არჩევნებამდე ცოტა დრო რჩება. პოლიტიკური ბრძოლა გადამწყვეტ ფაზაში შედის. «საქართველო და მსოფლიოს» კონფლიქტოლოგი და «ქართული ოცნების» წყალტუბოს მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატი პაატა ზაქარეიშვილი ესაუბრა.
_ ბიძინა ივანიშვილის მიერ მაჟორიტარების განაწილების საკითხმა საზოგადოების არაერთგვაროვანი რეაქცია გამოიწვია _ ზოგის უკმაყოფილება, ზოგის გაკვირვება. გამოჩნდნენ ისეთებიც, რომლებმაც «ქართული ოცნება» პოლიტიკური სტრატეგიის უქონლობაშიც კი დაადანაშაულეს. პირადად თქვენ რა ნიშნით შეგარჩიათ კოალიციამ წყალტუბოს მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატად?
_ როგორც ვიცი, კოალიციაში, წყალტუბოს მაჟორიტად სხვა კანდიდატებსაც განიხილავდნენ, მაგრამ, ალბათ, გარკვეული პარამეტრებით, ჩემი კანდიდატურა ყველაზე მისაღები აღმოჩნდა.
_ თქვენ წარმოშობით არ ხართ წყალტუბოდან, რამდენად კარგად იცნობთ აღნიშნულ რაიონს და, გამარჯვების შემთხვევაში, პირველ რიგში რა პრობლემებს გადაწყვეტთ?
_ მე წყალტუბოში დევნილების საკითხთან დაკავშირებით ხშირად ჩავდიოდი. წყალტუბოს რაიონი ჩემთვის უცხო არაა და აქედან გამომდინარე, ვიცი, რა პრობლემები აწუხებს ადგილობრივ მოსახლეობას. რამდენიმე უმთავრეს პრობლემას გამოვყოფ. წყალტუბო მაინც სპეციფიკური რაიონია, ვინაიდან საკურორტო–ტურისტული ზონაა, ამიტომ იქ საბჭოთა კავშირის დროინდელი სანატორიუმებია, რომელთა პრივატიზებაც «ნაციონალურმა მოძრაობამ» უსამართლოდ განახორციელა. ჩემი ინიციატივა იქნება, განვიხილოთ აღნიშნული საკითხი და ჩავშალო ყველა ის ელიტური, კორუფციული გარიგება, რომელიც მკაფიოდ გამოხატულია წყალტუბოში და არსებული რესურსები წყალტუბოს მოსახლეობას დავუბრუნო, ვინაიდან ხალხმა მიიღოს მოგება და არა ერთმა მუჭა ელიტურ კორუფციაში გაწევრიანებულმა «ნაციონალური მოძრაობის» წევრებმა.
ის, რომ წყალტუბოდან არ ვარ წარმოშობით, კარგიცაა, ალბათ, და ერთ–ერთი მიზეზია, რის გამოც მე დამასახელეს მაჟორიტარობის კანდიდატად. მართალია, ღირსეულია ყველა ის კანდიდატი, რომლებიც დღეს მშობლიურ რაიონებში სახელდებიან, მაგრამ მე უფრო იოლად გავუმკლავდები გამოწვევებს და ერთი ხელის მოსმით შევძლებ არსებული კლანური მანკიერი პოლიტიკის განადგურებას, რადგან წყალტუბოში ვერც ერთი ნათესავი ვერ მომადგება და ვერაფერს მთხოვს.
მეორე პრობლემაა სოფლის მეურნეობის პროდუქციის გატანა რუსულ ბაზარზე. წყალტუბოში დღესაც მოჰყავთ სახელგანთქმული იმერული მწვანილი, რომელიც გააქვთ რუსულ ბაზარზე, მაგრამ ეს ხდება აზერბაიჯანის გავლით.
_ თქვენ რას შეცვლით ამ მხრივ?
