ძია სოროსის დავალებით აღნავლებული “სექსუალურად შევიწროებულები”

“ავტობუსში ავედი. გული ძველებურად მიძგერს. გოგონა ამოვიდა. ანგელოზი: ათქვირებული, სავსე მკერდი, აშხვართული, ამოვიდა და ამოიტანა გაზაფხული. მივაჩერდი, ვამჩნევ, შემომხედა თვითონაც. ეუფ! _ ვიფიქრე, _ გამიმართლოს ეგება…

ამ დროს გაჩერდა ავტობუსი და ვიღაც ჩავიდა. ერთი ადგილი გათავისუფლდა. გოგონამ სკამზე მანიშნა, “დაბრძანდით, ბაბუაო”. _ მითხრა. აი, იქ დავბერდი. იქ მივხვდი, რომ დასრულდა ჩემი ახალგაზრდობა. არადა, გული სხვას მეუბნებოდა. ავედი ავტობუსში ახალგაზრდა და ჩამოვედი ბებერი…” _ ეს არის მონოლოგი რეჟისორ თემურ ფალავანდიშვილის კინოფილმიდან “ახალი არკადია”. როგორც ჩანს, მალე საქართველოში ამ ფილმის გმირს, რომლის როლსაც ცნობილი ქართველი მსახიობი კარლო საკანდელიძე ასრულებს, სისხლის სამართლის დანაშაულში დასდებენ ბრალს და მკაცრ განაჩენსაც გამოუტანენ. საქართველოს პარლამენტში შესაბამისი კანონპროექტი უკვე შესულია.

ერთი თვეა, ინტერნეტსაიტები და სოციალური ქსელები წალეკა მდედრობითი სქესის ადამიანების მიერ გამოქვეყნებულმა ბლოგებმა, პოსტებმა, ჩანაწერებმა იმის შესახებ, როგორ ჰქონდა მათ მიმართ გარყვნილ ქმედებას ადგილი 5, 10, 15 წლის წინათ სხვადასხვა მამაკაცის მხრიდან. ეს “სულისშემძვრელი” ამბები, ძირითადად, ეხება ამ გოგონებზე გარკვეული გავლენის მქონე პირებს: მასწავლებლებს, ლექტორებს, სამსახურში მათზე თანამდებობრივად მაღლა მდგომ პირებს და ა.შ.

ახალი არავისთვისაა, რომ მსგავსი ფაქტები ქვეყნიერების დასაბამიდან ხდებოდა, ახლაც ხდება და სამყაროს დასასრულამდე მოხდება.

მაგრამ უცნაურია, რატომ გაახსენდა “ბებერი გარყვნილი კაცების” ყველა მსხვერპლს ერთბაშად მაინცდამაინც ახლა, ამ თვეში ამ თემაზე საკუთარი “ისტორია”? ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად საკმარისია, მოიძიოთ ინფორმაცია იმ “უმანკო გოგონების” შესახებ, რომლებმაც ქართულ ინტერნეტსაიტებზე ასეთი ისტორიები გამოაქვეყნეს, ტერმინიც გადასარევი მოუძებნეს: “სექსუალური შევიწროება”, ანუ ისინი ვერ ამტკიცებენ, რომ მათზე სექსუალურად იძალადეს, გააუპატიურეს, წინააღმდეგობის მიუხედავად, მათ სხეულს შეეხნენ ან რამე ამგვარი, ამიტომ მართლაც ზედგამოჭრილი ტერმინია “სექსუალური შევიწროება”, ზუსტად ის, რაც ამ სტატიის დასაწყისში დავწერე _ ფილმ “ახალი არკადიას” გმირის მონოლოგი. ქალთა ორგანიზაცია “საფარის” მიერ საქართველოს პარლამენტში შეტანილი კანონპროექტის მიხედვით, საზოგადოებრივ ტრანსპორტში გოგონას ცქერა სექსუალურ შევიწროვებად ითვლება და შესაბამისი სასჯელიც უნდა მოჰყვეს.

ვერ გეტყვით, ამ კანონის მიღების შემთხვევაში რა ბედი ეწევა ცნობილ ქართულ სიმღერას “სილამაზე ცქერით როდი გაცვდება”, მაგრამ ფაქტია, საქართველო მეტისმეტად აჰყვა მორიგ “სოროსულ ტრენდს” და ქართველმა “შევიწროებულებმა”, მგონი, ძალიან გადააჭარბეს იმ უცხოელ “შევიწროებულებს”, რომლებიც უამრავ დასაჯერებელ თუ დაუჯერებელ ამბავს ყვებიან, თუ როგორ ავიწროებდნენ მათ ცნობილი რეჟისორები, ლექტორები, მასწავლებლები თუ სხვა მათზე გავლენის მქონე მამაკაცები.

