საპარლამენტო არჩევნები სასიკეთო შედეგს ვერ მოიტანს, თუ ევრო-ამერიკული დემოტრაკიისგან არ გავთავისუფლდებით

“კაცი ჯაბანი რითა სჯობს დიაცსა ქსლისა მბეჭველსა,

სჯობს სახელისა მოხვეჭა ყოველსა მოსახვეჭელსა”.

შ. რუსთაველი

საპარლამენტო არჩევნების მოახლოებასთან ერთად ლიბერასტები აქტიურად მიუთითებენ, რომ რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი სერგეი ლავროვი ნეგატიურად არის განწყობილი საქართველოს ევრო–ატლანტიკური კურსის მიმართ და რუსული პროპაგანდის წინააღმდეგ ბრძოლაზე საუბრობენ.

სიმართლეს პროპაგანდა არ სჭირდება, ამიტომაც არ აფინანსებს რუსეთი პარტიებს საქართველოში, რითაც მიგვანიშნებს, დაკვირვებით გავაანალიზოთ ქვეყანაში მიმდინარე მოვლენები. თუ ვინმე თავს იხრჩობს, მისი გადარჩენა შეუძლებელია, თუ ასე არ არის, შეიძლება ხელი გავუწოდოთო, _ თქვა რუსეთის პრეზიდენტმა პუტინმა. რუსეთის ხელისუფლება მზად არის, ყველგან და ყოველთვის დაიცვას თავისი ქვეყნისა და ხალხის ინტერესები. როგორ მოქმედებს საქართველოს ხელისუფლება? ქვეყნის ინტერესი რომ დაიცვა, ის უნდა გიყვარდეს, სამშობლოდ მიგაჩნდეს, დიდი ქართველის თქმისა არ იყოს, “ერის წყლული გაჩნდეს წყლულად, გეწოდეს მის ტანჯვით სული”, მაგრამ, სამწუხაროდ, ეს გრძნობა გაუცხოვდა ხელისუფლების წარმომადგენელთათვის. ამჟამად საქართველოს მოსახლეობის რაოდენობა მილიონ 800 ათასით არის შემცირებული. მათგან მილიონზე მეტი რუსეთში ცხოვრობს და, ევროპის ქვეყნებში გადახვეწილთაგან განსხვავებით, მონურ შრომას არ ეწევა, პრიორიტეტული მდგომარეობა უკავია.

რას უნდა ველოდოთ იმ ხელისუფლებისგან, რომელმაც უცხოელი მომღერლებისთვის 29 მილიონი გამოყო ბიუჯეტიდან, სამთავრობო ხარჯებისთვის _ 42 მილიონი, მაგრამ ერთი მუნიციპალური საავადმყოფოს გახსნა ვერ მოახერხა, ხალხი უსახლკარო და მშიერი ჰყავს?! ამ სიტუაციას ახალი სახეები და სიმღერა უშველის? შემაშფოთებელია, როცა ხელისუფლება უცხოელი მომღერლების ჩამოყვანით ქვეყნის აღმავლობასა და ეკონომიკის განვითარებას ისახავს მიზნად, რადგან სააკაშვილის აზროვნების გაგრძელებაა. “ოცნებისტი” ხელისუფლება იდეოლოგიურად არც “ნაციონალურ მოძრაობას” გაემიჯნა და არც რესპუბლიკურ პარტიას, “ქართული ოცნება” მათი პოლიტიკის გამგრძელებელია და მხოლოდ საარჩევნო ხმების მოზიდვის მიზნით გაუშვეს კოალიციიდან “რესპები”. რას უნდა ველოდოთ იმ ხელისუფლებისგან, რომელმაც საქართველოდან ხმლითა და ძალით გაყრილი არაბები ნებით შემოუშვა ქვეყანაში და მათ ქართველთა სისხლით გაპოხილი მიწები მიჰყიდა?! ეს სამშობლოს გაყიდვის ტოლფასია! სოფელ წილკანში 70 ჰექტარი გაიყიდა; წეროვანში _ 18 ჰექტარი; სოფელ მუხრანში _ 52 ჰექტარი; კახეთში, ყვარლის რაიონის სოფელ კუჭატანში გლეხებს 37 ჰექტარი მიწა გაუყიდეს და მოსახლეობა საძოვრების გარეშე დატოვეს. ამ მიწებს არაბები სამოსახლოდ ყოფენ და თავიანთ ჯიშსა და ჯილაგს საქართველოში ეპატიჟებიან. მაშინ, როცა ტელეეთერში გაუთავებელი წივილ-კივილია ატეხილი 4 ჰა მიწის გამო, რომლის სანაცვლოდ ივანიშვილმა სხვა მიწა დათმო; ქართული მიწა არაბებზე, ჩინელებზე, თურქებზე, ინდოელებსა და მონღოლებზე იყიდება. თუ ასე გაგრძელდა, ქვეყანას შეიძლება ერქვას საქართველო, მაგრამ ქართველი ერი სამშობლოში დომინანტი აღარ იქნება.

