იუდას ამბორი _ ოპერაცია “ბარბაროსა” დედაეკლესიის წინააღმდეგ

სრულიად საქართველომ ბოლო დღეებში, შეიძლება ითქვას, კოლექტიური შოკი მიიღო საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის წიაღში განვითარებული მოვლენების გამო. ამ მოვლენებს ოპერატიულად გამოეხმაურა “საქართველო და მსოფლიო” საზოგადოებისთვის ახლო წარსულში მომხდარი სხვადასხვა ფაქტის შეხსენებითა და თქვენი მონა–მორჩილის სტატიით “ციანიდი პატრიარქისთვის”, რომელშიც უკვე მომხდარის ანალიზის საფუძველზე საზოგადოებას შევთავაზეთ ვარაუდი, სინამდვილეში რასთან გვაქვს საქმე და ყველაზე მთავარი _ ქვეყნის შიგნით თუ გარეთ რომელი ძალები შეიძლება ვიგულისხმოთ მომხდარის ინსპირატორად. მას შემდეგ ყველაზე მნიშვნელოვნად ექსპრეზიდენტ სააკაშვილის ბერლინის საავადმყოფოში პატრიარქის სანახავად მისვლა ჩავთვალე _ უფრო სწორად ის, რატომ არავინ შეუშალა ამ ვიზიტს ხელი, რადგან ჩვენი პატრიარქის მიერ ქართველთა სისხლსა და ცრემლში მოვასვასე პრეზიდენტყოფილის მიღება ბევრმა ქართველმა პირად შეურაცხყოფად აღიქვა.

“რუსთავი 2”-ის გარშემო რუსთაველის გამზირზე ატეხილი “ქარიშხალი ჭიქაში”, ამის გამო აშშ-ის ცენტრალური სადაზვერვო სამმართველოს ინტერესების გამტარებელი ე.წ. არასამთავრობო ორგანიზაციების წარმომადგენლების ღნავილი, სახალხო დამცველის ბღავილი, რესპუბლიკელთა კრუსუნი, მეუფე პეტრეს მიერ უკვე პირადად პატრიარქზე დარტყმა _ ეს ყველაფერი “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” მიერ ვირეშმაკულად ორგანიზებული აქციაა, რომელსაც ჰქვია საერო თუ სასულიერო ხლისტების გადამწყვეტი შეტევა საქართველოს დედაეკლესიაზე.

დიახ, “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” მიერ, რადგან ფორმალურად კი დაიშალნენ, მაგრამ შინაარსობრივად ისევ ერთნი არიან, როგორც, მაგალითად, რესპუბლიკელები და ნაცები, აგრეთვე, “ნაციონალურ მოძრაობასთან” ასოცირებული სხვა პარტიები _ “ახალი მემარჯვენეები”, ედპ, “ლეიბ-საბნები”, “გირჩი-შიშკა” და ა.შ.

საინტერესო სურათი დახატა ტელეკომპანია “იმედმა” საკვირაო გადაცემა “იმედის კვირაში”, რომელიც ჩემს ხელთ არსებულ ინფორმაციასაც, რომ იტყვიან, ლამის ერთი ერთზე დაემთხვა. “იმედის” მიერ გავრცელებული ინფორმაციით, წმინდა სინოდში პატრიარქის ტახტის მაძიებელთა ორი დაჯგუფება არსებობს. პირველი:

* მეუფე ანდრია (ერისკაცობაში _ ამირან გვაზავა) _ გორისა და ატენის ეპარქიის მიტროპოლიტი;

* მეუფე იეგუდიელი (ერისკაცობაში _ გოჩა ტაბატაძე) _ სტეფანწმინდისა და ხევის ეპარქიის მთავარეპისკოპოსი;

* მეუფე სპირიდონი (ერისკაცობაში _ გრიგოლ აბულაძე) _ სხალთის ეპარქიის ეპისკოპოსი;

* მეუფე სერაფიმე (ერისკაცობაში _ თამაზ ჯოჯუა) _ ბორჯომისა და ბაკურიანის ეპარქიის ყოფილი მღვდელმთავარი. 2016 წლის 25 აპრილიდან ტიტულარული მიტროპოლიტი (მიტროპოლიტი ეპარქიის გარეშე);

* მეუფე საბა (ერისკაცობაში _ ზაზა გიგიბერია) _ ხონისა და სამტრედიის ეპარქიის მიტროპოლიტი;

*მეუფე ნიკოლოზი (ერისკაცობაში _ პაატა ფაჩუაშვილი) _ ახალქალაქისა და კუმურდოს ეპარქიის მიტროპოლიტი;

* მეუფე პეტრე (ერისკაცობაში _ პაატა ცაავა) _ ჭყონდიდის ეპარქიის მიტროპოლიტი;

* მეუფე დიმიტრი (ერისკაცობაში _ დავით შიოლაშვილი) _ ბათუმისა და ლაზეთის ეპარქიის მიტროპოლიტი; ჩრდილოეთ ამერიკისა და კანადის მიტროპოლიტი.