სასაცილოა, რომ “საფარის” წარმომადგენელი ქალბატონი “იმედის” ეთერში გვიმტკიცებდა, _ “ყოველდღიურად ათასობით ქართველი ქალი ხდება სექსუალური შევიწროების მსხვერპლიო”, ანუ რა გამოდის: თუ ქალისთვის შეხედვა, მანქანიდან დასიგნალება, კომპლიმენტის მიძახება და სხვა მართლაც უღირსი საქციელი მამაკაცების მხრიდან კანონით უნდა დაისაჯოს, ყოველდღიურად ათასობით მამაკაცი უნდა დავაპატიმროთ?

ინტერნეტი წალეკა ვინმე მარი კურტანიძის მიერ მოყოლილმა ისტორიამ, როგორ ავიწროებდა მას მათემატიკის ცნობილი ლექტორი, ტელეწამყვან დავით აქუბარდიას ძმა _ თამაზ აქუბარდია, როდესაც გოგონა 15 წლის იყო და ბატონი თამაზი მასთან სახლში დადიოდა მის მოსამზადებლად მათემატიკაში.

ალბათ, ამ “ისტორიას” ყველა ჩვენი მკითხველი ნახავდა და წაიკითხავდა, მაგრამ, ალბათ, ბევრს გამორჩა ის, რომ მარი კურტანიძემ შარშან საზოგადოების ყურადღება სულ სხვა განცხადებით მიიქცია, კერძოდ, დაწერა ბლოგი, სადაც ამტკიცებდა, რომ, ქალები იღლიებს რომ იპარსავენ, ეს მათზე მამაკაცების მხრიდან ფსიქოლოგიური ზეწოლისა და მორალური შევიწროების ბრალიაო, ანუ გამოდის, მამაკაცები რომ არ არსებობდნენ, ყველა ქალი იღლიებგაუპარსავი და დაუბანელი ივლიდა…

კიდევ ვიმეორებ: ქვეყანაზე ყველაფერი ხდება და არც ის არის გამორიცხული, ზოგიერთი გარყვნილი ბებერი გოგონების მიმართ გარყვნილი ქმედებების ჩადენას რომ ცდილობდეს, მაგრამ გოგოსგან, რომელიც მსგავს სისულელეებს წერს იღლიების გაპარსვაზე, ძნელია, დაიჯერო მისი სხვა შევიწროების შესახებ. ასეთი ადამიანების ფანტაზიის უნარი უსაზღვროა და მე ასეთი “ბავშვებისა” მეშინია კიდეც.

კიდევ ერთი “მსხვერპლი” “ბებერი ქართველი ოღრაშებისგან” შევიწროებისა ადრე წერდა, რომ “ქართველ მამაკაცებს აქვთ მიდრეკილება, აკონტროლონ მათ გარშემო სივრცე და შეავიწროონ ქალები. ეს გამოიხატება საზოგადოებრივ ტრანსპორტში ფეხგაშლით ჯდომაში, ანუ ქართველი მამაკაცები ტრანსპორტში, სკამებზე სხდებიან ლაჯების გაშლით, რითაც მიანიშნებენ ამავე ტრანსპორტში მყოფ ქალებს, რომ იქ სივრცეს ისინი აკონტროლებენ!” _ აი, ასეთი ავადმყოფური აზრების მფრქვეველ გოგონას რამე დაეჯერება?

საბოლოოდ, თუკი ამ “შევიწროებულთა” წარსულს გადავხედავთ, ვნახავთ, რომ მათი უმრავლესობა წარსულში მკვეთრი ლიბერასტულ-ფემინისტური განცხადებებით გამოირჩეოდა და ფსიქიკურად აშკარად ვერ არის ჯანსაღად.

ყველა მათგანს, თუკი მათ ადრინდელ ბლოგ-ტექსტებს წავიკითხავთ, ლამის ყველა სიტყვაში ეტყობა სექსუალურ ნიადაგზე გადახრები და ავადმყოფური ფანტაზიები.

