რესპუბლიკური პარტიის წევრი, საზოგადოებრივი მოძრაობა «ქართული ოცნების» ერთ-ერთი სახე, ლევან ბერძენიშვილი ამერიკის ეროვნულ-დემოკრატიული ინსტიტუტის მიერ ჩატარებულ გამოკითხვებს არ ენდობა. მისი თქმით, კვლევები არ შეესაბამება რეალობას. «ამერიკამ საქართველოში დემოკრატიის განვითარებისათვის მილიარდები დახარჯა, მაგრამ შედეგად დიქტატურა მიიღო. თუ სააკაშვილი საპრეზიდენტო მმართველობის ორი ვადის დასრულების შემდეგ ისევ დააპირებს პირველ პირად დარჩენას, ქართველი ხალხი ამას არ დაუშვებს», _ აცხადებს ლევან ბერძენიშვილი.
_ ბატონო ლევან, ერთი კვირის წინ ამერიკის ეროვნულ-დემოკრატიულმა ინსტიტუტმა გამოაქვეყნა კვლევების შედეგები, რომელთა მიხედვით «ნაციონალები» და მათი ლიდერი პირველ ადგილზე არიან. მათ გამოკითხულთა 41% უჭერს მხარს, ხოლო ბიძინა ივანიშვილსა და «ქართულ ოცნებას» _ მოსახლეობის 12% და ისინი მეორე ადგილზე არიან. როგორ ფიქრობთ, რამდენად რეალურია ამ კვლევათა შედეგები?
_ ჩემი აზრით, გამოკვლევის შედეგები არარეალურია, მაგრამ ძალიან რთული გასარკვევია ის, თუ რატომ არ ასახავს რეალობას ეს გამოკითხვა: იმიტომ, რომ მოქალაქეები მალავენ თავიანთ მოსაზრებას, თუ იმიტომ, რომ შიშის ფაქტორი ასრულებს გარკვეულ როლს? მე ვფიქრობ, ამას ცალკე გამოკითხვა სჭირდება. ფაქტია, რომ გამოკვლევის შედეგები და რეალობა ერთნაირი არ არის. ძალიან მნიშვნელოვანია, თუ რას ფიქრობს მოსახლეობის თითქმის 40%, რომელიც თავის პოზიციას არ აფიქსირებს. ჩემი აზრით, ეს გამოკვლევის ნაკლი კი არა, მარცხია. ეს გამოკითხვა ობიექტურად საერთოდ არ უნდა ჩაითვალოს. ვფიქრობ, მიუხედავად ყველაფრისა, მოსახლეობის 80%-მა იცის ბიძინა ივანიშვილის მოქალაქეობის საკითხი. 70% ითხოვს მისთვის მოქალაქეობის აღდგენას, ამ ნაწილში გამოკითხვა არ ტყუის.
_ სხვა რომელ ნაწილშია ტყუილი?
_ ყოველ შემთხვევაში, გამოკითხვა გაზვიადებულია, თუმცა მე არ მეყოფა კვალიფიკაცია იმისთვის, რომ გითხრათ, ვინ არის აქ დამნაშავე _ ქართული მხარე თუ ამერიკული. მე ვფიქრობ, ძალიან ძნელია ობიექტური გამოკითხვის ჩატარება. 40% როცა არ გეუბნება თავის აზრს, იქნებ რომელიმე ერთ პოლიტიკოსს უჭერს მხარს? მაშინ 10%-ის მაგივრად 50% გამოვა. ბევრი შეკითხვის მიხედვით, შეიძლება სხვა დასკვნების გაკეთება, ვიდრე ახლა კეთდება. ერთის მხრივ, ჩანს, რომ მოსახლეობა კრიტიკულად არის განწყობილი, და მეორე მხრივ, გამოდის, რომ მოქალაქეებს ძალიან მოსწონთ ხელისუფლება. როგორც ჩანს, საქართველოში ამ ტიპის გამოკითხვის დონე ძალიან დაბალია და, თუ ჩვენ გვაინტერესებს, ვთხოვოთ ყველა ასეთ ორგანიზაციას, რომ სათანადო დაფინასებით ყველამ ერთად ჩააატაროს ობიექტური გამოკითხვა და გამოკითხულთა 30-40% კი არ დაემალოს გამომკითხველს, არამედ ყველამ უპასუხოს, აი, ეს იქნება სანდო გამოკითხვა.
