ვაჰ, დედას თქვენსას, ხლისტებო…

ლიბერასტებმა ვაჟა–ფშაველა ელგებეტურად მოთარგმნეს

დასრულდა დრო, როდესაც რკინის ფარდის უკან დარჩენილ საბჭოეთის მოქალაქეებს სხვადასხვა რადიოხმით ტვინებს გვიბურღავდნენ ადამიანის “უფლებებზე” ლაყბობით, რომელიც თითქოს მხოლოდ სიტყვის, პრესის, რწმენის, შეკრება–დემონსტრაციებისა და ა.შ. თავისუფლებას ნიშნავდა.

დიახაც “თითქოს”, რადგან დღეს აღარც საბჭოთა კავშირია და აღარც რკინის ფარდა. “ასრულდა, რასაც ვნატრობდით” _ რასაც გინდა, იმას იტყვი, მაგრამ ახლა სხვა მუცლის გვრემა აწუხებს ნეოლიბერალურ დასავლეთს, სხვა მიმართულებით ბურღავს ამჯერად უკვე ჩვენი შვილების ტვინებს _ ყბადაღებულ ადამიანის უფლებებში დღეს, პირველ რიგში, ლგბტ-თა და რელიგიური სექტების უფლებები და ე.წ. გამოხატვის თავისუფლება იგულისხმება(?!).

უკვე იქამდეც მივედით, რომ ამას წინათ საქართველოს ლგბტ–თა მეოთხე “ეროვნული” კონფერენციაც ჩაატარეს. მართალია, როგორც დაგეგმილი ჰქონდათ, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში _ ვერა (საპროტესტო კონტრაქციის შეეშინდათ ლგბტ–ს), მაგრამ მაინც. ამაზე გაზეთის წინა ნომერში ვისაუბრეთ, მაგრამ თურმე ჯერ სად ვართ _ ბოლო დღეების მთავარი პოლიტიკური თემა საჯარო სკოლებში ახალი საგნის _ “მე და საზოგადოების” სწავლების დაგეგმვაა, რაც სხვა არაფერია, თუ არა 7-13 წლის მოზარდებში ლგბტ-პედერასტიის პროპაგანდა, რომელიც ტოლერანტობის კომუფლაჟით არის უნიჭოდ შენიღბული…

ამ თემაზე ერთ-ერთ საჯარო ტელედებატში დიმიტრი ლორთქიფანიძის არგუმენტების საპირწონედ მისმა ოპონენტმა, ვინმე გრიგოლ გეგელიამ თავის მოკავშირედ დიდი ვაჟას წარმოჩენა სცადა და ამ ხლისტმა წამოტორტლა:

“ვაჟა–ფშაველაც დასავლეთის აგენტია”.

და, იცით, საიდან მოდის ეს მკრეხელობა?

ცენტრალურ ტელეარხებზე ტრიალებს ვაჟას სიტყვებზე გაკეთებული კლიპი:

“ჩვენ ვიტყვით, კაცნი ჩვენა ვართ, მარტო ჩვენ გვზრდიან დედანი, რომ ჩვენ ვცხონდებით, სხვას _ ყველას კუპრში მოელის ქშენანი”…

კლიპი პათეტიკური მოწოდებით მთავრდება _ “ვიყოთ ტოლერანტულები!”

ერთი შეხედვით, თითქოს ვის რა უნდა ჰქონდეს ამ მოწოდების საწინააღმდეგო, მით უმეტეს გენეტიკურად ტოლერანტ ქართველ ერს, რომელსაც ტოლერანტობა არავისგან ესწავლება _ საუკუნეების განმავლობაში თბილისში, ერთ ფიორა ადგილზე მშვიდობით თანაარსებობს მეჩეთი, სინაგოგა, მართლმადიდებელი თუ სომხური ტაძრები. უფრო მეტიც _ საქართველო ერთადერთი ქვეყანაა დედამიწაზე, სადაც ებრაელები არასოდეს დაურბევიათ!

მით უმეტეს ვერ მივიღებთ ამ საკითხზე ჭკუის სწავლებას იმ ევროპისგან, რომელშიც, მაშინ, როცა ქართველები “ვეფხისტყაოსანსა” თუ “ვეფხისა და მოყმის” ბალადას ვწერდით, ევროპის საღი აზრი “წმინდა ინკვიზიციის” კოცონზე იწვოდა… ფაშიზმის მშობელიც რომ ევროპაა, ეს ცალკე საუბრის თემაა…

დიდი ვაჟა იმას ამბობს ალუდა ქეთელაურის პირით, რომ “კაცი იყავ კაცური და სადაც გინდა, იქ ილოცეო”.