_ მოგეხსენებათ, ბიძინა ივანიშვილმა უკვე ისაუბრა ამ საკითხზე და გარანტია მოგვცა, რომ არამარტო წყალტუბოსთვის, მთელი საქართველოსთვის გაიხსნება რუსული ბაზარი, სადაც გავა ქართული მინერალური წყლები, ქართული ღვინო, სოფლის მეურნეობის პროდუქცია. ამის გარანტიას ზაქარეიშვილი კი აღარ იძლევა, არამედ ივანიშვილი. თუ ჩვენ მოვახერხებთ რუსული ბაზრის გახსნას, უკვე სხვა ქვეყნების გავლით აღარ დაგვჭირდება პროდუქციის რეალიზაცია. გაიხსნება გზები აფხაზეთის, ცხინვალის მიმართულებით… ივანიშვილმა ერგნეთის ბაზრობის აღდგენაც ახსენა. ხელი შეეწყობა რუსულ ბაზარზე ქართული პროდუქციის სწრაფ და იაფ რეალიზაციას.
კიდევ ერთი პრობლემა, ეს არის ნამოხვანჰესის მშენებლობის საკითხი. ხელისუფლება ნამოხვანის ჰესების კასკადის აშენებას აპირებს. საქართველოს მთავრობაზე ჭკვიანები გამოდგნენ თურქი და სამხრეთკორეელი ინვესტორები, მათ უარი თქვეს ნამოხვანჰესის მშენებლობაზე, მაგრამ საქართველოს მთავრობა მაინც აგრძელებს ანტისახელმწიფოებრივ პოლიტიკას. ამიტომ ჩემი ამოცანაა, ქართველ ექსპერტებთან ერთად, პირველ რიგში, დავასაბუთო რამდენად აუცილებელია ნამოხვანჰესის მშენებლობა და, თუ მაინც გარდაუვალი და აუცილებელია, დავიცვა წყალტუბოს მცხოვრებლების უფლებები: ჰესების აშენების შედეგად შეიძლება ახლო–მახლო ტერიტორიები დაიტბოროს, ამიტომ მოსახლეობისთვის კომპენსაციებზე უნდა ვიზრუნოთ.
ამას გარდა, აუცილებელია სანატორიუმების გარემონტება, მათი სასტუმროებად გადაქცევა და რეალური ტენდერების საშუალებით კანონიერი მესაკუთრეებისთვის გადაცემა, ოღონდ მხოლოდ მას შემდეგ, რაც დევნილები დაკმაყოფილებულნი იქნებიან საცხოვრებელი ფართით და არა ისე, როგორც ამას დღეს სააკაშვილი სამარცხვინოდ აკეთებს _ ხახაში ჩაუგდო მესაკუთრეებს დევნილები და ისინიც, როგორც უნდათ, ისე იქცევიან. აუცილებელია იმ დევნილებისთვის, რომლებიც სანატორიუმებში არიან ჩასახლებულნი, შესაბამისი საცხოვრებელი ფართების დაკანონება. ჩვენ დავიცავთ დევნილების უფლებებს და ხელს შევუწყობთ ინვესტორს და მესაკუთრეს, თავისი ბიზნესი განავითაროს.
_ «ქართული ოცნების» ლიდერები აცხადებენ, რომ არჩევნების გაყალბების შემთხვევაში ქუჩის აქციების დაწყებასაც არ გამორიცხავენ, რასაც ხელისუფლება, სავარაუდოდ, საკუთარ მომხრებს დაუპირისპირებს. 90-იან წლებშიც ყველაფერი ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლების მომხრეებისა და მოწინააღმდეგეების დაპირისპირებით დაიწყო…
_ ნებისმიერ რევოლუციას, დაპირისპირებას, ნებისმიერ სეპარატიზმსა თუ არასახელმწიფოებრივ ქმედებას ხელს უწყობს, როგორც წესი, ცენტრის არასწორი პოლიტიკა. ასე რომ, პასუხისმგებლობა დაძაბულობაზე, რევოლუციებზე თუ სისხლისღვრაზე ყოველთვის ხელისუფლებას ეკისრება.
_ გინდათ თქვათ, რომ 90-იან წლებში მომხდარზე ძირითადი პასუხისმგებლობა ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლებას ეკისრება?
_ როგორც უკვე გითხარით, ნებისმიერ რევოლუციას, დაპირისპირებას, ნებისმიერ სეპარატიზმსა თუ არასახელმწიფოებრივ ქმედებას ხელს უწყობს, ცენტრის არასწორი პოლიტიკა და ეს ფორმულირება ყველგან და ყველაზე მუშაობს.