_ ამ შემთხვევაში «ენდიაი» მოსყიდულია ხელისუფლების მიერ?
_ მე არ მინდა, «ენდიაი» გამოვაცხადო მთავარ დამნაშავედ, უბრალოდ, შიშის ფაქტორია და გამოკითხულთა 38% არ იძლევა პასუხს შეკითხვაზე.
_ თქვენი აზრით, წინასწარი გამოკითხვა მოსახლეობაზე ზეგავლენას ახდენს?
_ ჩემი აზრით, რაღაც ბოროტ განზრახვას და მოსახლეობისთვის სულში ჩაფურთხებას აქვს ადგილი. «ენდიაისთან» კრიტიკული შენიშვნები ყოველთვის გვქონდა, მაგრამ ვფიქრობ, აქ გაცილებით რთულადაა საქმე, ვიდრე ერთი მტრის პოვნა _ ჩვენს რიგებში. გამოკითხვებისთვის ფატალური მნიშვნელობის მინიჭება არ შეიძლება, რომ ვთქვათ, აი გამოვიკითხეთ და დამთავრდა ჩვენი საქმე-თქო, მით უმეტეს, როცა გამოკითხვის დროს არის ისეთი ღრმად მეთოდურად არასწორი შეკითხვა, როგორიცაა: «ვის მიანიჭებთ უპირატესობას?», ჩამონათვალში არის ვიღაც იქსი «ნაცმოძრაობიდან».
_ ვის გულისხმობთ, ვანო მერაბიშვილს ხომ არა? ან რატომ წამოწიეს მისი პერსონა ამ გამოკითხვებში?
_ ვერ გეტყვით, თითოეული პარტია თავად ეუბნება, ვისი პერსონა უნდა წამოიწიოს წინ. მერაბიშვილი იმიტომ წამოსწიეს, რომ, როცა სააკაშვილი აღარ იქნება, პრემიერი ხომ სჭირდებათ? ამოწმებენ ახლა: ვანო ივარგებს, გიგა თუ გიგი.
_ თქვენი აზრით, დასავლეთმა შეიცვალა დღევანდელი ხელისუფლების მიმართ დამოკიდებულება?
_ დასავლეთის დამოკიდებულება საქართველოს ხელისუფლების მიმართ იცვლება, ამაში დიდ როლს ასრულებს ის, თუ რას აკეთებს დასავლეთში საქართველოს ხელისუფლება და რას აკეთებს საქართველოს ოპოზიცია. ნელ-ნელა ბიძინა ივანიშვილთან და «ქართულ ოცნებასთან» დაკავშირებული ლობისტი ჯგუფები უფრო და უფრო აქტიურად მუშაობენ და აღწევენ გარკვეულ წარმატებებს. ვგულისხმობ მაკდერმოტის კანონპროექტს, რომელიც ახლა შევა ძალაში, რომელიც ახალი სენსაცია იქნება. მასში საქართველოსთვის ყველა დახმარების შეწყვეტაზეა საუბარი, თუკი ხელისუფლება პატიოსან არჩევნებს არ ჩაატარებს. არ ვიცი, გავა თუ არა ეს კანონპროექტი კონგრესში, მაგრამ ეს მიუთითებს იმაზე, რომ საქართველოს მიმართ დამოკიდებულება მკვეთრად იცვლება. ჩვენი ხელისუფლების მიმართ დასავლეთი რომ კრიტიკულია, ამას ადასტურებს ევროკავშირის ელჩის, ბატონ დიმიტრიევის გამოსვლაც. მისი წინა გამოსვლებისგან განსხვავებით, ის ამჯერად ბევრად კრიტიკული იყო საქართველოს ხელისუფლების მიმართ, რაც ნიშნავს იმას, რომ დასავლეთმა დამოკიდებულება შეიცვალა.