რას უნდა ველოდოთ იმ ხელისუფლებისგან, რომლის გაუაზრებელი პოლიტიკის შედეგად, გაუსაძლისი ეკონომიური სიდუხჭირის გამო 230 სოფელი დაიცალა და კიდევ სტალინის ეპოქაზე ბედავენ საუბარს ამერიკის ძაღლიშვილები? როცა პრემიერ კვირიაშვილს ევროსაბჭოს ასამბლეაზე სტალინზე დაუსვეს შეკითხვა, მან ისეთი პასუხი გასცა, რომელიც სრულიად არ შეესაბამება ხალხის განწყობას: “სტალინი არ არის აქტუალური, არავის აქვს მის პიროვნებასთან დაკავშირებით სიმპათია”(?!). საქართველოში სტალინისადმი სიმპათია დიდია და მზარდი, ამ ხელისუფლების მიმართ კი საზოგადოებას პოზიტიური განწყობა აღარ აქვს. ერთი რამ ცხადია: სტალინის პიროვნებასა და მის ეპოქასთან დაკავშირებული იყო საოცარი მიღწევები და, რაც მეტად ილაშქრებენ მის წინააღმდეგ, მით მეტად ვლინდება მისი სიდიადე. სტალინმა მსოფლიო ომი მოიგო, დედამიწის 1/6-ზე შექმნა სამართლიანობის პრინციპებზე დაფუძნებული სახელმწიფო და მსოფლიოში სამართლიანობას ედგა სათავეში. სტალინთან ბრძოლით ებრძვიან სოციალიზმს, რომელიც კაპიტალიზმის მესაფლავე გახდა; მართლმადიდებლობას, რომელიც ერის ზნეობრიობის საფუძველს წარმოადგენს, ხოლო ზნეობა _ ერის იმუნიტეტია. სწორედ ზნეობის დაცვის მიზნით იბრძოდა სტალინი ჰომოსექსუალიზმის წინააღმდეგ. სტალინის მიერ შემუშავებული ანტიპედერასტული კანონი 1934 წლის მარტიდან მოქმედებდა 70 წლის განმავლობაში და საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ გაუქმდა. ამ კანონის თანახმად, სტალინმა კრემლი პედერასტებისგან გაწმინდა. რით სჯობს ლიბერალური იდეოლოგია კომუნისტურს? როცა ბოლშევიკურ რეპრესიებზე საუბრობენ, ისიც დათვალონ, რამდენი ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა ამერიკულმა ლიბერალურმა დემოკრატიამ. ბოლო 55 წლის განმავლობაში აშშ 100-ჯერ მაინც ჩაერია სხვა ქვეყნების საშინაო საქმეებში და დაახლოებით 30 მილიონი ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა. სტალინმა დიდი ძალისხმევის შედეგად შექმნა სოციალური თანასწორობის უნიკალური სისტემა, რომელშიც ადამიანი იყო მთავარი და ყოველმხრივ დაცული. დღეს კი ვცხოვრობთ ფაშისტურ სისტემაში, სადაც უმთავრესი არის ფული. ამ სისტემისა და საგარეო კურსის წყალობით ქვეყანა უკან მიდის, ხოლო ხელისუფლება _ წინ, ევრო-ატლანტიკური სივრცისკენ. ხომ არ არის დაგეგმილი უფრო ვერაგული და ბინძური შეთანხმება, ვიდრე კოაბიტაციაა _ ხელისუფლების გადაბარება “ნაცებისთვის”? მაშ, რას მოასწავებს პრემიერის განცხადება ევროსაბჭოს ასამბლეაზე, წინა ხელისუფლების მიერ მიღწეულ პროგრესს ვაღიარებო?! არსებობს გონივრული ეჭვი, რომ ხელისუფლება, რომელმაც არც ერთი დაპირება არ შეუსრულა ხალხს, ამერიკელთა დაკვეთით უფრო ბინძურ თამაშში