მაშ, რისი თქმა სურთ ბუმბერაზი ვაჟას ავტორიტეტს ამოფარებულ ლიბერასტ კლიპმეიკერებს?

ნახსენები ყბადაღებული “ადამიანის უფლებებისა” არ იყოს, ტოლერანტობა დღეს, პირველ რიგში, ლგბტ–თა მიმართ შემგუებლობას ნიშნავს. დიდ ვაჟას ფიქრადაც არ გაუვლია, რომ მამათმავალი შეიძლება ცხონდეს. ასე რომ, საქართველოს ლგბტ–ებო, ხელები შორს დიდი ვაჟა–ფშაველასგან!

ერთადერთი, რისი იმედიც შეიძლება ჰქონდეთ ქართველ ლგბტ-ებს, არის ის, რომ მათ არავინ შეუვარდება საძინებელში და ასემც უქნიათ, ერთმანეთი…

“ვისი ვიოლინო ვის როიალშია” ჩვენი საქმე არ არის და ეს არის, ამ საკითხზე ქართველი საზოგადოების ტოლერანტობის მაქსიმუმი!

რაც შეეხება “შემგუებლობას”, მარიამის წილხვედრი საქართველო ვერასოდეს შეეგუება გეი–აღლუმებს, ერთნაირსქესიანთა ქორწინებებს და ა.შ., ერთი სიტყვით, სოდომის ცოდვის დაკანონებას.

კიდევ ერთი: გასულ პარასკევს ტელეიმედის ეთერში გამართული დებატებისას თემაზე “მე და საზოგადოება” ერთ მხარეს ევროკომისიის დოკუმენტით შეიარაღებული სოსო მანჯავიძე და გურამ ფალავანდიშვილი იბრძოდნენ, ხოლო მეორე მხარეს უსახური ლიბერასტები კნაოდნენ…

აი ამ დოკუმენტიდან ამონარიდები:

“1 მარტს ევროპულმა კომისიამ რასიზმისა და შეუწყნარებლობის წინააღმდეგ (ECRI) გამოაქვეყნა მოხსენება საქართველოს შესახებ, რომელშიც საქართველოს მთავრობას 23 რეკომენდაციას სთავაზობს.

მათ შორის:

106. ხელისუფლებამ [იგულისხმება საქართველოს ხელისუფლება] აცნობა ECRI-ს, რომ საგანმანათლებლო სექტორში არ დანერგილა სპეციალური პროგრამები ლგბტ პირთა მიმართ ტოლერანტობის ხელშეწყობისათვის, არც სკოლებში და არც უნივერსიტეტებში. დისკუსია ჰომოსექსუალიზმის არსებობაზე არ არის ჩართული სკოლის სასწავლო პროგრამებში. ლგბტ საკითხებზე ბალანსირებული და ობიექტური სწავლების არარსებობის გამო მოსწავლეები მოწყვლადნი რჩებიან ქართულ საზოგადოებაში ფართოდ გავრცელებული ჰომო/ტრანსფობიური დისკურსის მიმართ.”

რა ჰქვია ამას, თუ არა საკუთარი ქვეყნის “ჩაშვება”?.. და აი შედეგიც:

“108. ევროპული კომისია იძლევა რეკომენდაციას (წაიკითხე, ბრძანება _ დ. მ.), გადაიდგას ნაბიჯები ლგბტ პირთა წინააღმდეგ მიმართულ შეუწყნარებლობასა და დისკრიმინაციასთან საბრძოლველად. ეს უნდა განხორციელდეს ლგბტ თემსა და სახალხო დამცველთან თანამშრომლობით, რომელმაც უნდა მიიღოს სათანადო დახმარება ლგბტ-სადმი მიძღვნილი დეპარტამენტის (გაიგეთ, ხალხო, იქ ეროვნული კონფერენცია არ იკმარეს და აქ დეპარტამენტი მოინდომეს) შექმნაში. ასევე, შემუშავდეს სათანადო ელემენტების სკოლებში ცნობიერების ასამაღლებლად.

109. ამჟამად საქართველოში არ არის აღიარებული რაიმე სახის ერთსქესიანი პარტნიორობა. ეს იწვევს სხვადასხვა სახის დისკრიმინაციას სოციალურ უფლებათა სფეროში…

110. სქესის შეცვლის ოპერაციის კრიტერიუმები ბუნდოვანია და არ არის სტანდარტიზებული”.

ევროპული კომისიის შეფასებასა და რეკომენდაციებში ნახსენებია პატრიარქიც და ის დადანაშაულებულია “სიძულვილის ენით”(!) საუბარში:

“37. სიძულვილის ენა გამოიხატა ჰომოფობიასა და ტრანსფობიასთან ბრძოლის საერთაშორისო დღის აღსანიშნავ საჯარო ღონისძიებათა წინააღმდეგ გამართულ საპროტესტო აქციებზე, მაგალითად, 2013 წლის მაისში. საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის პატრიარქმა ლგბტ ღონისძიებებს “ქართველი ერის შეურაცხყოფა”, ჰომოსექსუალიზმს კი “დაავადება” უწოდა”.

