სექსუმცირესობა ხელისუფლებაში უმრავლესობით არის წარმოდგენილი

დავიწყოთ უახლესი ინფორმაციით: მამათმავლების ჟურნალმა Gay Times-მა, რომელიც ინგლისში გამოიცემა, გამოაქვეყნა 30 ადამიანის სია, რომლებიც სექსუმცირესობის სიმბოლოდ არიან აღიარებულნი. მათ შორის პირველი, არც მეტი, არც ნაკლები, დიდი ბრიტანეთის ყოფილი პრემიერმინისტრი ტონი ბლერია. რა დამსახურებისთვის? მოგახსენებთ: პრემიერად ყოფნის პერიოდში მან დაუღალავად იღვაწა, რათა ადგილობრივი თვითმმართველობის კანონიდან ამოეღოთ 28-ე მუხლი, რომელიც ადგილობრივ ხელისუფალთ უკრძალავდა ჰომოსექუალიზმის ნორმალურ მოვლენად აღიარებასა და წახალისებას. 

მისივე წამოწყებულია ტრანსსექსუალების იურიდიული დაკანონება და სექსუალური ორიენტაციის მიზეზით სამსახურიდან მათი გათავისუფლების აკრძალვა. ესეც _ “ევროპული ღირებულებების” ნაწილი, რომელთა გულის ფიცარზე დაწერის ვალდებულება ვიკისრეთ. პუბლიკაცია, რომელსაც გთავაზობთ, მამათმავლობის, ლგბტ–ის, გეიზმის, ანუ პედერასტობის მომძლავრებას ეხება, პრობლემას, რომელიც განსაკუთრებით გვაწუხებს ჩვენ _ ქართველებს. ფაქტობრივი მასალა უცხოური მედიიდანაა ამოკრეფილი.

კანონიერი გარყვნილები

XIX საუკუნის ჩათვლით მამათმავლობა დასავლეთში გარყვნილებად იყო მიჩნეული, უდიდეს ცოდვად და სულის ავადმყოფობად, რომელიც ხრწნის ადამიანის არსსა და ბუნებას.

ჰომოსექსუალიზმის რეაბილიტაცია, რომელიც დღეს ნეოლიბერალიზმის დროშით მიმდინარეობს, მსოფლიო მოვლენად იქცა, გამოიწვია არამხოლოდ ამ გარყვნილთა მკვეთრი მომრავლება.

სოდომური მაფია გადაიქცა მძლავრ იდეურ–პოლიტიკურ მოძრაობად, რომელიც სულ უფრო აგრესიული ხდება კონტროლს აწესებს საზოგადოებრივი ცხოვრების უმნიშვნელოვანეს სფეროებზე, მიიწევს მსოფლიოს პოლიტიკური მწვერვალებისკენ.

ამ მღვრიე ტალღას სერიოზულად არც აღიქვამდნენ, მამათმავლებს ჩვეულებრივ უმცირესობად მიიჩნევდნენ. საქართველოში დარწმუნებულები ვიყავით, რომ პედერასტიზმის პრობლემა ცალკეული ინდივიდებით ამოიწურებოდა, ჩვენ არ გვეხებოდა, უფრო საზღვარგარეთისკენ ვიშვერდით თითს.

მას შემდეგ დიდი დრო გავიდა. ესენი არამხოლოდ გაერთიანდნენ და ძალად იქცნენ, არამედ მნიშვნელოვანი პოტენციალი დააგროვეს: შეიქმნა მათი ორგანიზაციების ფართო ქსელი, ისინი მსოფლიო ასპარეზზე გავიდნენ. საოცარ დასკვნამდე მივიდნენ ანალიტიკოსები: გაირკვა, რომ სახელისუფლო სტრუქტურებში სექსუალური უმცირესობა, დიდი ხანია, უმრავლესობით არის წარმოდგენილი. დისკრიმინაციისა და ჰომოფობიის წინააღმდეგ ბრძოლის ლოზუნგებით შეიარაღებულები, განიმტკიცებენ თავიანთ განსაკუთრებულ უფლებებს და თანდათან ყალიბდებიან ხელშეუხებელთა კასტად.