როგორც კი ივანიშვილი მოვა ხელისუფლებაში, ეს ფორმულა მასზე გავრცელდება, მე ვიქნები ის პირველი ადამიანი, რომელიც იტყვის, რომ, თუ ახლა რამე არეულობა მოხდა, ხელისუფლების ბრალი იქნება–თქო. ნებისმიერ დაძაბულობაზე პასუხისმგებელია ხელისუფლება, რადგან მის ხელშია არმია, პოლიცია და ყველა ის რეპრესიული რესურსი, რომელიც მან ქვეყნის საკეთილდღეოდ უნდა გამოიყენოს და არა საზოგადოების საწინააღმდეგოდ.
ამიტომ, თუ ვინმეს სჭირდება არეულობა, დაფიქრდეს, სანამდე შეიძლება მივიდეს მისი სიჯიუტე, შეხედოს კადაფის, მუბარაქის, ჩაუშესკუს ისტორიას… რომლითაც კარგად ჩანს, სანამდე შეიძლება ხელისუფლების სირეგვნემ მიიყვანოს სახელმწიფო. ხალხის ძალა აბსოლუტურად უკონტროლოა, თუ ის უსამართლობას იგრძნობს. ეს ხდებოდა და მოხდება ყოველთვის, თუ ხელისუფლება მოწოდების სიმაღლეზე არ იქნება.
_ თუმცა, ამგვარი მოსაზრებების გამო, ზვიადისტები რეპუბლიკელებს დღესაც «პუტჩისტებად» მიიჩნევენ…
_ ზოგიერთი, მაგრამ არა ყველა… ზვიად გამსახურდიას პრეზიდენტობის დროს ჩვენ პოლიტიკურად სწორად ვიბრძოდით. ჩვენ ერთადერთი პატიოსანი პარტია ვიყავით, რომელიც ყველაზე ერთგული იყო გამსახურდიასი. ჩვენ არ ვთვალთმაქცობდით და არ ვპირმოთნეობდით, არამედ ყოველთვის პირდაპირ ვაკრიტიკებდით და ვეუბნებოდით სიმართლეს. იარაღი არ აგვიღია და არ გვისროლია, განსხვავებით იმ პირმოთნეებისაგან, რომლებიც პირში ელაქუცებოდნენ და ზურგში კი დანას ურტყამდნენ. «ზვიადისტების» დიდი ნაწილი ამას ხედავს და აფასებს.
_ თბილისში არის ჯორჯ ბუშის ქუჩა, რონალდ რეიგანის ძეგლი, ზვიად გამსახურდიას ბიუსტი კი მხოლოდ ზუგდიდშია. ხელისუფლებაში მოსვლის შემთხვევაში დაუდგამთ თუ არა დედაქალაქში საქართველოს პირველ პრეზიდენტს ძეგლს?
_ ზვიად გამსახურდიასთვის ძეგლის დადგმა–არდადგმის საკითხი ადგილობრივი თვითმმართველობის საქმეა და არა ზაქარეიშვილის. ძეგლები სულ არ არის ჩემი სფერო და ის საკითხი, რაც მე მაღელვებს…
_ თავის დროზე, რესპუბლიკელები სასულიერო პირთა პოლიტიკურ აქტივობას არ მიესალმებოდით, მაგალითად, მამა ბასილ მკალავიშვილის აქტიურობას და აქციებზე გამოჩენას უარყოფითად აფასებდით, სასულიერო პირები თქვენს ახლანდელ აქციებზეც აქტიურობენ… რას ფიქრობთ დღეს?
_ ჩვენ თუ ბასილ მკალავიშვილს ვებრძოდით, მხოლოდ იმიტომ, რომ ის არბევდა და ფიზიკურად სასტიკად უსწორდებოდა სხვა რელიგიების წარმომადგენლებს… ჩემი აზრით, ეკლესიამ არ უნდა დაიჭიროს რომელიმე პოლიტიკური ძალის მხარე, არ უნდა მიუთითოს ხალხს, ხმა ვის მისცენ…
_ ზვიად გამსახურდია, ედუარდ შევარდნაძე, მიხეილ სააკაშვილი… ამ პრეზიდენტიდან რომელი იყო დემოკრატიული მმართველი?
_ არც ზვიად გამსახურდიას, არც ედუარდ შევარდნაძის და არც მიხეილ სააკაშვილის დროს დემოკრატია არ ყოფილა. დემოკრატია ან არის, ან არ არის. სანახევროდ დემოკრატია არ არსებობს.
ესაუბრაშორენაცივქარაშვილი
ეს არის ძველქართულად ჩიტი