ერთხელ უკვე დავწერე, რომ მომბეზრდა ე.წ. სექსუალური უმცირესობების, (ჩვენებურად და მოკლედ _ პედერასტების) თემაზე წერა და ის პუბლიკაცია სათაურით «ბარემ პედოფილებსაც გადაეფარეთ, შალვა ბატონო» ამ თემაზე მართლაც ბოლო იქნებოდა, მეგონა. არა იმიტომ, რომ შინ თუ გარეთ დაილეოდნენ პედერასტების გულშემატკივრები, არამედ იმიტომ, რომ უაზროდ ჩავთვალე ამ თემაზე წერა, რადგანაც ჩემი და ჩემნაირების წერა-კითხვას ამასთან დაკავშირებით საზოგადოებისთვის, გულის ფხანის გარდა, სხვა შედეგი არ მოაქვს.
თუმცა ბოლო ხანს გადავხედე ჩემს პოზიციას და იმ დასკვნამდე მივედი, რომ არც ერთი გამოხდომა თავად პედერასტების თუ მათი უფლებადამცველებისა რეაგირების გარეშე არ უნდა დარჩეს, ანუ მათ «სიყვარულში დაღლის» უფლება არ გვაქვს. საზოგადოებას არამც და არამც არ უნდა გაუჩნდეს ამ ყველაფრის მიმართ შეგუების, ხელის ჩაქნევის, გნებავთ, სულერთიაობის განცდა, რადგანაც პედერასტობის ზღვარგადასული პროპაგანდა-აგიტაცია (რაც ამ ბოლო დროს დაუფარავად და ურცხვად მიმდინარეობს დასავლეთში და დასავლეთიდანვე წაქეზებულ, ხშირად დაფინანსებულ ქართულ ელექტრო (გადაცემები: «აუდიტორია», «ნანუკას შოუ», «პროფილი» და სხვა) თუ ბეჭვდით ( გამოცემები: «ტაბულა», «ლიბერალი» და ა.შ.) მედიაში), დიდი ხანია, აღარ აღიქმება, როგორც ბანალური «ადამიანის უფლებების» დაცვად. დიახ, აღარ, რადგანაც უკვე ცხადია, რომ ეს ყველაფერი გაცილებით გლობალური მასშტაბის მიზნებისა და ამოცანების გადაწყვეტას ემსახურება.
ეს რომ ასეა, ამაში აშშ–ის პრეზიდენტის _ ბარაკ ობამას ბოლო განცხადებამაც დამარწმუნა, როცა მან პირველად ისტორიაში და არა მხოლოდ აშშ–ის ისტორიაში, არამედ ზოგადად, როგორც სახემწიფოს პირველმა პირმა მსოფლიოში, ღიად დაუჭირა მხარი ერთსქესიანი ქორწინების დაკანონებას აშშ–ში!
ბარაკ ობამა, რომელიც აშშ-ის ისტორიაში მხოლოდ მეორე კათოლიკე პრეზიდენტია (პირველი ჯონ კენედი იყო), სამაგიეროდ სხვა რამეშია პირველი და ჯერჯერობით ერთადერთი.
პირველმა აფროამერიკელმა (სიტყვა შავკანიანს შეგნებულად ვერიდები, ემანდ რასისტობა არ დამწამონ) პრეზიდენტმა შარშან პირველმა ისაუბრა გეების ისტორიულ (!!!) დამსახურებაზე ამერიკის წინაშე; გამოაცხადა ყოველი წლის ივნისი სექსუალური უმცირესობების, ე. წ. ლგბტ-ს თვედ, რა დროსაც მთელი მსოფლიოს მასშტაბით უნდა გაიმართოს ლესბოსელ, გეი, ბისექსუალ, ტრანსსექსუალთა (ასე იშიფრება ლგბტ) აღლუმები; ბარაკ ობამამვე გააუქმა ჯერ კიდევ რონალდ რეიგანის დროინდელი რესპუბლიკელების მიერ მიღებული კანონი, რომელიც აშშ-ის არმიაში პედერასტების სამსახურს კრძალავდა;
აქედან გამომდინარე, სრულიად ლოგიკურად და თანმიმდევრულად მოჩანს ბარაკ ობამას ზემოთ ხსენებული განცხადება ამერიკაში ერთსქესიანი ქორწინებების დაკანონების შესახებ!