_ მას შემდეგ, რაც ამერიკის ელჩმა _ ჯონ ბასმა დააფიქსირა თავისი პოზიცია ხელისუფლების მიმართ, ადამიანის უფლებების დარღვევისა და კონტროლის პალატის მიერ განხორციელებულ ქმედებებზე, ხელისუფლებამ ელჩების ლანძღვა დაიწყო. ეს ხომ არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენი ხელისუფლება საბოლოოდ კარგავს დასავლეთისა და ამერიკის მხარდაჭერას?
_ ჩვენ ახლა ვაკრიტიკებთ საელჩოებს, რაც ძალიან სასაცილოა. კუბლაშვილებისა და სხვათა გამონათქვამები ელჩების მისამართით მიხეილ სააკაშვილის განცხადების ექოა. ეს თქვა საგარეო საქმეთა მინისტრმა, მერე იურიდიულ ენაზე _ პალიკომ და მერე გასაგებ, ანუ «ძველი ბიჭების» ენაზე _ აკაკი ბობოხიძემ. ყველა ეს კაზუსი ნამდვილად არ შევა ოქროს ასოებით ამერიკა-საქართველოს ურთიერთობის ისტორიაში, ამით საქართველოს საბოლოოდ უფუჭდება ურთიერთობა ამერიკასთან. ყველაფერი, რასაც იტყვიან ელჩებისა თუ ამერიკის მისამართით, იწერება და, როდესაც ქალბატონ კლინტონს «გუდიან ქალად» მოიხსენიებ, ეს ყველაფერი მიდის ადრესატამდე. «ვიკილიქსის» ამბების შემდეგ ეს ყველამ იცის, თუ როგორ იგზავნება ასეთი ინფორმაციები.
არ არის სწორი, როდესაც ქართული ტელევიზიები ხმამაღლა ლაპარაკობენ იმის შესახებ, რომ ობამამ უღალატა ამერიკის ინტერესებს, და აშკარად დაიწყეს სხვა კანდიდატის გულშემატკივრობა. ასე არ ვარგა. რომ გაიმარჯვოს ისევ ობამამ, ამას ეტყვიან. ასეთი დამოკიდებულება პარტნიორთან _ შენ არ მომწონხარ და გაიწიეო, _ არ არის სწორი. სხვათა შორის, ჩვენმა ხელისუფალმა წინასწარ გამოგვიცხადა, თუ ვინ იქნებოდა ამერიკის პრეზიდენტი, მაგრამ მერე ის კაცი ვერ გახდა ამერიკი პრეზიდენტი. იმ უკანასკნელის განცხადებებიდან ირკვევა, რომ მსოფლიო ბევრ ხათაბალას გადაურჩა, რომ არა ჰყავს ასეთი პრეზიდენტი. ხელისუფლება, რა თქმა უნდა, შეცდომას შეცდომაზე უშვებს და იფუჭებს ურთიერთობას დასავლეთთან, რაც საქართველოს იმიჯზე ცუდად მოქმედებს.
_ ფიქრობთ, რომ ხელისუფლება ხელმოცარულია და ხავსს ეჭიდება?
_ ხელმოცარული ეს ცოტა ხმამაღლა ნათქვამია, მე ასე არ ვიტყოდი. როცა მათ უფუჭდებათ ურთიერთობა დასავლეთთან, მაშინ მიმართავენ ხოლმე ამ ხერხს, ამბობენ, ჩვენ ვართ პატრიოტები და ფეხებზე გვკიდია რუსეთი, ამერიკა, ევროპა და აზია. ნელ-ნელა ვითარება ემსგავსება 1990-91 წლებისას.
_ ამერიკის ახალი ელჩის _ რიჩარდ ნორლანდის მიმართ როგორი იქნება ხელისუფლების განწყობა, რამდენად შეძლებს ის საქართველოში დემოკრატიული არჩევნების მხარდაჭერას?
_ ახალი ელჩი, რა თქმა უნდა, ითხოვს, რომ საქართველოში ჩატარდეს გამჭვირვალე და დემოკრატიული არჩევნები. არადა, ეს ძნელი წარმოსადგენია, ვინაიდან მედიას მთლიანად ფლობს ხელისუფლება, მიუხედავად ამისა, ოპოზიცია უფრო მობილიზებულია, ვიდრე ოდესმე.