სოდომური მაფია თავის საქმიანობას საკრალურ ხასიათს ანიჭებს და რელიგიური გაერთიანების სახით ყალიბდება. სატანისტური ლოგიკით მოქმედებს და თანმიმდევრულად, ფარულად ცვლის ჭეშმარიტებათა არსსა და ფასეულობათა გაგების პრინციპებს. მაქსიმალურად ცდილობს, თავის წრეში რაც შეიძლება მეტი ადამიანის ჩათრევას, რომლებიც მათდამი “ტოლერანტულები” ხდებიან და სიცრუისა და სიმართლის გარჩევის უნარს კარგავენ, ჩლუნგდებიან.

მაგრამ, რაც უფრო “ტოლერანტული” ხდება მამათმავალთა მიმართ საზოგადოება, მით უფრო აგრესიული ხდებიან ისინი მისდამი. ძალადობენ.

ადამიანის უფლებათა დაცვის საფარქვეშ ისინი კლავენ ადამიანს და მისგან უსქესო არსებას _ ანტიადამიანს ქმნიან. ერთსქესიანთა ქორწინების შემოღებით ისინი აუქმებენ ჭეშმარიტ ქორწინებას, უარყოფენ ოჯახს, როგორც ქალისა და მამაკაცის ერთობასა და თანაცხოვრებას, ბავშვებს _ როგორც ქალისა და კაცის ღვთივკურთხეული კავშირის ნაყოფს. ნაშვილებ პატარებს ართმევენ მშობლიური ფესვების შეგრძნებას, გვარტომობის ძირსა და ფუძეს.

კლავენ ჭეშმარიტ სიყვარულს.

ღვთის სახლის _ ეკლესიის საწინააღმდეგოდ აშენებენ ანტიეკლესიას, რომელიც აერთიანებს გარყვნილთა თანამეგობრობას.

ყველა ეს პროცესი, ფაქტობრივად, “სექსუალური რევოლუციის” ეტაპებად წარმოგვიდგა, რომელიც ადამიანის ბუნების საწინააღმდეგოდ იყო და არის მიმართული. კარგად ორგანიზებული მოძრაობაა, რომელიც შემოქმედის წინააღმდეგ საბრძოლველად წარმოქმნეს ამბოხებულმა სატანისტურმა ძალებმა. დემოკრატობის ქურქში გახვეულები, ისინი იხვეჭენ გავლენას მთელ მსოფლიოში, შლიან და არღვევენ ღვთითბოძებულ წესრიგს, რათა მის ნამსხვრევებზე დაამკვიდრონ თავიანთი ანტისამყარო.

დანომრილი მშობლები

ცნობილია, რომ 2010 წელს შვეიცარიის პარლამენტში ფემინისტებმა, ევროპაში პირველად, შეიტანეს წინადადება, რომლითაც მიჩნეული იყო, რომ სიტყვები “დედა” და “მამა” დისკრიმინაციულია, “დედა” ქალს გოჭების დამყრელი დედაღორის სახით წარმოგვიდგენს და ეს ყველა ქალისთვის შეურაცხმყოფელია. ამ წინადადებას უყარეს კენჭი და დაადგინეს, რომ დედას და მამას ამიერიდან ეწოდოს “მშობელი #1” და “მშობელი #2”. შემდეგ _ მშობლები ნუმერაციის მიხედვით _ #3, #4, #5. მათი არგუმენტაციის გვირგვინი: “ძაღლთან, კატასთან და ა.შ. ჩვენ საერთო არაფერი გვაქვს”…

ასეთივე გადაწყვეტილება მიიღეს ევროკავშირის წევრმა სხვა ქვეყნებმაც. ზოგიერთს არ მოეწონა ნუმერაცია და, მაგალითად, საფრანგეთმა რომაული ციფრები ლათინური ანბანით ჩაანაცვლა: “მშობელი ა”, “მშობელი ბ” და ა. შ.