ამ დაჯგუფებას პატრიარქობის კონკრეტული კანდიდატიც ჰყავს, სამწუხაროდ, პატრიარქის ძმისშვილის _ მეუფე დიმიტრის სახით.

დიახ, სამწუხაროდ, რადგან იმ დაჯგუფების მეთაურობა, რომლის ერთ–ერთი ლიდერი არის სააკაშვილის მეხოტბე, სანდრა რულოვსის მოძღვარი და სადისტი ძმები ახალაიებისა და მეგის ქარდავას მფარველი მეუფე პეტრე, ნამდვილად არ არის საამაყო. მეუფე პეტრე, რომელსაც ეყო თავხედობა და პატრიარქზე თქვა, თუ თვითონ ილია მეორე მართავს საპატრიარქოს და არა შორენა თეთრუაშვილი და მისი ოქროს თევზები, კეთილი ინებოს და დაგვიმტკიცოსო!

ამაზე მეტი თავხედობა, მკრეხელობა და უზრდელობა გაგონილა?!

ახლა ვნახოთ მეორე დაჯგუფება, რომელსაც, პირველისგან განსხვავებით, გამოკვეთილი კანდიდატი ჯერ არ ჰყავს:

* მეუფე თეოდორე (ერისკაცობაში _ დიმიტრი ჭუაძე) _ ახალციხე-ტაო-კლარჯეთის ეპარქიის მიტროპოლიტი;

* მეუფე იაკობი (ერისკაცობაში _კონსტანტინე იაკობიშვილი) _ ბოდბის ეპარქიის ეპისკოპოსი;

* მეუფე შიო (ერისკაცობაში _ ელიზბარ მუჯირი) _ სენაკისა და ჩხოროწყუს ეპარქიის ეპისკოპოსი; ავსტრალიისა და ახალი ზელანდიის ეპარქიის მიტროპოლიტი;

* მეუფე გერასიმე (ერისკაცობაში _ გიორგი შარაშენიძე ) _ ზუგდიდისა და ცაიშის ეპარქიის მიტროპოლიტი;

* მეუფე იობი (ერისკაცობაში _ ელგუჯა აქიაშვილი) _ ურბნისისა და რუისის ეპარქიის მიტროპოლიტი;

* მეუფე იოანე (ერისკაცობაში _ გურამ გამრეკელი) _ რუსთავის ეპარქიის მიტროპოლიტი;

* მეუფე ვახტანგი (ერისკაცობაში _ გიორგი ლიპარტელიანი) _ ნიკორწმინდის ეპარქიის ეპისკოპოსი.

ამ ორი სიიისთვის თვალის ერთი გადავლებაც საკმარისია, რომ მივხვდეთ, ვის მხარესაა, საზოგადოდ, ქართველი ერის სიმპათია. ყველას გვახსოვს, როგორ კლდესავით იდგა რუის-ურბნისის მიტროპოლიტი იობი “ქართული ოცნების” მიერ გამართულ სააკაშვილის რეჟიმის საწინააღმდეგო მიტინგებზე.

მეუფე იაკობის მრავალი უშიშარი ქადაგება? _ მათ შორის, სამების ტაძრის ამბიონიდან, რაც უწმინდესისა და უნეტერესის _ ილია მეორეს ლოცვა-კურთხევით მოხდა და, აქედან გამომდინარე, მეუფე იაკობის სიტყვა, რომელიც უკვე ოპოზიციად ქცეული ნაცების წინააღმდეგ იყო მიმართული, საზოგადოდ, ქართული ეკლესიისა და, კონკრეტულად, მისი საჭეთმპყრობლის პოზიციად აღიქმებოდა!

აღარაფერს ვიტყვი 17 მაისს პედერასტებს რისხვად შემართულ მეუფე იაკობზე, რომლის ძალისხმევითაც უწმინდურმა მამათმავლებმა ვერ მოახერხეს 100 ათასი წმინდანის ქალაქის _ თბილისის წაბილწვა.