ახლა, სანამ ზემოთ აღნიშნულ გლობალურ საფრთხეებზე ვისაუბრებ, «მცირე ლირიული გადახვევა»…
რატომ არის, რომ ჩვენში ცოტა ვინმე თუ იწუხებს თავს ლგბტ აბრევიატურის «ცივილურად» გაშიფრვისთვის და ქართული საზოგადოების «ბნელი», მაგრამ, საბედნიეროდ, ჯერ კიდევ აბსოლუტურად უმრავლესი ნაწილი ლგბტ ყველა სუბიექტს პედერასტებად მოიხსენიებს?
იმ საყოველთაოდ ცნობილი ფაქტის გამო ხომ არა, რომ პედერასტად მოხსენიებას შეურაცხყოფად მიიჩნევენ ეს «თავმოყვარე და ღირსეული» ხალხი? ალბათ, არც უმაგისობაა, მაგრამ მთავარი მაინც ის არის, რომ პედერასტობა საქართველოში მხოლოდ კაცის (ფუი, ეშმაკს), უფრო სწორად, მამრის მამრთან სექსუალურ ურთიერთობას არ ნიშნავს, ანუ რამდენ ვინმეზე გვითქვამს, პედერასტიაო, რომელთაც სოდომის ცოდვა არც გაუფიქრებიათ, მაგრამ მაინც მათ კატეგორიას ვაკუთვნებთ, რადგანაც ეს, პირველ რიგში, სულიერი კატეგორიაა და მხოლოდ შემდეგ ხორციელი გარყვნილება…
აბა, სულით პედერასტის გარდა სხვა ვინ იზამდა იმას, რაც სანდრო გირგვლიანს, ზურა ვაზაგაშვილს, ბუტა რობაქიძეს, გიორგი გამცემლიძეს უქნეს, რაც 26 მაისს იკადრეს?
ანდა სულით პედერასტის გარდა სხვა ვინ იზამდა იმას, რაც ამერიკელმა ჯარისკაცებმა ჩაიდინეს, როცა დახოცილ ავღანელებს კოლექტიურად დააშარდეს? ყურანის დაწვაზე აღარაფერს ვიტყვი…
და ამ სულიერ პედერასტებთან (ობამას მიერ შეცვლილი კანონის შემდეგ, ალბათ, უკვე ხორციელ პედერასტებთანაც) ერთად «იცავენ» მსოფლიო დემოკრატიას ავღანეთის სასაკლაოზე ჩვენი შვილებიც.
სამწუხაროა და გაუგებარი, რომ ამ თემას გვერდს უვლიან საქართველოში არსებული მოოპოზიციონერო ელემენტები…
ზემოთ ხსენებული გლობალური საფრთხეების უკეთ საილუსტრაციოდ, რამდენიმე ამონარიდს მოვიყვან ბატონ არმაზ სანებლიძის ვრცელი სტატიიდან _ «გზა მიეცით ჰომოსექსუალებს! როგორ იქმნება მსოფლიო რელიგია» _ იხ. «საქართველო და მსოფლიო» 2010 წ. 13-19 იანვარი).