რას ნიშნავს მშობლების ციფრობრივი ჩამონათვალი ერთისა და ორის (დედისა და მამის) შემდეგ? სამი, ოთხი და _ მიყოლებით? ან ანბანის ასოების რიგი პირველი ორის (ა და ბ _ დედ-მამა) შემდეგ?

გინდ დაიჯერეთ, გინდ არა: ამერიკა დღეს დაჟინებით მოითხოვს ქორწინების 30 ტიპის ლეგალიზებას. რიცხვებისა თუ ანბანის ასოების ასეთი სიმრავლე ტრადიციული ქორწინებისგან განსხვავებული დანარჩენი 29-ის(!) აღსანიშნავად სჭირდებათ: ოჯახი, მათებური გაგებით, შეიძლება იყოს ორმამიანი, ორდედიანი და ა. შ. არის სხვა ვარიანტებიც.

ნორმიდან აშკარა გადახრაა!

თანამედროვე საზოგადოებაში სოდომელების დამკვიდრების მთავარი იდეა ტრადიციული ოჯახის ინსტიტუტის სრული უგულებელყოფაა. ოჯახს ისინი თვლიან ჩამორჩენის ნიმუშად, ატავიზმად, რომელმაც ამოწურა თავისი ტრადიციული დანიშნულება, მაგრამ იმდენი კი იციან, რომ საყოველთაო მხარდაჭერის იმედი არ უნდა ჰქონდეთ და დაიწყეს აქტიური პოლიტიკური კამპანია _ გამოსვლები ერთსქესიანი ქორწინების დაკანონების მოთხოვნით, რომელმაც, მათი ჩანაფიქრით, შიგნიდან უნდა ააფეთქოს ტრადიციული ქორწინების ინსტიტუტი. თბილისში 17 მაისისთვის გათვალისწინებული აქცია, რომელიც ჩვენმა საზოგადოებამ ჩაშალა, ამ კამპანიის შემადგენელი ნაწილი იყო.

ამერიკა, როგორც ყოველთვის, სატელიტი ქვეყნებისთვის მაგალითის მიმცემია. ისტორიაში პირველად აშშ-ის პრეზიდენტმა ბარაკ ობამამ განაცხადა, რომ მხარს უჭერს ერთსქესიან ქორწინებას. რამდენიმე წლის წინათ მისი ინიციატივით გაუქმდა კანონი, რომელიც სამხედრო მოსამსახურეებს ავალდებულებდა, დაემალათ თავიანთი ორიენტაცია, რადგან, ასე თუ არ მოიქცეოდნენ, მათ დაითხოვდნენ არმიის რიგებიდან, ამ განცხადებით მან გაამყარა თავისი პოზიცია:

ეს განცხადება ნოყიერ ნიადაგზე დაეცა: უკანასკნელ წლებში ამერიკელები სულ უფრო დადებითად ეკიდებიან ჰომოსექსუალებს. ამჟამად აშშ-ის მოსახლეობის დაახლოებით 50 პროცენტი მხარს უჭერს ერთსქესიანთა შეუღლებას, თუმცა შტატების უმრავლესობაში ასეთი კავშირი კანონით აკრძალულია; ამა თუ იმ ფორმით ნებადართულია მხოლოდ 8 შტატში. პოლიტოლოგებს მიაჩნიათ, რომ პრეზიდენტის აღნიშნული განცხადება მომხრეების რაოდენობას მას არ გაუმრავლებს, შემცირება კი გარანტირებული აქვს. ასეთია კონსერვატორების პოზიცია.

1989 წელს დანია გახდა პირველი ქვეყანა, რომელმაც ოფიციალურად აღიარა ერთსქესიანთა ქორწინება.

ის, რაც უწინ ნორმიდან გადახრად მიიჩნეოდა, ნორმად იქცა. როგორ, რის საფუძველზე მოხდა ასეთი ტრანსფორმაცია?