_ სააკაშვილი ნებისმიერ ფასად (თუნდაც დასავლეთისა და ამერიკის მომდურების) არჩევნების გაყალბებით შეინარჩუნებს ხელისუფლებას?
_ მე ვფიქრობ, სააკაშვილს უნდა ხელისუფლებაში პირველ პირად დარჩენა, რაც შეეხება იმას, რას მოახერხებს და რას არა, მოდით ვთქვათ ასე: კი აპირებს ამის გაკეთებას, რასაც თქვენ ბრძანებთ, მაგრამ ჩვენს ხელშია, _ გააკეთებს თუ ვერა. ახლა ისე არ არის, რომ მიშა სააკაშვილმა ჩაიფიქროს და ვანო მერაბიშვილმა და სხვებმა კი გააკეთონ. ახლა ჩვენზეა დამოკიდებული, რას გავაკეთებთ. მიხეილ სააკაშვილი აუცილებლად გააყალბებს იმდენს, რამდენის საშუალებასაც მისცემს მას ოპოზიცია. ამიტომ ჩვენ ამის საშუალება არ უნდა მივცეთ. ახლა სხვა დროა, ცოტა ყურები უნდა გამოვიფხიკოთ და სხვანაირად დავდგეთ.
_ თუმცა არც ისეთი საარჩევნო გარემოა, რომ არჩევნების გაყალბებისგან დაზღვეული ვიყოთ.
_ ამას რა მნიშვნელობა აქვს. საარჩევნო გარემო ძალიან ცუდი იყო, როდესაც ეროვნულმა ძალებმა 1990 წელს კომუნისტები დაამარცხეს. საარჩევნო გარემოსთვის ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია ის, რომ მოქალაქეები წავიდნენ არჩევნებზე. რამდენი მოქალაქე არ გამოვა, იმდენი ზედმეტი ხმა მიეცემა «ნაცმოძრაობას». ამიტომ იმაზე ლაპარაკი, რომ, სანამ საარჩევნო გარემო არ შეიცვლება, მანამდე არაფერი იქნებაო, გაგრძელდება 400 წელს. საჭიროა, ვიბრძოლოთ არჩევნებისთვის და ყველა მოქალაქის ხმა დავიცვათ, ადამიანებმა ის აირჩიონ, ვინც მათ სურთ. საარჩევნო გარემო შეიძლება დაიხვეწოს, გაუმჯობესდეს, რისი იმედიც მე არ მაქვს, მაგრამ მთავარია, ყველა მოქალაქე მივიდეს არჩევნებზე. ვერც ერთ ზედმეტ ხმას მთვარიდან ვერ ჩამოიტანს «ნაცმოძრაობა». ისინი, ვინც არასოდეს ყოფილან და არც ახლა აპირებენ წასვლას არჩევნებზე, საკუთარ თავს გამოუტანენ მძიმე განაჩენს.
_ მაინც რისი იმედი გაქვთ, მხარდაჭერის მხრივ რეგიონებში არც ისე სახარბიელო მდომარეობაა, მითუმეტეს «ოცნებას» ჯერ კიდევ არ ჰყავს ელექტორატი, მოსახლეობის დიდი ნაწილი მაინც «ნაცმოძრაობის» მხარდამჭერად რჩება?
_ «ოცნება» თანდათან ფრთებს შლის რეგიონებში, სანამ არ იქნება აქტიურობა, ბუნებრივია, არ იქნება დიდი სიყვარული და პოპულარულობა, მაგრამ მე ვერ ვხედავ აქ პრობლემას, იმიტომ, რომ ოფისები იხსნება და ამ ოფისებში აქტიურობა იწყება. «ქართული ოცნება» იქნება არა მარტო ბიძინა ივანიშვილისა და სხვა ლიდერების მოძრაობა, არამედ იქნება სერიოზული კავშირი.
_ რეგიონებში ოპოზიცია დაამარცხებს «ნაცმოძრაობას»?
