დიახ, თქვენ ნამდვილად გაყიდეთ დედა!

გაზეთის რედაქტორთან მოლაპარაკების თანახმად, საავტორო გვერდის ტექსტის წერას უნდა შევუდგე. რაზე დავწერო? პოლიტიკურ ორომტრიალსა და გაწამაწიაზე? მგონი, არ ღირს. აკი, ამ აყვირებულ ორომტრიალში მუდამ განზე გვრჩება ხოლმე უმთავრესი, ის, რაც რეალურად იწვევს ქვეყნის დაშლა-დაქუცმაცებას, სახელმწიფოებრიობის დაკარგვას და ბევრ სხვა უბედურებას! ასე გადავწყვიტე _ ჩემი საავტორო გვერდის თემა ის “მცირე მნიშვნელობის” ამბები იქნება ხოლმე, რომლის დიდი მნიშვნელობა ბევრმა შეიძლება ვერც შენიშნოს…

1 000 სიტყვაო, _ რედაქტორმა.

თუმცა, ინტერნეტში “სეირნობისას” ისეთ რამეს გადავაწყდი, ათასი კი არა, შეიძლება, ერთი სიტყვაც ვერ დაძრას სრულ ჭკუაზე მყოფმა ადამიანმა…

ვერ დაძრავ შენ და, დაძრავს სხვა!

 თანაც 1 000 სიტყვას კი არ იკმარებენ, რომ მოაღებენ პირს, იმდენს და ისეთს ილაყბებენ, შესაძლოა, ჭკუიდან მართლა გადაგიყვანონ. უბედურება კი ის არის, რომ ამ ადამიანების ლაყბობას “ლექცია” ჰქვია თურმე, ხოლო თვითონ ამ მოლაყბეებს _ მეცნიერები!

 აბა, მივყვეთ:

“მაიკოს ბლოგი” _ ასე ჰქვია ამ ინტერნეტგვერდს, ხოლო იქ გამოქვეყნებული ერთ-ერთი ტექსტი, არც მეტი, არც ნაკლები, ასეთი სათაურით გვაგდებს ნამუსზე _

“ჩვენ, ყველამ, გავყიდეთ დედები!”

…რა თქმა უნდა, გულისამაჩუყებელიც არის და მისასალმებელიც, როდესაც ადამიანს თავისი დედის მიმართ “დანაშაულის გრძნობა” ამოძრავებს და გოგონას მხრიდან ასეთი გულჩვილობის გამოვლენა, ბუნებრივია, დააინტერესებს ადამიანს…

მაგრამ, რაც უფრო ღრმად შევდივართ “ბლოგერ მაიკოს” ფანტაზიებში, მით უფრო გვივარდება ენა და მით უფრო ნაკლებია იმის შანსი, რომ დამუნჯებულებმა რედაქტორს შეპირებული 1 000 სიტყვა როგორმე გავუგზავნოთ.

აი, ამონარიდი “მაიკოს ბლოგის” ამ კონკრეტული ტექსტის პირველივე აბზაციდან: “ვნახე, სისხლაჩქეფებული კავკასიელი მამრი სტუდენტი გოგონას მინი ქვედაბოლოს ქვეშ რაღაცას რომ ეძებდა თვალებით…”

კი მაგრამ, რა შუაშია “სისხლაჩქეფებული მამრი” “გაყიდული დედების” თემასთან? რა თქმა უნდა, არც არაფერ შუაშია!

უბრალოდ, ეგაა, რომ თანამედროვე საქართველოს ყველა “პრადვინუტი” ბლოგერი თავს ვალდებულად თვლის, “ქართველ–კავკასიელი მამრების” “მუტრუკობას”, “უკულტურობას”, “უზრდელობას” და, საზოგადოდ, “ქართველი მამაკაცის” როგორმე დამცირებას მიუძღვნას ერთი აბზაცი მაინც, ძირითადი თემა თუნდაც ჩრდილო–აღმოსავლეთ აზიაში ახალი მომაკვდინებელი ვირუსის გავრცელებას რომც შეეხებოდეს…

თანაც ამ “კავკასიელ-ქართველ” მამრებს ისეთი “ბრალდებებით” ასწორებენ მიწასთან, გეგონება, გოგონების მინიკაბისკენ თვალის გაპარება ექსკლუზიურად მათი დამახასიათებელია, ხოლო, დავუშვათ, სკანდინავიელი მამაკაცები მხოლოდ მაშინ განიცდიან ერექციას, როდესაც მათ ამის უფლებას რომელიმე კონკრეტული ქალი წერილობით მისცემს და დაუდასტურებს!