“ოქროს მილიარდი” _ კაცობრიობის შავი დღე

ჩვენმა მკითხველებმა უთუოდ იციან, რომ 1968 წელს შეიქმნა რომის კლუბი, რომლის 200 წევრი მთელ მსოფლიოს უკარნახებს ქცევის წესებს და განვითარების სტრატეგიას. ერთ-ერთი პირველი მოხსენება, რომელიც ამ კლუბმა გამოაქვეყნა, გავრცელდა სათაურით _ “ზრდის ზღვარი”. “მსოფლიოს პატრონებმა” სწორედ ამ დოკუმენტით გაასაჯაროეს თავიანთი პოზიცია, რომელშიც ჩამოყალიბებული იყო “ოქროს მილიარდის” თეორია.

პუბლიკაციის თარიღია 1972 წელი. ერთი წლის შემდეგ კი, ანუ 1973 წელს ფსიქოლოგების ამერიკულმა ასოციაციამ ჰომოსექსუალიზმი დაავადებათა სიიდან ამოიღო.

ამერიკაში მიღწეული გამარჯვების შემდეგ გეებად წოდებულმა მამათმავლებმა მთელ მსოფლიოში დაიწყეს თავიანთი შეხედულებების პროპაგანდა.

1992 წელს მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციამ გააკეთა იგივე, რაც ამერიკელმა ფსიქოლოგებმა 1973 წელს _ დაავადებათა ჩამონათვალიდან ჰომოსექსუალიზმი ამოშალეს.

რუსეთის პირველმა პრეზიდენტმა ბორის ელცინმა, თავისი ბრძანებულებით, გააუქმა რუსეთის სისხლის სამართლის კოდექსის 121-ე მუხლი, რომელიც მამათმავლობისთვის 5 წლით თავისუფლების აღკვეთას ითვალისწინებდა.

ეს მუხლი საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსიდანაც გაქრა.

ცნობილია, რომ როცა სანკტ-პეტერბურგის საკანონმდებლო კრების ერთ-ერთი დეპუტატი გამოვიდა წინადადებით, რათა აკრძალულიყო გეიპროპაგანდა არასრულწლოვან ყმაწვილთა შორის, ამ კანონის წინააღმდეგ ამხედრდა და დაირაზმა მთელი გეიინტერნაციონალი, მათ შორის, აშშ-ის იმდროინდელი სახელმწიფო მდივანი ჰილარი კლინტონი. სალ კლდესავით აღიმართა ეს ქალბატონი მათ დასაცავად, რადგან მათი უფლებების დაცვა ყოფილა თურმე ჭეშმარიტი დემოკრატია.

თავისი ქმრისთვის მოევლო ქალბატონ ჰილარის, პრეზიდენტყოფილ ბილ კლინტონისთვის, რომელსაც, მადლობა ღმერთს, პედერასტობის არაფერი ეტყობოდა, მაგრამ ისიც მამათმავლების მხარდამჭერი აღმოჩნდა.

დღეს ტრადიციულ მართლმადიდებლურ ქვეყნებს, როგორებიცაა რუსეთი და საქართველო, აქტიურად ითრევენ “ცისფერ თანამეგობრობაში”. შოუბიზნესში თუ ტელეეკრანებზე მიმდინარეობს “ცისფერ ფასეულობათა” აქტიური პროპაგანდა, ხატავენ არატრადიციული ორიენტაციის ადამიანის მიმზიდველ სურათს. მამათმავლები, როგორც წესი, აქტიურად მონაწილეობენ ასეთ პროპაგანდისტულ უხამსობაში და ზემოქმედებენ ყმაწვილების ფსიქიკაზე.

რუსეთში გაჩნდა ჰომოსექსუალური მიმართულების ჟურნალები. მათ შორის პირველი იყო ჟურნალი “ბოლშოი გოროდ” (“დიდი ქალაქი”), რომელმაც გამოაქვეყნა “გეიკვირეული”, შემდეგ _ ჟურნალი “აფიშა”, რომლის ყდაზე გეითანამეგობრობის დროშა გამოსახეს. მოსკოვის 30 მამათმავალი მოგვითხრობდა, რამდენად მნიშვნელოვანია თურმე პედერასტობა, რამდენად მოდური და “მაგარი”.