_ ანგარიში ორით ერთი თბილისშიც არ არის საკმარისი. საჭიროა სამით ერთი. რაც შეეხება რეგიონებს, ვითარება უნდა გამოსწორდეს.Eეს ყველაფერი ეტევა იმ დროში, რა დროც «ქართულ ოცნებას» აქვს. თუ ყველაფერი ისე დამთავრდა, როგორც «ქართული ოცნების» სტრატეგიაშია, ჩვენ ვნახავთ რეგიონებში ვითარების მკვეთრ ცვლილებას.
თუ მკითხველს არ ახსოვს, შევახსენებ, რომ 2003 წლის სექტემბერში მიხეილ სააკაშვილისა და მისი პარტიის რეიტინგი იყო 7%, ხოლო ნოემბერში მან გაიმარჯვა საპარლამენტო არჩევნებში. ასე რომ, დაკარგული არაფერია, რა თქმა უნდა, არ ვაღიარებ ამერიკის ეროვნულ–დემოკრატიული ინსტიტუტის შეფასებას.
რეგიონებში «ქართული ოცნების» მხარდამჭერთა რაოდენობა რომ ნაკლებია, ვიდრე «ნაცმოძრაობის», ჩემთვის საიდუმლო არ არის, უბრალოდ, ისეთი დიდი სხვაობა არ არის, როგორც გამოკითხვებშია, მომდევნო თვეებში ეს უფრო მკვეთრად გამოჩნდება.
_ სახელისუფლო და ადმინისტრაციული რესურსი, ნებაყოფლობითი ჯგუფები და პოლიცია თუკი არჩევნებში ჩაერთვება (ეს რეალობაა და ამ საშიშროების შესახებ აცხადებდა ირაკლი ალასანიაც), რა შეიძლება დავუპირისპიროთ სახელისუფლო გაყალბების ამ მანქანას?
_ ნებაყოფილებითი ჯგუფების არსებობა რეგიონებში მართლაც მნიშვნელოვანი ინფორმაციაა, მაგრამ ისინი ამხილა ირაკლი ალასანიამ. მათი ამოქმედება ძალიან ძნელი იქნება, რადგან მთელი მსოფლიო აკვირდება ამ პროცესებს. მართალი გითხრათ, ხელისუფლების გამიკვირდა, ასეთი რამ უნდა კეთდებოდეს წყნარად და აუღელვებლად. მათი ხუთი კაციდან ოთხი ალასანიას აბარებს ანგარიშს, ასეთი რამ ხელისუფლებამ არ უნდა წამოიწყოს, საქართველოს ხელისუფლებას არანაირი რეზერვი აღარ გააჩნია, რომ ძალადობრივი სტრუქტურა შექმნას. საქართველო არ უნდა მივიდეს სამოქალაქო დაპირისპირებამდე. და თუ მივა, ხელისუფლებას გამარჯვების ნულოვანი შანსი აქვს. თუ ეს მოხდა, უბრალოდ, ეს ქვეყნისთვის იქნება მძიმე. არა მგონია, «ნაციონალებისთვის» ვინმემ ომი დააპიროს; სააკაშვილი არ არის ზვიად გამსახურდია, რომელიც დიდი სიყვარულით სარგებლობდა. ვფიქრობ, საქმე სამოქალაქო დაპირისპირებისკენ არ წავა.
_ თუკი არჩევნები გაყალბდა, არც მაშინ ამოიღებთ ხმას, არც ქუჩაში გამოხვალთ და აქციებს არ ჩაატარებთ?
_ თუ არჩევნები გაყალბდა, ბუნებრივია, პროტესტიც იქნება და ხმების დათვლაც. თუ მყარად დავრწმუნდით, რომ მოვიგეთ არჩევნები, მაშინ მოგებას ხელიდან არ გავუშვებთ. ყველა უბანში დავთვლით ხმებს, საკმარისი ხალხი გვეყოლება საარჩევნო კომისიაში, რომელიც არ გაიყიდება.