მოკლედ, “ბლოგერმა მაიკომ” მოიხადა “ლიბერასტული” ვალი, ანუ “მწარედ უკბინა” “ქართველ მამრს” და სულ მალე ამოყო თავი… არც მეტი, არც ნაკლები, “ბატონი ლევან ბერძენიშვილის ფეხებთან”! დიახ, დიახ! და კიდევ კარგი, ბლოგერი აზუსტებს _ “ლექციაზეო”, თორემ ნამდვილად მეგონებოდა, ლევან ბერძენიშვილმა შინაყმა-მოსამსახურეები გაიჩინა და მათ თავის ფეხებთან ფორთხვას აიძულებს-მეთქი!

თუმცა არა უშავს, ოღონდაც კარგი რამ მოისმინოს და ისწავლოს ადამიანმა, და რა მნიშვნელობა აქვს, ამას მერხზე მჯდომი მოისმენს თუ იატაკზე ფეხმორთხმული…

მაგრამ საქმეც სწორედ ის არის, რომ ბერძენიშვილის ფერხთით მორთხმული გოგო–ბიჭები თურმე ასეთ რამეს ისმენენ:

“მე-17 საუკუნეში ქართველი მამაკაცები დედებს ყიდდნენ და ცხენებს ყიდულობდნენ!”

რაო? ხედავთ, საიდან სად გადახტა “ქართველი მამაკაცების” დაკნინების მთელი ციკლი?

საინტერესოა, სად ამოიკითხა მსგავსი იდიოტიზმი ამ “ბრძენკაცის” იმიჯის პრივატიზებით დაკავებულმა პოლიტიკოს-ლექტორმა? არა! არც კი გქონდეთ იმედი _ არც “ბლოგერი მაიკო” და არც მის გვერდით “მორთხმული” სხვა მსმენელები წყაროს დასახელებას არ ითხოვენ!

“ქართველი მამაკაცის” თათხვას და ლანძღვას განა რა წყარო და დასაბუთება სჭირდება?!

თუმცა ჯერ სად ხართ!

არათუ რიგითი “ქართველი მამრების”, არამედ მართლაც გამორჩეული, გამოჩენილი და ერის უდიდესი შვილების ვიღაც “ვიგინდარა მამრებივით” ლანძღვაც გველის წინ!

აბა, ყური უგდეთ: “ჩვენ ვართ ერი, რომელმაც ილია და აკაკი ისე დაამეგობრა რუსთაველის გამზირზე, მხოლოდ ოცი წლისამ გავიგე (მადლობა თამაზ ჯოლოგუას!) ერთმანეთისთვის იმდროინდელ ლექსიკონში აღნუსხულ–აღუნუსხავი ყველა უწმაწური სიტყვა რომ ჰქონდათ ნათქვამი”…

 ნუ გგონიათ, რამე ვერ გაიგეთ. სწორედ ეს წერია აქ, რომ თურმე ილია და აკაკი, ერთმანეთის მეგობრები კი არა, მოსისხლე მტრები იყვნენ და რუსთაველზე დადგმული მათი ერთობლივი ძეგლი მხოლოდ ქართველი ერის მიერ მომავალი თაობების “მოტყუებაა”და მეტი არაფერი!

“მადლობა თამაზ ჯოლოგუას!” _ ამ ფრაზამ მიიქცია ჩემი ყურადღება.

ეს ფრიად პატივცემული ადამიანი 3 წელიწადი მასწავლიდა და ჩემთვის მსგავსი იდიოტიზმი არასოდეს უთქვამს! რა ხდება? ბატონ თამაზ ჯოლოგუას “ლიბერასტულმა ფულმა” აურია “რამსები” და მათი “პლასტინკით” დაიწყო დაკვრა თუ “ბლოგერ მაიკოს” ესმის რაღაც არასწორად?

