გუშინ, მეგობრებთან ერთად, ვაკე-საბურთალოს ტრასაზე რესტორან „მეგრელებში“ მოვხვდი და…
თურმე იქვე, მახლობელ კუპეში ლევან გახელაძე, ლევან თარხნიშვილი, დავით დარჩიაშვილი, გიგი თევზაძე და ზურაბ ჭიაბერაშვილი ბახუსით იქარვებდნენ მიშნაცების აღსასრულით მოგვრილ სევდას, გნებავთ „გეი-ფობდნენ“…
დიახ, გეი-ფობდნენ, თორემ მაგათმა ქართული ქეიფისა რა იციან?..
რატომ? თუნდაც იმიტომ, რომ რამდენიმე წლის წინ, მიშნაცების ზეობის ჟამს, რაც ეგონათ, დაუსრულებლად გაგრძელდებოდა, გიგი თევზაძემ ვარდების რევოლუციამდელ საქართველოს ერთი დიდი რესტორანი, ხოლო ამ რესტორანში მოქეიფე ქართველებს, კომუნისტური წარსულის გადმონაშთი, ბნელი „გრუზინები“ გვიწოდა!
„გრუზინი“ პირადად ჩემს მიმართ ნასროლ ეპითეტადაც ჩავთვალე და მას შემდეგ „გრუზინი“ ჩემთვის ტრადიციული, მართლმადიდებლური ღირებულებების მატარებელი ქართველის სინონიმია!
ეს ის გველისთვალება გიგი თევზაძეა, რომელიც ბედის ირონიით ერთ დროს პრესტიჟული უმაღლესი სასწავლებლის რექტორი ბრძანდება (ჯერ კიდევ ბრძანდება (?!), რომელიც ცინიკურად ატარებს ილიას სახელს და მის კედლებს მიღმა არსებული სივრცე სწორედ დიდი ილიას ნააზრევის საწინააღმდეგო ასპარეზად აქცია – აქ აჯილდოებენ სოლიდური ფულადი პრემიებით და „შემოქმედებით საღამოებს“ უწყობენ ავადმყოფ „მწერლებს“, ზაზა ბურჭულაძესა თუ ეკო დეისაძეს.
ეს ის ზურაბ ჭიაბერაშვილია, რომელიც, ჰოი, სირცხვილო, ამ ცოტა ხნის წინ თბილისის მერად წამოგვისკუპეს და ვისაც დედაქალაქის მთავარი სიმბოლოს, გნებავთ ემბლემის, „ქართლის დედის“ ხელში ხმალი და თასი ფალოსად და საშოდ ელანდებოდა!
დანარჩენები, ყველა ერთად და ცალკ-ცალკე, „თავისუფლების ინსტიტუტის“ ღვიძლი, ოღონდ არა უძღები, არამედ გამაძღარი შვილები არიან, ანუ ლიბერასტ-ხლისტები და ვითომ რატომ უნდა იყვნენ გიგი-ზურიკელაზე უკეთესები?
პროვოკაციაა, აბა რა დოზანაა, როდესაც ზემოთ ჩამოთვლილი ნაძირალები, რომლებიც, ბევრ სხვასთან ერთად, იმ საშინელი 8-9 წელიწადის ავტორებად მიიჩნევიან, რასაც მიშნაცების სადისტურ-ცოცხური მმართველობა ჰქვია, საჯარო სივრცეში გამოჩენას ბედავენ?!
თანაც, სად? ბახუსის საუფლოში, სადაც მათი „გეი-ფისგან“ განსხვავებით, ბევრი „გრუზინი“ მამა-პაპურად ქეიფობს და სად არის იმის გარანტია, რომ ვინმე შემთვრალი „გრუზინი“ საკადრისს არ მიუზღავს ზემოთ ჩამოთვლილ თუ ზოგადად მათ მსგავს ნაძირლებს?..
სიტყვამ მოიტანა და დალოცვილი კახურით შექეიფიანებული თქვენი მონა-მორჩილიც ვაპირებდი ცოცხით ხელში მაგათი „გეი-ფის“ არევ-დარევას, მაგრამ, სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, ჩემმა თანამეინახეებმა, რომელთა შორის ფხიზლები აშკარად სჭარბობდნენ ბახუსის მსახურთ, ეს განზრახვა არ დამანებეს!
მაგათი ბედი, რომ ჩვენს სუფრას იმ საღამოს არ ესწრებოდა დიდი პოეტი და ამ რეჟიმთან შეურიგებელი მებრძოლი, ბატონი რეზო ამაშუკელი (ვისთან ერთადაც ქეიფის პატივი არაერთხელ მქონია), თორემ ვეჭვობ, რომ თანამეინახეები კი არა, მამა-ღმერთი ვერ შეძლებდა მის დაოკებას, ჯეელობას გაიხსენებდა და ცნობილი „თავურით“ დაარღვევდა ლიბერასტების მყუდროებას!
თუმცა ვინ იცის, ეგებ არც არაფერი მომხდარიყო, რადგანაც ზემოთ ჩამოთვლილთა შორის ერთი კაციც არ ურევია, ანუ მუშტი თუ „თავური“, არაკაცების მიმართ, როგორც წესი, არ გამოიყენება – მაგასაც „დამსახურება“ უნდა თბილისში…
დავით მხეიძე
გულისამრევი სტატიაა, საიდან ამდენი ღვარძლი და ზიზღი. დავწყნარდეთ და საკუთარ მანკიერებებს მივხედოთ. ასე ქვეყანასაც ეშველება. ყელში ამოვიდა გაუთავებელი ქილიკი და ბოღმის ნთხევა. დავიღალეთ!!!
ერთი მაგათი დედაც…
ამდენ ხვარძლს როგორ ინახავს ეს ადამიანი? შეიძლება რესპოდენტი გალანძღო, მაგრამ ამდენი აგრესია? :O მთლად ჯანსაღი ფსიქიკის ვერ უნდა იყოს ეს კაცი …