მსგავსი რამ გვახსოვს მეუფე დიმიტრისგან? მე არ მახსოვს, რომ სააკაშვილის 9-წლიანი ფაშისტური საშინელი რეჟიმის პერიოდში პატრიარქის ძმიშვილს ხმა ამოეღოს. თუ ვინმეს გახსოვთ, შემახსენეთ და, როგორც გურიაში იტყვიან, მოვკაკვავ თითს _ ბოდიშს მოვუხდი.

როგორც ასევე “იმედის კვირიდან” გახდა ცნობილი, მეუფე პეტრეს პროტეჟე, ასე ვთქვათ, კარიერულ აღმასვლაში მეუფე დიმიტრი ყოფილა, მას აღუკვეცავს ბერად მარტვილელი ფარისეველი, რომელიც შემდგომაც სარგებლობდა, თურმე, პატრიარქის ძმისშვილის კეთილგანწყობით.

მოკლედ, საერო თუ სასულიერო ნეოლიბერალებმა პროგრამა-მინიმუმი შეასრულეს _ ეკლესიის, პირადად კათოლიკოს-პატრიარქის რეპუტაციას, რბილად რომ ვთქვათ, ჩრდილი მიაყენეს. მაგრამ რა არის პროგრამა-მაქსიმუმი?

მეუფე პეტრემ “რუსთავი 2”-ის ეთერში “აჭიკჭიკების” პირველ საღამოს განაცხადა, პატრიარქის მოწამვლა რუსეთის ინტერესებშიაო.

ჭყონდიდის ეპარქიის მიტროპოლიტი იმ მომენტში ჯერ კიდევ არ ამტკიცებდა დეკანოზ გიორგი მამალაძის უცოდველობას, მაგრამ გასულ კვირას მიიჩნია რა ციანიდით ხელში დაჭერილი მამა გიორგი პროვოკაციის უდანაშაულო მსხვერპლად, განაცხადა: “ჩვენი სახელმწიფოებრიობის მტრების, ოკუპანტი რუსეთის, მთავარი დასაყრდენი ეკლესიაში თეთრუაშვილის ასული შორენაა”-ო.

ამ ორი პასაჟიდან ნათლად ჩანს, რომ ლიბერალ შეთქმულთა მთავარი მიზანი იმ ბოლო ინსტიტუციური კავშირის (დიპლომატიური ურთიერთობა ხომ, დიდი ხანია, აღარ გვაქვს?) გაწყვეტაა რუსეთ–საქართველოს შორის, რომელსაც ერთმორწმუნე ერთა ეკლესიური კავშირი, ევქარისტული ძმობა ჰქვია.

აქედან გამომდინარე, სრულიად ლეგიტიმურად შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ამ ყველაფრის უკან ნეოლიბერალური დასავლეთია. ისტორიულ ანალოგიებს თუ მივმართავთ, ჩვენთვის, ქართველებისთვის, ეს ყველაფერი ერთგვარი სტალინგრადის ბრძოლაა. ბრძოლა, რომელმაც სამუდამოდ დაასამარა ოპერაცია “ბარბაროსას” მთავარი შემადგენლის _ ე.წ. ბლიცკრიკის იდეა. 1943 წლის 31 იანვარს სტალინგრადთან ფელდმარშალ პაულიუსის არმიის დატყვევებით დაიწყო ჰიტლერული გერმანიის განადგურების შეუქცევადი პროცესი.

ჩვენც მსგავსი ამოცანის წინაშე ვდგავართ _ ალყაში უნდა მოვაქციოთ საქართველოში მოქმედი დასავლეთიდან ორკესტრირებული ასოების, რესპების, ნაცების, ახლების, “ქართულ ოცნებაში” გადაბარგებული ნეოლიბერალების მეხუთე კოლონა!

თუ ამ ალყას გაარღვევენ ბოკერიები, ბერძენიშვილები, მარგველაშვილები, მეუფე პეტრეები, სხვა ეროვნული თუ ბეროვნული ხლისტები, მაშინ მართლმადიდებლობაზე ვიშვიშის ფონზე, პეტრეს მსგავსს წამოგვისკუპებენ პატრიარქის ტახტზე, ერთმორწმუნე რუსეთსაც საშვილიშვილოდ წაგვკიდებენ და ბოლოს იქამდე მიიყვანენ საეკლესიო “რეფორმებს”, რომ სვეტიცხოველში ვინმეს ტარიელსა და ჯუმბერს დაწერენ ჯვარს.