«გლობალიზაცია მიმართულია ტრადიციული ეროვნული სუვერენიტეტის, ეროვნული სახელმწიფოების ნანგრევებზე ერთიანი მსოფლიო სახელმწიფოს შექმნისკენ… რაშიც მათ (გლობალისტებს) ეხმარებიან ე.წ. მესამე სექტორი _ …»სოროსის ფონდის, ბრიტანეთის საბჭოს, ანტიშიდსის კოალიციის სტრუქტურების სისტემა, რომელიც მთელ მსოფლიოსაა მოდებული. სწორედ ეს სტრუქტურები გვევლინება «ფერადი რევოლუციების» ორგანიზატორებად, ხელს უწყობს ეკონომიკურად წამგებიანი და კულტურულად უცხო იმიგრანტების მოზღვავებას, ქადაგებს სექსგანათლებას, მამათმავლობას მრავალი ქვეყნის მეტად სერიოზულ დაწესებულებებში, რასაც შედეგად მოსდევს მოსახლეობის გადაგვარება და გადაშენება»;
რა ნაცნობი სურათია, არა, ჩემო მკითხველო? ე.წ. ერთიან მსოფლიო სახელმწიფოს ახალი მსოფლიო რელიგიაც, ანუ იდეოლოგიური ბაზისიც სჭირდება.
ჰოდა, … «მართლმადიდებლობის შიგნით წარმოქმნილი ჭუჭყიანი დინებები, რომლებიც ცრუ ლიბერალიზმს, რწმენის დოგმატებისგან, ნების კანონებისგან განთავისუფლებას ქადაგებს, ფაქტობრივად, მიმართულია, ერთგვარად ლიბერალური, კომკავშირზე უარესი ანალოგიის შესაქმნელად, რომელიც ქრისტიანულ სიმბოლიკას იყენებს (დღევანდელი საქართველოს ხუთჯვრიანი დროშა. _ დ.მ.), მაგრამ შინაგანად გახრწნილი და ანტიქრისტიანულია».
დაახლოებით იმავეს აკეთებს ტრადიციული ისლამისა და კათოლიციზმის მიმართ ე. წ. ევროისლამი _ მრუშობის, მამათმავლობის, ლოთობა-ნარკომანიის ნებას რთავს «მორწმუნეებს», ხოლო ევროპა უკვე პრაქტიკულად გაწმენდილია ჭეშმარიტი კათოლიციზმისგან…
…»ფრანკფურტის სკოლის წარმომადგენელი თეოდორ ადრიანი წერდა, რომ ყოველი ჰომოსექსუალი პათოლოგიური დევიანტია, რომელსაც ბელადისადმი უსიტყვო მორჩილება აუცილებელ მოთხოვნად აქვს გადაქცეული… რიტუალურ ჰომოსექსუალურ აქტს მასობრივი ორგანიზებული ხასიათი რომ ჰქონდეს, საჭიროა, ჰომოსექსუალიზმი ჩვეულებრივი ნორმატიული ინსტიტუტის რანგში აღვაზევოთ (ანუ ერთსქესიანი ქორწინებები. _ დ.მ.)» და იქვე … «ჰომოსექსუალების არმია იდეალური სახელისუფლო პარტიაა, რომელიც შედუღაბებულია ერთიანი საიდუმლო სამარცხვინო კავშირებითა და სექსუალური დამოკიდებულებით, სადაც ერთმანეთს არნახულად მხარს უჭეერენ».
და ბოლო ამონარიდი ბატონ არმაზ სანებლიძის სტატიიდან, რაც სენატორ ჯოზეფ მაკკარტის კომისიას ეხება, რომელიც თავი დროზე ამერიკელი პედერასტების ძირგამომთხრელ საქმიანობას იკვლევდა:
… «მამათმავლები, რაც კი შესაძლებლობა გააჩნიათ, ერთმანეთს მაღალი საფეხურებისკენ ექაჩებიან. თუ რომელიმე მათგანი რომელიმე დაწესებულებაში მოიკიდებს ფეხს, სულ მალე იქ სხვა მისნაირებიც გამოჩნდებიან, დროთა განმავლობაში კი მთელი ძალაუფლება მათ ხელში აღმოჩნდება. ბუნებრივია, რომ ისინი კორუმპირებულები და არაპატრიოტები არიან».
ამ დასკვნიდან გამომდინარე მაკკარტის კომისიამ დაადგინა ყველა სახელმწიფო მოხელის შემოწმება პედერასტობაზე, რათა პედერასტები ხელისუფლებას ახლოსაც არ გაკარებოდნენ!
