნავს „ევრაზიული კავშირი“, რომ ეს არის რუსეთის ფედერაციასთან მჭიდრო კავშირს, მასთან საბაჟო ურთიერთობებს და ა.შ. …ჩვენ მივაღწიეთ უდიდეს შედეგს, როდესაც გაფორმდა ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულება, როდესაც ხელისუფლებას სადღეღამისო რეჟიმში უნდა ემუშავა იმისათვის და არ უნდა ეძინა საერთოდ, რომ ევროკავშირთან გაეღრმავებინა ურთიერთობა სავაჭრო-ეკონომიკური თვალსაზრისით… ასევე სავიზო რეჟიმი, რომელიც პრინციპულად მნიშვნელოვანია, რომ გაუქმდეს ევროკავშირთან და ჩვენმა მოქალაქეებმა იარონ ევროკავშირში უვიზოდ! …მიუხედავად იმისა, რომ ხალხის გარკვეულ ნაწილს უნდა რუსეთის ფედერაციასთან ურთიერთობა, უნდა უვიზო მიმოსვლა რუსეთთან, და ეს აბსოლუტურად გასაგებია, რა თქმა უნდა, ეს არის მათი ლეგიტიმური უფლება, მაგრამ ჩვენ ძალიან კარგად უნდა გვახსოვდეს ჩვენი თავისუფლება, დამოუკიდებლობა რა არის, რისთვის იბრძოდნენ ჩვენი წინაპრები, რას შეეწირნენ ისინი, რისთვის არიან უამრავი ადამიანები დღეს გმირებად შერაცხულები, სწორედ დამოუკიდებლობის და თავისუფლების ბრძოლას“.

ჩამოუყალიბებელი აზრის მიუხედავად, გასაგებია რისი თქმაც სურდა.

თქვენი არ ვიცი, მაგრამ პირადად მე, რომელსაც არათუ პარიზში დასვენების, არამედ თბილისი-პარიზის თვითმფრინავის ბილეთის შესაძენი თანხაც არ გამაჩნია, სულ არ მადარდებს ევროკავშირთან უვიზო რეჟიმის საკითხი. მეტიც, როცა მექნება იმის შესაძლებლობა, ვიყიდო თვითმფრინავის ბილეთი, გავემგზავრო პარიზში და ორი კვირით, თუნდაც 3-ვარსკვლავიან სასტუმროში ვიცხოვრო, არც მაშინ ვიდარდებ ვიზის ასაღებად 30 ევროს გადახდას.

სამაგიეროდ, ვიცი, რომ არც ქართულ კიტრს, არც ქართულ პომიდორს, ვაშლს თუ ყურძენს პარიზში თუ ბერლინში, რომსა თუ ბრიუსელში არავინ გაგვაყიდინებს. ვისაც ეჭვი ეპარება ამ მოსაზრებაში, შეუძლია გადახედოს წლევანდელი ზაფხულის Euronews-ის, CNN-ის, BBC-ს ეკონომიკურ მიმოხილვებს, სადაც გაიგებს პასუხს კითხვაზე, რატომ ცლიდნენ ფრანგი ფერმერები ესპანეთიდან მიმავალ ხილ-ბოსტნეულით დატვირთულ ტრაილერებს შარაგზაზე და ანადგურებდნენ; რატომ გამოდიოდნენ საპროტესტო აქციებით ბელგიელი, გერმანელი, ჰოლანდიელი ფერმერები… არა მგონია, მათ საქართველოდან ჩატანილი ხილ-ბოსტნეულის დანახვაზე სიხარულით აღევსოთ გული.

ევროინტეგრაციის მსურველთა მთავარი არგუმენტი, რაც არ უნდა სასაცილოდ ჟღერდეს, სწორედ „უვიზო მიმოსვლაა“, ვიზაში 30 ევროს არგადახდა, – როცა მოესურვებათ, სახლიდან პირდაპირ აეროპორტს მიაშურონ და გაემგზავრონ სადაც უნდათ, – გინდა გასართობად, გინდა – საშოპინგოდ. გასაგებია მათი ცხოვრებისეული ეს „სადარდებელი“.