აპირებს ჩაბმას “ნაცების” რეანიმაციისთვის. დააკვირდით “ნაცებისა” და ამერიკელი კონგრესმენის _ სტივ რასელის აგრესიულ რიტორიკას, “ენ-დი- აისა” და “აი-რა-ის” კვლევების შედეგებს. ეს ხომ პირდაპირი მოწოდებაა, რომ უცხო ძალებმა არადემოკრატიული პრინციპებით იხელმძღვანელონ და შეინარჩუნონ გავლენა საქართველოზე. “ოცნებისტები” კმაყოფილებით აღნიშნავენ, დასავლეთი გვეხმარებაო(?!), მაგრამ რის სანაცვლოდ? _ ჩვენი ქვეყნის სუვერენიტეტის, ბუნებრივი რესურსის, ჩვენს ტერიტორიაზე მათი სამხედრო ბაზების მოწყობის სანაცვლოდ და იმისთვის, რომ ქართველი ჯარისკაცები საზარბაზნე ხორცად გამოიყენონ სხვადასხვა მისიაში. მიუხედავად ამისა, ხელისუფლება თუ მედია რუსოფობიით არის შეპყრობილი, რაც ჩვენივე ქვეყნის ინტერესების წინააღმდეგაა მიმართული. არასამთავრობოები რუსული არხების დაბლოკვას ითხოვენ დემოკრატიული პრინციპების საწინააღმდეგოდ და აშშ-მა 2017 წლის ბიუჯეტში 4.3 მილიარდი გამოყო რუსეთის აგრესიის წინააღმდეგ საბრძოლველად. “ენ-დი-აის” კვლევის თანახმად, რუსეთი უფრო დიდი საფრთხეა, ვიდრე “ისლამური სახელმწიფო”, ხოლო ევროკავშირის მომხრეთა რაოდენობამ მოიმატა. რეალობა კი სხვაგვარია: საზოგადოებაში არის მზადყოფნა რუსეთთან ურთიერთობის დარეგულირებისა. ამას მოწმობს დაფუძნება საზოგადოებრივი ორგანიზაციებისა: “რუსეთი ჩვენი მეზობელია” და “ჩემი სამშობლო”, რომლებიც სწორედ საზოგადოების მოთხოვნით შეიქმნა და რუსეთთან, აფხაზებთან, ოსებთან ურთიერთობის რეგულირებას ისახავს მიზნად. როგორ იქცევა ხელისუფლება? ქვეყანაში სამხედრო წვრთნები ტარდება და ამერიკული სამხედრო ტექნიკა შემოდის, რასაც რუსეთი პროვოკაციად მიიჩნევს. ჩვენ გვახსოვს, რა დაუჯდა საქართველოს პროვოკაციული მოქმედება ცხინვალში და ვინ დაზარალდა, მაგრამ ხელისუფლება არ აცნობიერებს, რა შედეგი შეიძლება მოჰყვეს ამ ნაბიჯს, რომელიც, ფაქტობრივად, რუსეთთან დაპირისპირებაა და საქართველოსთვის უფრო დიდი ზიანის მომტანი იქნება, ვიდრე ის “სიკეთე”, ნატოს წევრ ქვეყნებთან დაახლოებით რომ მიიღებს. ხელისუფლება საზოგადოებას ემიჯნება, ბუნებრივ პროცესს ეწინააღმდეგება და დინების საწინააღმდეგოდ მიცურავს, რაც რუსეთის გაღიზიანებას იწვევს. რუსეთსა და ნატოს შორის დაპირისპირებამ კავკასიაში გადმოინაცვლა. კავკასიის ქვეყნებმა სირიის შედეგები უნდა გაითვალისწინონ და არ უნდა დაუშვან, რომ დიდი ქვეყნების დაპირისპირების არენად იქცნენ. არსებული დაძაბული სიტუაციის ფონზე საინფორმაციო საშუალებები კინკლაობით არიან დაკავებულნი. მოდელირებულმა ალქაჯებმა აღარ იციან, როგორ უკმიონ გუნდრუკი ამერიკას, მაია ასათიანი ამაზრზენ შოუს მართავს “რუსთავი 2”-ის ეთერში და მზად არის, თვალები ამოთხაროს სტალინის მომხრეებს.