_ «ოცნების» გარეთ დარჩენილი ოპოზიციის ნაწილი აცხადებს, რომ, თუ გვინდა, რომ მოვიგოთ არჩევნები, უნდა გავერთიანდეთო, ზოგს კი კატეგორიულად არ უნდა ბერძენიშვილები და რესპუბლიკელები, მიზეზად ზოგი თქვენს დაბალ რეიტინგს ასახელებს. როგორ ფიქრობთ, «ქართული ოცნების» კოალიცია აღარ გაფართოვდება?
_ გააჩნია ვინ ამბობს ამას?
_ ბევრი ვინმე, ახლახან ლოთი ქობალიამაც გახსენათ.
_ ლოთი ქობალია? ვინ უნდა! მაგას რომ ბერძენიშვილები არ უნდა, გასაგებია, მაგრამ ბერძენიშვილებს უნდა? ქობალია? ლოთი ქობალია მართლა ფენომენია ქართულ პოლიტიკაში და ბერძენიშვილები კი _ არა. რესპუბლიკური პარტია 20-30 წლის შემდეგაც იქნება, თუ ბერძენიშვილები არ იქნებიან, ხოლო ლოთი ქობალია ვინ არის და რა არის, საკითხავია. რაც შეეხება კოალიციის გაფართოებას, ეს იმ შემთხვევაში მოხდება, თუ კოალიცია მიიღებს ასეთ გადაწყვეტილებას. ჯერჯერობით მსგავსზე არაფერზეა ლაპარაკი. ადამიანი, რომელიც ამბობს, რომ ნატო არის ჩვენი ქვეყნისთვის დამღუპველი, ასეთთან გაერთიანებას, არ ვიცი, რა დავარქვა, რად გვინდა ასეთი გაერთიანება? არჩევნებს რომ მოვიგებთ, სად წავიდეთ: ნატოში თუ რუსეთში? მერე ხომ უნდა ვიჩხუბოთ? არჩევნების მოგება თვითმიზანია? არჩევნები მოვიგოთ და საქართველო დავკარგოთ? ეს არის ამოცანა? ჩემთვის არასოდეს არ იდგა ასეთი ამოცანა. კარგად არ მესმის, რატომ უნდა გავერთიანდე იმ კაცთან, რომელიც ამბობს, რომ ვეწინააღმდეგები დასავლურ ორიენტაციას. კუკავა კაცურად ამბობს, რასაც ფიქრობს, ასე ფიქრობენ ვიღაცები და მალავენ. მიუხედავად იმისა, რომ არ ვეთანხმები კუკავას მოსაზრებას, ნატოსთან, ევროკავშირთან და რუსეთთან დაკავშირებით, თუ მოხვდება პარლამენტში, მივესალმები.
_ ბურჯანაძესთან დაკავშირებით რას იტყვით?
_ «ქართული ოცნების» და ბურჯანაძის გზები არ გადაიკვეთება. ოცნება თავის დასავლურ გეზს ვერ შეცვლის და, თუ ქალბატონი ნინო შეიტანს ცვლილებებს საკუთარ მრწამსში, ვერ გეტყვით. ასე რომ, ის ლაპარაკი, რომ რესპუბლიკელები ვინმეს ხელს ვუშლით, არ არის მართალი, ჩვენ არაფერ შუაში ვართ, ბიძინა ივანიშვილმა პირველივე დღიდან თქვა, თუ ვისთან უნდოდა თანამშრომლობა. კოალიციაში განიხილავენ და ამის მერე გადაწყდება, გაფართოვდება თუ არა.
_ საზოგადოებას თავიდან ივანიშვილის მიმართ დიდი იმედები გაუჩნდა, ახლა კი საუბრობენ იმაზე, რომ «ქართული ოცნება» საპატიო მეორე ადგილზე გავა და, არჩევნები რომც გაყალბდეს, არ გააპროტესტებს, ქუჩაში არ გამოვა, მისი თქმით, ქუჩის გზა მიუღებელია მისთვის. რას აპირებთ იმ შემთხვევაში, თუკი ვერ მიიღებთ სასურველ პირველ ადგილს, ან კიდევ თუკი გაყალბდება არჩევნები, ცესკოსთან ბევრი პარტია მისულა და წამოსულა?