აქედან გამომდინარე, ლოგიკურია კითხვა _ საიდან ჩნდება ამ ადამიანებში ეს მახინჯი მსოფლმხედველობა და რატომ ცდილობენ მერე ისინი საზოგადოების თვალში “ჩაგრულებად” წარმოჩნდნენ, მაშინ, როდესაც ყველაფერი პირიქითაა _ გავლენაც, შემოსვალის წყაროებიც და თავისუფლებაც მათ “ჩვენზე”, ანუ ნორმალურ ადამიანებზე გაცილებით მეტი აქვთ? უბრალოდ, ეგაა, თუ პროვოკაციებს, დემაგოგიას არ აწარმოებენ და ტყუილს ტირაჟირებას არ დაიწყებენ, ფულსაც დაკარგავენ და გავლენასაც!

აი, ესაა მათი ასე პერიოდიულად გააქტიურების მიზეზი და ამიტომაც არის ხოლმე, რა თემის “ამოწევის” დაკვეთასაც მიიღებენ ძია სოროსისგან, იმ თემაზე აბღავლდებიან ხმაშეწყობილად, ნახირივით.

თუმცა მათ იციან თავიანთი “საქმე” და დიდად არც მაღელვებს მათი ბედი. სამწუხაროა იმ ადამიანების მომავალი, რომლებიც ასეთი დემაგოგებისა და ტუტუცების გავლენის ქვეშ უნებურად და დროებით ექცევიან, მსოფლმხედველობას იმახინჯებენ და, როცა მიხვდებიან, რაც დამართეს და გონს მოვლენ, ცხოვრება უკვე დანგრეულიც შეიძლება ჰქონდეთ.

ერთ მაგალითი: საინფორმაციო სააგენტოებმა გაავრცელეს ცნობა, რომ ქუთაისში ქმარმა ცოლი სახლიდან გააგდო, რადგან მან პატრულს გამოუძახა და ქმრის მხრიდან ძალადობაზე დაიჩივლა. როდესაც სიტუაცია გაირკვა, აღმოჩნდა, რომ აბაზანაში შესულ ქმარს ცოლისთვის დაუძახია, _ საცვალი მომაწოდეო. ცოლმა იუკადრისა და უპასუხა: მე შენი საცვლების მომწოდებელი არ ვარ, გამოდი და აიღეო! გამწარებული ქმარი აბაზანიდან დამუქრებია ცოლს. იქიდან გამოსულს კი, შეშინებულმა ცოლმა პატრული დაახვედრა. ქმრის რეაქცია მხოლოდ ის იყო, რომ ცოლი სახლიდან გაუშვა და განქორწინება მოითხოვა.

რაც გინდათ, მიწოდეთ და ასეთ შემთხვევაში ბოლომდე ვეთანხმები ქუთაისელ ქმარს. ცოლი ქმრის წინააღმდეგ პატრულს რომ გამოიძახებს, ასეთი ოჯახი იმწამს უნდა დაინგრეს, მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ არის მართალი და ვინ _ მტყუანი, თუმცა ამ შემთხვევაში უფრო მინდა, პასუხი გავცე კითხვას: ვინ ჩააგონა ქალებს, რომ მეუღლისთვის საცვლის თუ წინდების მიწოდება “ჩაგვრაა” და მან ქმრის ეს “მოთხოვნა” არ უნდა შეასრულოს, თორემ “დაჩმორებული” იქნება და “ქმარი თავზე დააჯდება”?

კლასიკური მაგალითია “რუსთავი 2”-ით ტრანსლირებული ტელესერიალი “ჩემი ცოლის დაქალები”, რომელიც გატენილია მსგავსი მახინჯი აზრებით. ბევრი ადამიანი ამ სერიალს ვითომ “გასართობად” უყურებს, მაგრამ ბევრი აშკარად ექცევა მისი პროპაგანდის გავლენის ქვეშ. რატომ არის ასეთი მახინჯი შინაარსით სავსე ეს სერიალი? იმიტომ, რომ მის სცენარს სულით და გონებით მახინჯი ადამიანები წერენ.

ინებეთ, ამ სერიალის მთავარი სცენარისტის, ქეთი დევდარიანის, “ფეისბუქ”-პოსტი: “ქართული პატრიარქალური საზოგადოება ძალიან სასაცილოდ გამოიყურება. როცა დარი და სიამტკბილობაა, ქართველი კაცები დიდგულზე დააბიჯებენ, ყვ…ბს დააჟღარუნებენ აქეთ-იქით და მოწოლილ ვაშკაცობას ქალების ცემა-ტყეპით იკმაყოფილებენ. აი, თუ კრიზისი დაიწყო, ნაციონალური, ეკონომიკური, ეგსისტენციალური, გეოპოლიტიკური, ან თუნდაც საბანკო, მყისვე ქალებს აგზავნიან პლანტაციებსა და ფირმა მოხუცებში ემიგრანტებად. ცოლებს აბრალებენ საკუთარ კორუმპირებულობას და ერთ ან რამდენიმე ქალს ატენიან ქვეყნის დაქცევას”.