რა მაგალითის მიმცემია მომავალი თაობებისთვის ასეთი ხელისუფლება? მისი იდეოლოგიური ფასეულობა არის ამერიკელთა ეროვნული განძი _ ლგბტ-თა უკანალი, ხოლო განძს მოფრთხილება და დაცვა რომ სჭირდება, ამისთვის ანტიდისკრიმინაციული კანონიც მიიღეს. რა თქმა უნდა, ამ იდეოლოგიის ადამიანებს არ ექნებათ სიმპათია სტალინის მიმართ, სამაგიეროდ, “გაგებით” ეკიდებიან და მზად არიან, “სხვა ღირებულებებს” ეზიარონ. რეფერენდუმსაც ჩაატარებენ ამ “ღირებულებების” გადასარჩენად.

თუ ევრო–ამერიკული დემოტრაკიის მარწუხებისგან არ გავთავისუფლდებით, საზოგადოებას არ უნდა ჰქონდეს იმედი, რომ საპარლამენტო არჩევნები ქვეყანაში პოზიტიურ ცვლილებებს მოიტანს. ნებისმიერი პარტიის გამარჯვება არჩევნებში ამერიკის დიქტატის ქვეშ ცხოვრების გაგრძელებას ნიშნავს. მხოლოდ საგარეო კურსისა და სისტემის ცვლილებით მოხდება დადებითი ძვრები ქვეყანაში. არჩევნების შედეგად მივიღებთ ახალ სახეებს ძველი იდეოლოგიით, არც სოციალური ფონი შეიცვლება _ რატომ დათმობენ მსუყე დაფინანსებას?!

როგორც კვლევებმა აჩვენა, ასეთი დაბალი სოციალური ფონი და მაღალი სახელისუფლო დაფინანსება, როგორც საქართველოშია, არც ერთ პოსტსაბჭოთა ქვეყანაში არ აღინიშნება.

საქართველოს ხელისუფლებას ლექსიკის მარაგი და გამბედაობა არ ჰყოფნის რუსეთის ხელისუფლების წარმომადგენლებთან სასაუბროდ, სამაგიეროდ, ევროსაბჭოს ასამბლეაზე რევერანსებით ცდილობს რეალობის შენიღბვას უცხო ძალების ინტერესთა გათვალისწინებით. ამ გარემოებას სრულიად მიესადაგება უმრავლესობის წევრის _ სოსო ჯაჭვლიანის რეპლიკა: “ნუ ბლატაობთ, თქვე ჩმორებო!”.

იზა თამაზაშვილი