ამ ყველაფრის უბრალოდ წაკითხვაც კი, სულის წარწყმედაა ყველა მორწმუნე ადამიანისთვის, მაგრამ, რა თქმა უნდა, არა ყოველგვარი ეროვნულისგან დაცლილი (თუმცა როდის იყო სავსე?!) შალვა რამიშვილისთვის, რომელსაც ამ დოკუმენტის ციტირებისას მხოლოდ ცინიკურად გაიძახოდა: “რა მოხდა მერე?”

და ყველაზე მთავარი: ეს ევროპელი ხლისტები ჩვენს უწმინდეს პატრიარქსაც გადასწვდნენ, რომელსაც სიძულვილის ენით საუბარი დასწამეს, და რა გასაკვირია, რომ “მწერალი” ზაზა ბურჭულაძე (რომელსაც საკუთარ დედაზე სექსუალური ფანტაზიები აწუხებს) ხმამაღლა გაიძახის, რომ ღმერთი არ სწამს და შარშან წყალდიდობისას ზოოპარკიდან გაქცეული მხეცები რომ დავხოცეთ, მთავარი მხეცი პატრიარქია და ის უნდა დავამწყვდიოთ ვოლიერში!

რა გაეწყობა, როგორც დიდი დოსტოევსკი ბრძანებს: “თუ ღმერთი არ არსებობს, მაშინ ყველაფერი შეიძლება”. მიდი და “ურტყი კრუგები”. ამ ნაძირალას ე.წ. გამოხატვის თავისუფლება იცავს და ბუზსაც ვერავინ აუფრენს აშშ–ის ელჩის მიერ მართულ საქართველოში.

მიუხედავად ზემორე თქმულისა, ჩვენი სამთავრობო თუ არასამთავრობო ხლისტები იფიცებიან, რომ “მე და საზოგადოების” გარშემო ატეხილი ხმაური უსაფუძვლოა და უფრო მეტიც _ განათლების მინისტრ თამარ სანიკიძეს ამ საქმეში უპირობო მხარდაჭერა საჯაროდ თვით პრემიერმა კვირიკაშვილმა გამოუცხადა ერთობ საინტერესო ფორმულირებით: “მინდა, საჯაროდ განვაცხადო, ის, რომ საწყისი ადრეული ასაკიდანვე ჩვენ ჩვენს თანამოქალაქეებს პასუხისმგებლობის გრძნობა უნდა ვასწავლოთ და განვუვითაროთ, მე მგონი, ამაში დადებითის გარდა არაფერია”…

ეტყობა, ქართულად წერა-კითხვა არ ვიცი, რადგან, პრემიერისგან განსხვავებით, ევროკომისიის დოკუმენტში ადრეული ასაკიდანვე პასუხისმგებლობის გრძნობის განვითარების შესახებ ვერაფერი ამოვიკითხე _ ავოეე, პრემიერო, ბნელა მთვარიან ღამეში?!

ამიტომ პრემიერსა და სხვა “ფიცის კაცებს” ალუდა ქეთელაურის სტროფის ფინალით დავემშვიდობები:

“ამის თქმით ვწარამარაობთ, ღვთის შვილთ უკეთეს იციან. ყველანი მართალს ამბობენ, განა ვინაცა ჰფიციან”?!

დავით მხეიძე

P.S. “რუსეთის აგენტი” _ ეს იარლიყი გამზადებული აქვთ მათთვის, ვინც ევროპა–ამერიკაში საქართველოს ლგბტ–ზაციის საფრთხეს ვხედავთ. ჰოდა, დე იყოს ასე, რადგან რუსეთია ერთადერთი ქვეყანა, რომელმაც 99 წლით აკრძალა გეიპროპაგანდა არასრულწლოვანებში და აქედან მომავალ საუკუნემდე გამორიცხულია გეიაღლუმები და მით უმეტეს ერთნაირსქესიანთა ქორწინებები ჩვენს ერთმორწმუნე რუსეთში!

 შარშან მოსკოვის საპატრიარქომ ყველანაირი კავშირი გაწყვიტა შოტლანდიისა და საფრანგეთის პროტესტანტულ ეკლესიებთან, რადგან იქ დაუშვეს გეიმღვდლების მსახურება, ერთნაირსქესიანთა ჯვრისწერა და გეიხატები, სადაც, მარიამ ღვთისმშობელს კი არა, მამა ღმერთს უზის კალთაში ყრმა იესო.