მაგრამ ეს იყო მაშინ, როდესაც ამერიკა ჯერ კიდევ პურიტანულ–კონსერვატიული ფასეულობების მატარებელ ქვეყნად ითვლებოდა. ახლა კი აშშ–ის პრეზიდენტი პედერასტებს ღიად მფარველობს!
ევრონიუსის ეთერში ბარაკ ობამამ არ დამალა, რომ დიდი ხანი ფიქრობდა ამ საკითხზე. უფრო მეტიც, ოჯახის წევრებთან, მეგობრების წრეშიც მსჯელობდა ამ თემაზე და მივიდა იმ დასკვნამდე, რომ ერთსქესიანი ქორწინებები უნდა კანონით იყოს დაცული და გარანტირებული ამერიკაში…
და ეს ყველაფერი ევრონიუსზე გადიოდა პედერასტების «ზასაობის» ამაზრზენი კადრების ფონზე. ეს რა წამომცდა! პედერასტების გულშემატკივრებს რომ ჰკითხო, თუ ამ სიბინძურეს სიყვარულით და პატივისცემით არ მივიღებთ, ფაშისტის, ქსენოფობის იარლიყი განაღდებული გვაქვს…
წერილზე მუშაობისას ისევ ევრონიუსისკენ გამექცა თვალი და ამ თემის გაგრძელება ვიხილე ისევ ბარაკ ობამას და ამჯერად მისი კონკურენტის, რესპუბლიკელი ნიკ რომნის შესრულებით. ნიკ რომნიმ, ობამასგან განსხვავებით, დაუფარავად განაცხადა, რომ ქორწინება მას მხოლოდ კაცსა და ქალს შორის წარმოუდგენია, რაზეც ბარაკ ობამამ მიუგო _ ჩვენ უკან ვერ დავბრუნდებით. ამერიკის ჯარიდან ვეღარავინ გაგაგდებს იმისთვის, რაც ხარ, ანუ ვინ გიყვარს და ვის უყვარხარ!
ორივეს თავისი აუდიტორია ჰყავდა, სადაც ორივეს მხურვალე აპლოდისმენტები ერგო. ორივე არჩევნებისთვის ემზადება და ორივე ამამრჩეველთა ხმებზე ნადირობს _ ნიკი ნორმალური საზოგადოების, ხოლო ბარაკი პედერასტების ხმებზე. შემოდგომაზე გახდება ცნობილი, თუ ვისი აჯობებს, ანუ საით წავა ჩვენი «სტრატეგიული მოკავშირე», «უკან» _ წესიერება-ზნეობისაკენ თუ «წინ» _ პედერასტობა-სიბინძურისკენ…
მანამდე კი ერთადერთი, სადაც პედერასტები ჯერჯერობით ვერ ჯეჯილობენ, ეს პოსტსაბჭოთა, გნებავთ ევრაზიული სივრცეა და, უპირველესად, რუსეთში «უყვართ» პედერასტები ჩვენსავით. რას, რას და ამ თემას ვერაფრით «გადატვირთავენ» რუსეთთან ვერც ამერიკა და ვერც ლიბერასტული ევროპა, რადგანაც რუსეთი ჯერჯერობით მსოფლიო მართლმადიდებლობის უპირველესი ციტადელია _ ეს ისე, როგორც ცხონებული შტირლიცი იტყოდა, «ინფორმაცია განსჯისთვის»…
რაც შეეხება საქართველოს, ამერიკის არ იყოს, ჩვენთანაც ბევრი რამ შემოდგომაზე გაირკვევაო, ამბობენ. თუმცა ერთ რამეში გარკვევა არც ახლა გაუჭირდება მკითხველს _ პედერასტები გვიტევენ და ისინი არა მხოლოდ იმის კანონით გარანტიებს ითხოვენ, ვისაც ვისზე უნდა გათხოვდეს, არამედ სახეზეა ლგბტ ექსპანსია, რომლის შედეგადაც, დემოკრატიის შუქურისა და ჩირაღდნის რა გითხრათ, მაგრამ კაი გვარიან პალოს გამოვკრავთ ხელს…
დავით მხეიძე
