პრეზიდენტმა ვლადიმერ პუტინმა მხარი დაუჭირა საბჭოთა კლასიკოსების ნაწარმოებების სავალდებულო სასკოლო პროგრამაში დაბრუნების წინადადებას.
„რა თქმა უნდა, განათლების მინისტრთან ვისაუბრებ ჩვენი, შეიძლება ითქვას, უკვე საბჭოთა კლასიკოსების ნაწარმოებების სასკოლო პროგრამაში დაბრუნების აუცილებლობაზე, რომლებიც აყალიბებენ მთელი თაობის საზოგადოებრივ, ისტორიულ ცნობიერებას. რა თქმა უნდა, ამაზე უნდა ვიფიქროთ“, – განაცხადა პუტინმა ვეტერანებთან და ლენინგრადის ბლოკადის მცხოვრებლებთან შეხვედრაზე.
მანამდე, საუბრის ერთ-ერთმა მონაწილემ, მობილური მუზეუმის “ლენინგრადის ბლოკადის საგნების” შემქმნელმა ვალერი ისაკოვმა გამოთქვა სურვილი, რომ სკოლებში ასწავლონ, კერძოდ, ალექსანდრე ფადეევის რომანი “ახალგაზრდა გვარდია”, კონსტანტინე სიმონოვის ლექსი “არტილერისტის შვილი”, ნიკოლაი ოსტროვსკის რომანი “როგორ იწრთობოდა ფოლადი”, მიხაილ შოლოხოვის “დონის ისტორიები”, ალექსეი ტოლსტოის მოთხრობა “რუსული ხასიათი”, იური ბონდარევის რომანი “ცხელი თოვლი”, სერგეი სმირნოვის “ბრესტის ციხესიმაგრე”.
ბლოკადის მონაწილის თქმით, ისინი უნდა შედიოდნენ მთავარ სასწავლო პროგრამაში და არა „სურვილისამებრ და იმის მიხედვით, სურს თუ არა მასწავლებელს ეს“.
შეხვედრისას ისაკოვმა პუტინს ბლოკადის საშვის ასლები და პურის ბარათები გადასცა.
როგორც პრეზიდენტმა ღონისძიების დასასრულს აღნიშნა, სანქტ-პეტერბურგში „ყველაფერი, რაც დაკავშირებულია დიდი სამამულო ომის ტრაგედიასთან და ალყაში მოქცეული ლენინგრადის დაცვასთან, ყველაზე მწვავედ აღიქმება“.
“რაც შეეხება თქვენს სურვილს, გავაძლიეროთ ამ სახის სამუშაო (ბლოკადის ხსოვნის მხარდასაჭერად), ჩვენ ამას მივიღებთ როგორც დავალებას, ვიმუშავებთ ამაზე“, – დასძინა სახელმწიფოს მეთაურმა.
ნაცისტური გერმანიის ჯარების მიერ ლენინგრადის ბლოკადა გაგრძელდა 879 დღე 1941 წლის 8 სექტემბრიდან 1944 წლის 27 იანვრამდე. წითელმა არმიამ ალყა გაარღვია 1943 წლის 18 იანვარს. 1944 წლის 27 იანვარს ლენინგრადი განთავისუფლდა ბლოკადისგან: ოპერაცია „იანვრის ჭექა-ქუხილის“ დროს საბჭოთა ჯარების მძლავრი შეტევის შემდეგ, ვერმახტი ქალაქის საზღვრებიდან 60-100 კილომეტრით უკან დახიეს.
1941 წლის 1 იანვრის მდგომარეობით, ჩრდილოეთ დედაქალაქში სამ მილიონზე ოდნავ ნაკლები ადამიანი ცხოვრობდა. ბლოკადის წლებში, სხვადასხვა წყაროს მიხედვით, მილიონამდე ადამიანი დაიღუპა. მაგალითად, ნიურნბერგის სასამართლო პროცესზე 632 ათასი ადამიანი დასახელდა. მათგან მხოლოდ სამი პროცენტი დაიღუპა დაბომბვისა და საარტილერიო ჭურვების აფეთქების შედეგად, დანარჩენი 97% შიმშილით გარდაიცვალა.