ჟურნალი “ნიუ ტაიმსი” (“ახალი დრო”) მამაკაცების გარყვნილ ურთიერთობას სიყვარულს უწოდებს.

თუ გსურთ, რომ ჩვენი ქვეყანა მათი გავლენის ქვეშ მოექცეს, თქვენი ბავშვის გონება მათნაირებმა გარყვნან, მსოფლიო ისეთი “ცივილიზებული” გახდეს, რომ უარი თქვას გამრავლებაზე, მაშინ ვნება ცხოვრების არსი ყოფილა.

ნორვეგიის განათლების სამინისტროსთან შექმნილია სპეციალური ცენტრი, რომელიც განათლების პროგრამების შედგენითაა დაკავებული. იქაურ ლგბტ-ის ლიდერები მიიჩნევენ, რომ ამ მიმართულებით საქმიანობა უმჯობესდება, მაგალითად, მათემატიკის სახელმძღვანელოებში შეტანილია ამოცანები, რომლებშიც ფიგურირებს ორმამიანი ოჯახები.

_ ჩვენ დავდივართ სკოლებში, _ კამერის წინ ბილწსიტყვაობენ ისინი _ ვუყვებით მოსწავლეებს, რას ნიშნავს იყო გეი. ჩვენი მიზანია, განვუმარტოთ ადამიანებს ჩვენი ყოფის მრავალფეროვნება.

როგორ აფასებს ამ ნორვეგიულ ექსპერიმენტს ბებერი ევროპა? რა თქმა უნდა, დადებითად. რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში რეტროგრადობა დაბრალდება.

ქაჩალის მიერ თავის მოფხანასავითაა: ნორვეგიის საბავშვო ბაღებში აკრძალეს ტრადიციული, კლასიკური საბავშვო ლიტერატურა, რომლის მიხედვით მზრუნველი არის დედა, მამა ოჯახის მარჩენალია. ფემინისტებს ასეთი მიდგომა დისკრიმინაციად მიაჩნიათ. არატრადიციული საზოგადოება აქტიურად უჭერს მათ მხარს.

ბრიტანული გაზეთი “დეილი მეილი” წერს: “ევროპას სერიოზულად სურს, აკრძალოს ტრადიციული დედის და ტრადიციული მამის სახეები საბავშვო ლიტერატურაში, რომლებიც გათვალისწინებულია ევროკავშირის ქვეყნების უმრავლესი სკოლებისა და საბავშვო ბაღებისთვის”.

გენდერული ინკვიზიციის ახალი დოკუმენტი მომზადებულია ევროპარლამენტის ქალთა უფლებებისა და გენდერული თანასწორობის კომიტეტის მიერ. საბავშვო წიგნებში ტრადიციული ოჯახის პოპულარიზაციის აკრძალვის გარდა, ევროპელი ფემინისტები მოითხოვენ ევროკავშირის კანონმდებლობის შეცვლას ქალის სახის კორექტირების მიზნით.

2013 წელს შვედეთი შეუდგა “დაძველებული” საბავშვო ლიტერატურის სრულ დემონტაჟს. ტელევიზიებში განსჯიან და განიხილავენ ახალ გენდერულ წიგნებს, რომლებზეც კოლოსალური მოთხოვნაა სკოლებში, საბავშვო ბაღებში, სკოლისგარეშე დაწესებულებებში. ეს წიგნები ბავშვებს სექსუალური მრავალფეროვნების სამყაროში თავისებური გზამკვლევების სახით წარმოუდგება.

ასეთი წიგნები სავალდებულო ლიტერატურადაა გამოცხადებული. სპეციალური სახელმწიფო დამკვირვებლები მკაცრად აკონტროლებენ სკოლების მასწავლებლებისა და საბავშვო ბაღების აღმზრდელთა მიერ ამ აუცილებელი ლიტერატურის გამოყენების პრაქტიკას.