მართალია, თავი ქვეყნის გულშემატკივრად მოაქვთ, მაგრამ სინამდვილეში მათ არ ადარდებთ არც ქვეყნის ეკონომიკური წინსვლა, არც მოსახლეობის კეთილდღეობა.

რას ნიშნავს „ქვეყნის ეკონომიკური წინსვლა“? – ინვესტიციების მოზიდვას, რომ რომელიმე უცხოელბმა საქართველოში გახსნას სასტუმრო და ჩვენ იქ დამლაგებლებად ვიმუშაოთ? თუ ქვეყანაში მოწეული მოსავალი შეუფერხებლად გავყიდოთ და ჩვენ თავად ავაშენოთ სასტუმრო, ფაბრიკა თუ ქარხანა? – რა თქმა უნდა, პასუხი ნათელია.

ჩვენი ქვეყნის ეკონომიკური წინსვლისთვის, საქართველოში მოწეული მოსავლის გასაღების ბაზარი, პირველ რიგში, რუსეთი უნდა იყოს, – ქვეყანა, რომლის ტერიტორია დედამიწის ხმელეთის ერთ მერვედს მოიცავს. ყოველივე ეს კი, უნდა ვანაცვალოთ ევროპაში უვიზოდ ფრენას, რომლის უფლებასაც, ევროპაში ამდენი სირიელი, ერაყელი თუ ავღანელი ემიგრანტის მოზღვავების შემდეგ, ასევე იმის შემდეგ, რაც გერმანიის შს მინისტრმა, ახლახან, თავის მოხსენებაში ხაზგასმით აღნიშნა, რომ გერმანიაში დანაშაულს უცხოელებიდან ძირითადად ქართველები და რუმინელები ჩადიან, – კაცმა არ იცის, მოგვცემენ თუ არა.

რაც შეეხება „თავისუფლებას“, „დამოუკიდებლობას“ და, განსაკუთრებით, „გმირებს“, რაზეც ზემოხსენებული ბატონი აპელირებს, ისტორია ქართველებმა ძალიან კარგად ვიცით, – ვიცით, ვის წინააღმდეგ გვიომია, ვიცით, რომელ ბრძოლებში დაცემულან ის სახელოვანი ვაჟკაცნი, რომელთაც გმირებად მოვიხსენიებთ. სწორედ ამ ბედუკუღმართი ისტორიის გამო გააფორმა მეგობრობის ხელშეკრულება ერთმორწმუნე რუსეთთან მეფე ერეკლემ, რომელიც ყოველ ბრძოლაში ხმალამოღებული მიიწევდა წინა ხაზზე… და ნურავინ დაიჩემებს მასზე მეტ გამჭრიახობას.

ისტორია ხშირად მეორდება. ღმერთმა დაგვიფაროს „ფსევდოისლამური უბედურებისგან“… თუ თვალს გადავავლებთ მიმდინარე მოვლენებს, არსებობს იმის ალბათობა, რომ ეს „ისტორიული ბედუკუღმართობა“ კვლავ შემოგვიბრუნდეს და მის წინაშე პირისპირ მარტონი აღმოვჩნდეთ. ასეთ შემთხვევაში კი, თუ კვლავინდებურად ერთმორწმუნე რუსეთის იმედი არ გვექნება, ვერც ნატო და ვერც ამერიკა ჩვენ დამხმარედ ვერ გამოდგება.

P.S.

რაც შეეხება ყბადაღებულ „ევროპულ ღირებულებებს“, ნუ დაგვავიწყდება, რომ ქართველი ხალხი ვაჟას ქვეყნიდან ვართ და ჩვენთვის, ქართველებისთვის, ძალიან ბევრი რამ ამ ე.წ. ევროღირებულებებიდან, უბრალოდ, მიუღებელია!

ლევან ზანგურაშვილი