_ მე ვიცი, საიდან მოდის ეს საუბრები. ჩვენ არ ვიბრძვით მეორე ადგილისთვის, ჩვენ ვიბრძვით გამარჯვებისთვის. საპატიო მეორე ადგილი, გვინდა, დავუთმოთ «ნაცმოძრაობას», თუ ვინმე ამაში შეგვეცილება, მივესალმებით. საპატიო მეორე ადგილისთვის «ნაცმოძრაობას» ვამზადებთ, «ნაციონალები» ინტელექტის ნაკლებობას არ უჩივიან და არც მეჩაიეებივით ლაპარაკობენ, მათ წერა-კითხვა იციან. ახლა გამოვცადოთ ისინი ოპოზიციაშიც. ზოგიერთი «ნაციონალი» პირდაპირ მინისტრად დაიბადა და მისი შემოწმება ვერ მოვასწარით. მინდა, შევამოწმო გოკა გაბაშვილისა და ნიკა რურუას ინტელექტი, რა «ბაგაჟის» პატრონები არიან.
_ რა გარანტია გაქვთ, რომ მოიგებთ არჩევნებს?
_ თუ არჩევნებზე მოვა იმაზე ბევრი ადამიანი, ვიდრე ოდესმე მოსულა, მაშინ ჩვენ გვაქვს სრული გარანტია იმისა, რომ დავამარცხებთ ხელისუფლებას. თუ ჩვენი მოქალაქეები არ გაიღვიძებენ, თუ მათი აქტივობა არ იქნება, ჩვენი შანსები ნოლს გაუტოლდება.
_ თქვენ მაინც არ მიპასუხეთ, წაგების შემთხვევაში რას გააკეთებთ…
_ ჩვენს მოგებაში რატომ გეპარებათ ეჭვი? თუ ჩვენ არჩევნები მოვიგეთ და გვითხრეს არ მოგიგიათო, ჩვენს თითოეულ ხმას დავიცავთ. 2003 წელს, როდესაც «ნაციონალებთან» ერთად ვიყავით და გვითხრეს, მოგებული არჩევნები წააგეთო, მიხეილ სააკაშვილი პირველი არ იყო, ვინც ქუჩაში დადგა. ქუჩაში გავიდნენ ისინი, ვისაც უთხრეს წააგეთ და თანაც მაგრადო. გაიხსენეთ, ვინ გამოვიდა პირველი ქუჩაში? პირველად გამოვიდა არარევოლუციურად განწყობილი, ახლა რომ დიდ რევოლუციონერად მოაქვს თავი, ქალბატონი ნინო ბურჯანაძე და კაკო ასათიანი, ხოლო სააკაშვილი შიგნით აწარმოებდა მოლაპარაკებას, იქნებ რაიმე გამოვტყუო ხელისუფლებასო. მიმდინარეობდა ლაპარაკი იმაზე, პირველი ექნებოდა, მეორე თუ მესამე ადგილი. სააკაშვილს მესამე ადგილი შესთავაზეს და მერე გამოვიდა ქუჩაში, ისიც იმიტომ, რომ ქუჩაში უკვე ხალხი იდგა და რევოლუციური განწყობა იყო. ახლა რომ ამბობს სააკაშვილი, ქართული რევოლუციის მამა-მარჩენალი ვარო და მარტო ვიბრძოდიო, არ არის მართალი. ახლა ვინც ამბობს, რომ არჩევნებს წააგებთო, ძალიან მიქარავს. ჩვენი მოღვაწეობის გვირგვინად მიგვაჩნია ის, რომ მივდივართ არჩევნებამდე. ქუჩის გზა რომ არ იყო მომგებიანი, ეს დავამტკიცეთ. ამას, მართალია, დიდი დრო და მსხვერპლი მოჰყვა და ვიღაცების გადარწმუნება, რასაც ახლა ზოგიერთი პოლიტიკოსი თავის თავზე არ იღებს.
_ ბურჯანაძეზე ამბობთ?