სახელმწიფოს მიერ ამგვარად მხარდაჭერილი ფემინისტები უფრო შორს წავიდნენ და მოითხოვეს, გაუქმებულიყო ბავშვების ბიჭებად და გოგოებად დაყოფა _ ყველა მათგანი საშუალო სქესად უნდა მონათლულიყო. საღად მოაზროვნე პოლიტოლოგები ხაზგასმით ამბობენ, რომ ამ ქვეყნის სათავეში საბავშვო ბაღები იქცა ბავშვების სქესის იძულებით შეცვლის ლაბორატორიებად.

რა ვქნათ ახლა ჩვენ, ქართველებმა, რომლებმაც შალახოს რიტმში ხელი მოვაწერეთ ევროპასთან ასოცირებას, დაუყოვნებლივ დავნერგოთ ჩვენს საბავშვო ბაღებში შვედური გამოცდილება თუ ნებაყოფლობით ევროპულ ყულფში თავგაყოფილები დაველოდოთ, როდის გამოგვაცლიან ფეხქვეშ სკამს, რომელიც ისე ყანყალებს, რომ თავისითაც შეიძლება წაიქცეს?

შარშანდლიდან შვედეთში პატარებს ახალ “ნეიტრალურ” ნაცვალსახელს აზეპირებენ _ “ჰენ”, რომელიც გოგოსაც ნიშნავს და ბიჭსაც, ქალსაც და კაცსაც.

მოგვიწევს ამ ნოვაციის გადმოღება. მომზადებული რომ შევხვდეთ, ეგებ, აქედანვე გზა მივცეთ გურულ კილოში ხშირად გამოყენებულ “იმანოს”, რომელიც ქალსაც ნიშნავს და კაცსაც, გოგოსაც და ბიჭსაც, ნეიტრალური ნაცვალსახელია.

ვითომ რითაა შვედურ “ჰენზე” ნაკლები?

ფემინისტებს ჭეშმარიტად ქალური ლოგიკა აქვთ, მიუხედავად იმისა, რომ არიან “ჰენ” _ არც ქალია, არც _ კაცი. მხოლოდ “ჰენის” ლოგიკით შეიძლება აიხსნას მათი ასეთი განცხადება: “არსებობს მოსაზრება, რომ ჩვენ გვსურს, გოგონები ბიჭებად ვაქციოთ, ბიჭები _ გოგონებად, მაგრამ ეს სულაც არ არის ის, რისთვისაც ვიღვწით. ჩვენ გვსურს, რომ ყველა ადამიანს თანაბარი უფლებები ჰქონდეს, თანაბარი შესაძლებლობები და პასუხისმგებლობის ერთნაირი ხარისხი. ეს დემოკრატიის საკითხია”.

გომბეშოს ულამაზეს პატარძლად გადაქცევაზე რას იტყვით, სქესდაკარგულო ფემინისტებო?

მაგრამ “ჰენს” არ სჭირდება პატარძალი ქალწული, მძინარე მზეთუნახავი!

ახალ შვედურ ზღაპრებში უფლისწულები ცხრა მთას იქით საცოლეების საძებრად არ მიდიან. მეფეს მეფე შეუყვარდება, დედოფალს _ პრინცესა, უფლისწულს _ უფლისწული… და ცხოვრობენ სიამტკბილობაში დიდხანს და ბედნიერად.

იხარე, ცისფერო გეჯეჯილო!

ოღონდ ჩვენთან არა, სხვაგან ჯობია! მაგალითად, ნორვეგიაში, სადაც არატრადიციული ორიენტაციის 19 ათასი საზოგადოებაა, სადაც ქალი და კაცი ყავლგასული მცნებებია, ატავიზმია დღევანდელი საზოგადოების დემოკრატიულ სხეულზე.

იმათ დემოკრატიას თავისი პრინციპები აქვს, თავისი სუბკულტურა, თავისი გამოცემები; წიგნები, რომლებშიც სოდომიზმს კაცობრიობის უკეთილშობილეს, ჰუმანურ მოვლენად წარმოგვიდგენენ.

ეზიარეთო ამ მშვენიერებას.