მითხარით, ასეთი შეზღუდული გონებისა და ასეთი მახინჯი კლიშეებით მოაზროვნე დედაკაცმა როგორი სცენარი უნდა დაწეროს და რა შინაარსი უნდა მიაწოდოს საზოგადოებას?!

და ვინც ამას იჯერებთ, მიპასუხეთ, თქვენ გარშემო მყოფი რომელი მამაკაცია ასეთი?

არა, კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ ქვეყანაზე ყველაფერი ხდება და “ყვ…ბის მოჟღარუნე” მამაკაცებიც არსებობენ, “უკანალთამაშა ქალებიც” და კიდევ უარესებიც, მაგრამ ყურადღება მიაქციეთ აქ სიტყვას “ქართველი”.

რა, უსაქმური და ზარმაცი ან ქალების მცემელი ინგლისელები, ფრანგები, ესპანელები არ არსებობენ? ეს მიმაზნმიმართული პროპაგანდაა, რათა ასეთ ოღრაშებად, გარყვნილებად, უსაქმურებად, ცოლების ექსპლუატატორებად, ქალების მტყეპავებად სწორედ ქართველი მამაკაცი გამოიყვანონ და ყველა უარყოფითი თვისება ქართველების თვისებებად წარმოაჩინონ.

ამიტომ გეკითხებით: ვინ არის ასეთი თქვენ გარშემო _ მამათქვენი? თქვენი ძმა? თქვენი ვაჟიშვილი, ბიძაშვილი თუ ვინ?

აჰ, თქვენს სანათესაოში არავინ? მაშ, სად არიან ეს “ოღრაში და უსაქმური” ქართველი მამაკაცები?

ავტოსახელოსნოებში ხომ არა, სადაც 24 საათი “მოტორის პორშინებსა” თუ “სტუპიცის პაჩობნიკებში” თავჩარგულები, მაზუთსა და ნაწვავ ზეთში ამოგანგლულები, ქარში, წვიმაში, თოვლში უკომფორტო “ბოქსებში” ათენ-აღამებენ, რათა შინ ცოლ-შვილი გამოკვებონ? ან იქნებ ელიავას ბაზრობის წინ “ატბოინი მალატოკებით” მდგარი ქართველი მამაკაცები არ შეუმჩნევიათ არასოდეს ქეთი დევდარიანსა და მისნაირ სულით ავადმყოფებს?

მახსენდება, 10 წლის წინათ, როდესაც პირველად შევნიშნე ქართველი მამაკაცების უსაფუძვლოდ და უაზროდ დამცირების ტენდენციები, მედიაში დავწერე კიდეც ბლოგ-ტექსტების ციკლი სათაურით “როგორ აღმოგვაჩინა ევროპამ”. მაშინ ბევრმა მითხრა, _ კარგი, ერთი, მოგცლია, ცოტა უფრო სერიოზულ თემაზე რომ წერო, არ ჯობიაო?

ჩემი პასუხი მაშინვე იყო, რომ ეს არ არის არასერიოზული თემა და რომ საქმეს ისეთი პირი უჩანს, რამდენიმე წელიწადში გოგონების უმეტესობას ტვინებს გამოურეცხავენ, დაარწმუნებენ, რომ ქართველი კაცი “უსაქმურის”, “მოძალადისა” და “ბნელის” სინონიმია, რაც სახელმწიფოს დაღუპვას ნიშნავს და ქართული ოჯახების დანგრევის მიზეზი, ერთი შეხედვით, სრულიად კომიკური კინკლაობები შეიძლება გახდეს–მეთქი…

მოგაგონდათ ზემოთ მოყვანილი მაგალითი ქუთაისური ოჯახის “ტრუსიკის” გამო ოჯახის დანგრევისა?

ჯერ სადა ვართ!

ამიტომ, ვფიქრობ, მეც და ჩვენი რედაქციაც მომავალში კიდევ არაერთხელ მივუბრუნდებით უკვე მართლაც ექსისტენციალურ პრობლემას ტვინდამახინჯებული ქართველი საზოგადოებისა…

ბაკურ სვანიძე