სხვათა შორის, აგვისტოს ომის მიუხედავად, დღემდე დაუღალავად ქადაგებს საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ერთმორწმუნე რუსებთან ძველი ურთიერთობის აღდგენის აუცილებლობას.

ციტატა საქართველოს პატრიარქის ერთ-ერთი ქადაგებიდან:

“რუსეთ–საქართველოს შორის უნდა აღდგეს ძმური ურთიერთობები და ეს უნდა მოხდეს სასწრაფოდ”.

ისიც ნიშანდობლივია, რომ ჩვენს ბრძენ პატრიარქს არასოდეს უწოდებია რუსეთისთვის ოკუპანტი და უფრო მეტიც, აგვისტოს ომს, როგორც წესი, ორ მოძმე ერს შორის მომხდარ გაუგებრობას უწოდებს.

გამოდის, რომ მეუფე პეტრე და მისი გუნდი, შორენას კი არა, უწინარესად, საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქს უპირისპირდება.

რა იქნება ხვალ, ანუ როგორ წარიმართება “რუსთავი 2”-ისა და მეუფე პეტრეს მიერ საქართველოს დედაეკლესიის წინააღმდეგ მიმართული პროცესები, ძნელი სათქმელია. სამწუხაროდ, არ არის გამორიცხული უკიდურესად მძიმე სცენარიც.

და, თუ ანაფორაში გახვეულმა ქრისტეს ფეხისმკვნეტელებმა საქართველოს ეკლესიის ერთიანი სხეულის დანაწევრება განიზრახეს, მაშინ, მეუფე იობ, მეუფე იაკობ და ყველა ეროვნულ–ბეროვნულად მოაზროვნე სასულიერო პირებო, გმართებთ, ქუდზე კაცს გვიხმოთ, რათა ერთხელ და სამუდამოდ წავლეკოთ ნეოლიბერალი ხლისტები!

ახლა რაც შეეხება პატრიარქის მიერ თავხედი სააკაშვილის მიღებას ბერლინის საავადმყოფოში:

ყველამ იცის ჩვენი პატრიარქის შემნდობი ხასიათის შესახებ და ეს, უწინარესად, მისი უწმინდესობის პირად დაცვას უნდა მოეხსენებოდეს და მოეხსენება კიდეც მეუფე დიმიტრის სიძის _ სოსო ოხანაშვილის სახით.

პირადად სოსო ოხანაშვილი არის დამნაშავე, რომ პირსისხლიანი სააკაშვილი იუდას ამბორით მიეახლა უწმინდესს, რითაც, ვიმეორებ, ერის არცთუ უმნიშვნელო ნაწილის, რბილად რომ ვთქვათ, უკმაყოფილება გამოიწვია ჩვენი პატრიარქის მიმართ. დაცვის უფროსი, რომ იტყვიან, უნდა დაწოლილიყო პატრიარქის პალატის კართან, თუ საჭირო შეიქნებოდა, ერთი-ორი ალიყურიც უნდა ეთავაზებინა მიშიკოსთვის და არ შეეშვა ავადმყოფთან.

რა, მე და თქვენ, მკითხველო, რომ მომხდარიყო სასწაული და ბერლინში წასასვლელი ფული გვეშოვა, ოხანაშვილი საყვარელი პატრიარქის მონახულების უფლებას მოგვცემდა?

რაც შეეხება ე.წ. სახელმწიფო დაცვის სამსახურს, რომელიც დიდის ამბით მიავლინა ბერლინში პრემიერმა კვირიკაშვილმა, თქვე კაი ხალხო, საქართველოს ხელისუფლების მიერ ძებნილი სააკაშვილი კარს მოგადგათ და, თუ თქვენ არ გქონდათ მისი დაკავების თავი, გერმანელი სამართალდამცავები მაინც გამოგეძახებიათ.

მართალია, ჩვენი გერმანელი მეგობრები” ხელსაც არ ახლებდნენ “დემოკრატიის შუქურას”, მაგრამ “ამბავი” ხომ გახმაურდებოდა, “ამბავი”, რომელიც მიუნხენში მიმდინარე ევროპის უსაფრთხოების კონფერენციის მონაწილეთა ყურამდე მივიდოდა?!

თუმცა, მეც მოვინდომე რა…

დავით მხეიძე