მხოლოდ ერთი მაგალითი, ერთი წიგნი _ “გეის ბავშვები”, რომელშიც მოთხრობილია არატრადიციული ორიენტაციის ბავშვების ცხოვრება. ავტორები ოცნებობენ, რომ ეს წიგნი სასკოლო სახელმძღვანელოდ იქცეს, გამოიცეს ინგლისურ ენაზე, სხვა ქვეყნების მკითხველები რომ გაეცნონ.

ეს ნაბეჭდი ნაგავი თურმე იმითაა გამორჩეული, გვიმტკიცებენ ავტორები, რომ ბავშვებს გააგებინოს (მიაქციეთ ყურადღება!), არიან თუ არა მამათმავლები!

ხედავთ, რა კეთილშობილი მიზანი ამოძრავებთ? არიან თუ არა გეები, ეს ყოფილა ადრეულ ასაკში ბავშვებისთვის უმთავრესი პრობლემა!

მაგრამ ის, რაც ახლა წაიკითხეთ, ყვავილებია იმასთან შედარებით, რისი წაკითხვაც მოგიწევთ.

ყურადღება!

შარშან ზაფხულში “განათლებული” ევროპის ერთმა პოლიტიკოსმა წამოაყენა წინადადება: მამაკაცებს დაევალოთ, მოშარდონ უნიტაზებზე დამჯდრებმა. თავისი წინადადება მან ჰიგიენის დაცვის აუცილებლობით დაასაბუთა. მაგრამ მთავარი მაინც სხვა ყოფილა: მას თურმე ამ “ექსპერიმენტით სურდა, დაემტკიცებინა, რამდენად ერთგულებენ შვედი მამაკაცები სქესთა თანაბარუფლებიანობას”.

ყველა ქვეყანას ერთი ჟირინოვსკი მაინც უნდა ჰყავდეს!

ანალიტიკოსები ირწმუნებიან: ერთ-ერთ ინტერნეტსაიტზე გამოჩნდა ინფორმაცია, რომლის თანახმად ნორვეგიელი სოციოლოგები განახორციელებენ ექსპერიმენტს ჰომოთანამეგობრობის საზოგადოების შექმნის მიზნით. მათი აზრით, 2050 წლისთვის ამ საზოგადოებაში 90 პროცენტზე მეტი იქნება ჰომომამათმავალი, ანუ ჩამოყალიბდება არატრადიციული საზოგადოება.

განახორციელებენ თუ არა ამ ექსპერიმენტს, ჯერ კიდევ საკითხავია, თუმცა თვით ასეთი განზრახვის არსებობაა უკვე საშიში.

უარესი არსებული რეალობაა: ნორვეგიაში, მაგალითად, ერთსქესიანი წყვილები დღეს 20 ათასზე მეტ ბავშვს ზრდიან. საზოგადოების ორ მესამედზე მეტი მხარს უჭერს შვილად აყვანის ასეთ პრაქტიკას.

გერმანიაში მრავალშვილიან დედას პატიმრობა ემუქრება, რადგან მისი ქალიშვილი უარს ამბობს დაესწროს “სექსგანათლების” გაკვეთილებს.

თუ წვერულვაშიანი “კონჩიტა” შეიძლება “ევროვიზიის” საუკეთესო მომღერლად აღიარონ, აღარაფერია გასაოცარი და გასაკვირი!

დასაფიქრებელი კი ნამდვილად არის.

არმაზ სანებლიძე

P.S. ტეხასის უნივერსიტეტის პროფესორმა მარკ ვეგნერუსმა 2010 წლიდან დაიწყო ერთსქესიანი ოჯახების პრობლემების შესწავლა. შედეგები საგანგაშოა:

ამ გარემოში გაზრდილი ბავშვების ერთი მეოთხედი თვითმკვლელობისკენ მიდრეკილია; 60 პროცენტს უჭირს თავისი სექსუალური მისწრაფებების იდენტიფიცირება; მათ მესამედს მშობლებად შერაცხული გეები აიძულებდნენ სექსუალურ სიახლოვეს.

გარყვნილების მწვერვალი!

ამ სიბილწეში სად გაქრა ევროპული ღირებულებები, რისკენაც ვისწრაფით?!