_ ყოველ შემთხვევაში, ბურჯანაძემ პატარა შეცდომა მაინც დაუშვა. მაშინ საქართველოში არ იყო რევოლუციური სიტუაცია, მაგრამ, როგორც ამბობდნენ, ისინი იყვნენ ჩვენზე ჭკვიანები, მას ჰყავდა აკადემიკოსები, ელიზბარ ჯაველიძის მსგავსები და ასე შემდეგ.
ჩვენი დამსახურებაა, «რვიანისა» თუ «ექვსიანის» ფორმატით რომ მივედით არჩევნებამდე. არჩევნებამდე მისვლა რომ გვინდა და არჩევნებამდე რომ არ გვინდა დომხალი და ქუჩაში გამოსვლა, ამას ზუსტად ისინი გვიკიჟინებენ, რომლებმაც დაამტკიცეს, რომ მათი გზა დამარცხდა.
მთელი 2009 წელი ქუჩაში გავატარეთ, მაგრამ არაფერი გამოვიდა, იმიტომ, რომ არ იყო რევოლუციური სიტუცია, სიტუაციას ძალად ვერ შექმნი.
ახლა იმას ამბობენ, რომ საქართველოში არარევოლუციურ სიტუაციაში სააკაშვილმა რევოლუციური სიტუაცია შექმნაო, _ ეს ტყუილია. რევოლუცია გამოიწვია იმან, რომ შევარდნაძე არ აპირებდა წასვლას. თუ მიხეილ სააკაშვილი გააგრძელებს იმავეს და დააპირებს ხელისუფლებაში დარჩენას, განურჩევლად იმისა, თუ რა მოხდება ამ არჩევნებზე, მას მაინც მოჰყვება რევოლუცია. საქართველო არ არის ის ქვეყანა, რომელიც აიტანს სააკაშვილის ხელისუფლებაში დარჩენას. სააკაშვილს უნდა ხელისუფლებაში დარჩენა, მაგრამ არ გამოუვა. ამერიკამ საქართველოში დემოკრატიისთვის რამდენიმე მილიარდი დახარჯა, შედეგად კი დიქტატურა მიიღო და თუ სააკაშვილი გადაწყვეტს ხელისუფლების შემდგომ უზურპაციას, მას თუ არა, ამერიკის მთავრობას მაინც უსაყვედურებს საკუთარი ხალხი, ამაში დახარჯეთ ფული, რომ საქართველოში დიქტატურა გეშენებიათო?
_ რა თანხები დაიხარჯა საქართველოში დემოკრატიის მშენებლობაში?
_ გააჩნია, პირდაპირი თუ ირიბი გზებით. პირდაპირი გზით _ 150 მილიონი; სხვა დანარჩენი, ირიბი გზით კი _ 1 მილიარდი. განათლებასა და სოფლის მეურნეობაში დახარჯულ თანხებს დემოკრატიის მშენებლობაში დახარჯულად ვერ ჩათვლი, მაგრამ, აგვისტოს ომში რომ დავმარცხდით და სირცხვილი ნახა მსოფლიომ, ამისთვის ჩვენ 4 მილიარდი გვაჩუქეს. საქართველოს შენახვა მსოფლიოს ძალიან ძვირი დაუჯდა.Eეს გამართლებულია იმით, რომ კორუფციას ვებრძვით, მაგრამ საკმარისია ხელისუფლებაში არალეგიტიმურად დარჩეს სააკაშვილი, რომ თუნდაც ერთი დღით, ორ ვადაზე მეტ ხანს, ამერიკის მთავრობის მხარდაჭერა კი არ დაეკარგება სააკაშვილს, არამედ ამერიკის მთავრობას თავად შეექმნება პრობლემა საკუთარ ხალხთან. ამერიკელები არ აპატიებენ საკუთარ ხელისუფალთ, რომ ამხელა ფულს ხარჯავენ იმაში, რომ დიქტატორი ხელისუფლებაში დარჩეს. დიქტატურას აზრი აქვს მხოლოდ მაშინ, როდესაც არსებობს კიდევ უფრო დიდი საფრთხე. იემენში დიქტატორი პრეზიდენტი ხელისუფლებაში ერთხანს იმიტომ დატოვეს, რომ იქ იყო «ალ ქაიდას» საფრთხე.
ესაუბრა
ეთერ ბალაძე