ნუთუ ილიასა და აკაკის ხშირ კამათზეა საუბარი და ეს ვინმესთვის საკმარისი არგუმენტია, განაცხადოს, რუსთაველზე ილიასა და აკაკის, ამ “დაუძინებელი მტრების”, ძეგლი ერთად არ უნდა იდგესო?

ნუთუ, აკაკის მიერ ილიას მკვლელობის გამო წარმოთქმული სულისშემძვრელი სიტყვები მაინც არ წაუკითხავთ, არ გაუგონიათ?

სიტყვამ მოიტანა და სწორედ აკაკის მიერ ილიას მკვლელობის გამო წარმოთქმული სიტყვები მახსენდება ახლაც _ “ბლოგერ მაიკოს” უაღრესად სულელური ტექსტის კითხვისას _ “ფურთხის ღირსი ხარ, შენ, საქართველოვ!”

თუმცა რა, გგონიათ ამას ისე გაიგებენ, დიდმა აკაკიმ რატომაც თქვა? ისეთივე გულისტკივილით ამოიძახებენ?

სულაც არა! ისინი ტკივილით კი არა, უდიდესი სიამოვნებით, ცინიზმით, ერთგვარი ნეტარებით განაგრძობენ: “ქართველების რამდენიმე თვისებას გავკარით კბილი”… “ქართველების უნიკალურ თვისებაზე დავფიქრდით” და მოჰყვება ამას ქართველი ერისადმი არა ტკივილიანი საყვედური, არამედ გახარებული, აღფრთოვანებული ლანძღვა-გინება!

“გაყიდული დედების” თემა სადღა დაიკარგაო? _ იკითხავს მკითხველი… სწორედაც რომ! ამ ტექსტის არსი ლევან ბერძენიშვილისა (მჯერა, რადგან ადრეც მომისმენია) და თამაზ ჯოლოგუას (არ მჯერა, რადგან აქამდე არასოდეს მომისმენია), აგრეთვე, “ბლოგერ მაიკოს” მიერ ქართველი ერის დაუნდობელი და საზეიმო ლანძღვაა სწორედ!

მხოლოდ ერთდერთი აბზაცითაა აღნიშნული, რომ ქართველები საკუთარ დედებს დღესაც ყიდიან, როდესაც მათ სამუშაოდ საზღვარგარეთ უშვებენ!

თურმე ეს მხოლოდ იმიტომ ხდება, რომ ქართველებს “აიფონები” გვინდა და ჩვეულებრივი “ნოკიები” არ გვაკმაყოფილებს, თორემ სხვა მხრივ ყველაფერი რიგზეა ჩვენს სახელმწიფოში!

როგორც ვიცი, ქართველი დედები უცხოეთში სამუშაოდ იმიტომ მიდიან, რომ ოჯახები შიმშილით ეღუპებათ. ევროპა–ამერიკაში გამილიონერებული ქართველი კი ჯერ არ მინახავს! თუმცა, “ბლოგერ მაიკოს” მტკიცებით, ქართველი ერი გაუმაძღარია, ღორი, უნახავი, ხამი და ამიტომ “ვყიდით დედას”…

ვერ გეტყვით, რა დაავადებაა ეს, როგორმე და რამენაირად საკუთარი ერი ლანძღო, თანაც უარგუმენტოდ და 20 წლის ადამიანს დააჯერო, რომ ყველაფერი ცუდი, უბედური და ბინძური შენი ერის “უნიკალური თვისებებია”?

 ერთს კი შევახსენებ “ბლოგერ მაიკოსა” და მის “ბრძენ ლექტორებს”: ილია ჭავჭავაძე, ანუ ის ადამიანი, რომელსაც აკაკი წერეთელი თურმე უშვერი სიტყვებით თათხავდა, სწორედ ეგ ილია, საქართველოს ისტორიას ასე მოიხსენიებდა ხოლმე _ “დედა ისტორია!”

ჰოდა, ახლა კიდევ ერთხელ გადახედეთ ჩემი წერილის სათაურს…

ბაკურ სვანიძე