ზორო და პედერასტები*

პედერასტი _ მამაკაცი, რომელიც პედერასტიას მისდევს.

პედერასტია (ბერძნ. სიტყვა) _ ბიჭების სიყვარული _ სქესობრივი გარყვნილება _ სქესობრივი ურთიერთობა მამაკაცებს შორის; მამათმავლობა. (იხ. გვ. 376, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, განათლება, 1989)

ვერ გეტყვით, სათავგადასავლო ლიტერატურის დიდოსტატი ალექსანდრე დიუმა ან თუნდაც ვიქტორ ჰიუგო თუ ისურვებდა ამ სახელწოდების სათავგადასავლო რომანის დაწერას, მაგრამ ის, რაც პოპულარული ფრანგი მსახიობის _ ალენ დელონის _ თბილისში ვიზიტისას მოხდა, ნამდვილად იმსახურებდა სათავგადასავლო ჟანრის ნაწარმოების მიძღვნასაც და ჩემ მიერ შემოთავაზებულ სათაურსაც.

 სხვათა შორის, ეს სათაური ერთგვარი გამოწვევაა ჩემი მხრიდან არა მხოლოდ ე. წ. უფლებადამცველებისთვის (ეგენი “მოწვევის” გარეშეც ყველგან ეტენებიან კაი “ჩანგალისტებივით”), არამედ თვითონ რედაქციისთვის.

 გაბედავს კი გაზეთი “საქართველო და მსოფლიო”, ეს სათაური დატოვოს და არ შეცვალოს?

 რა, თუკი ფრანგულ ბეჭდურ გამოცემას უფლება ჰქონდა, ჰომოსექსუალური აქტის გამომხატველ პორნოგრაფიულ პოზებში დაეხატა რელიგიური მამები, ჩვენ რატომ არ შეგვიძლია ასეთი პოზების მოყვარულ ადამიანებს ის დავუძახოთ, რაც სინამდვილეშია?

ან იქნებ მხოლოდ სახვითი ხელოვნების ფორმით არის დასაშვები  “განსხვავებული აზრის” გამოხატვა, სიტყვიერად კი _ დაუშვებელი?

არა მგონია, ეს სწორი და სამართლიანი იყოს!

ჰოდა, ამიტომაც, ჩემი განსხვავებული აზრით, ის ადამიანები, რომლებმაც თბილისში ჩამოსული ალენ დელონი სხვადასხვა მედიასაშუალებაში გალანძღეს და სხვადასხვა შეურაცხმყოფელი ეპითეტებით შეამკეს, არიან პედერასტები!

მაგალითად, ერთი ასეთი პედერასტი წერდა _ “ბოლოს და ბოლოს ვინ მიგდია ალენ დელონი?”

პასუხი ასეთია _ ალენ დელონი არის ჩემი ბავშვობის ზორო!

კი, ისიც ვიცი, რომ იგი გარკვეული ტიპის ქალებისთვის “სასურველი მამაკაცია”, დარწმუნებული ვარ, მის პლაკატზე შეყვარებული გოგონების რიცხვი თბილისში და სრულიად საქართველოშიც არ იქნებოდა ცოტა, მაგრამ მე ყველაზე მეტად ის მიტყდება (ჰო, არც მწყინს, არც გული მწყდება და არაფერი. აი ასე, ბავშვურად _ მიტყდება!), რომ ეს პედერასტები ზოროს ეომებიან!

ჩემს ზოროს, რომლის მიბაძვითაც ჩემი თაობის ბიჭებმა ხეს ტოტი არ შეარჩინეს და რკინეულობის მაღაზიებს _ მავთული, “შპაგა” რომ დაემზადებინათ და კედელზე ასო “ზეტის” მიხატვა “დაემუღამებინათ”.

ზოროს ხათრით, ჩემი რამდენიმე ძმაკაცი “ბურევესტნიკის” (“ქარიშხალას”) სპორტულ კომპლექსშიც დადიოდა ფარიკაობაზე და საბჭოთა კავშირის ახალგაზრდულ (სხვადასხვა ასაკობრივ ჯგუფში) ნაკრებშიც მოხვდა!

სწორედაც! ზორო აძლევდა ბავშვებს, ახალგაზრდებს სიკეთის, კარგი საქმის კეთების, ვაჟკაცობის, ჯანსაღი ცხოვრების მაგალითს და უღვიძებდა მათ ამ სურვილს.

ჰოდა, რას ერჩოდნენ ეს პედერასტები ზოროს?

აი ამას:

“ორმოცი წელიწადია, დე გოლისტი ვარ და ისიც ვიცი, რომ დროს ფეხი უნდა ავუწყო. თუმცა, იყო დე გოლისტი ოლანდის სამყაროში _ ეს შეუძლებელია. ერთსქესიანთა ქორწინებას არ ვებრძვი, ჯანდაბამდე გზა ჰქონიათ. მე მხოლოდ ერთსქესიანი წყვილების მიერ ბავშვის შვილად აყვანის წინააღმდეგი ვარ. ახლა ვიცი, მეტყვიან, ადაპტაცია გაკლია და ცხოვრებას ფეხს ვერ უწყობო. რა გაეწყობა, ცუდი ურთიერთობა მაქვს ჩვენს ეპოქასთან, რომელიც ყველაფერ არაბუნებრივს ცხოვრების ნორმად ამკვიდრებს. მეძახონ ბებერი სულელი, მე მაინც ვიტყვი, რომ ჰომოსექსუალობა არ არის ნორმა! და, თუ ეს ნორმაა, მაშინ მე ასეთი ნორმა შოკში მაგდებს!” _ განაცხადა ალენ დელონმა ფრანგული პრესისთვის მიცემულ ინტერვიუში.

ეს ციტატა იმიტომ მომყავს და ამ ამბავსაც იმიტომ გიყვებით, რომ ალენ დელონის ბევრმა ქართველმა თაყვანისმცემელმა არ იცის ამ პრობლემების შესახებ. სოციალურ ქსელებშიც ბევრი ქართველი ცდილობდა, გაერკვია, რამ გამოიწვია ზოგიერთი ჩვენებური მედიასაშუალების წარმომადგენელთა ასეთი უარგუმენტო და ყოვლად უაზრო გაღიზიანება მსოფლიოს კინემატოგრაფის ცოცხალი ლეგენდის მიმართ.

არადა, სინამდვილეში, ეს “ქართული გაღიზიანება” კი არა, საზოგადოდ, მსოფლიოს ელ–გე–ბე–ტე საზოგადოების მიერ აგორებული მიზანმიმართული კამპანიაა.

ზემოთ მოყვანილი გამონათქვამების გამო ალენ დელონი მსოფლიოს ელ–გე–ბე–ტე თემის მოთხოვნით ჩამოაცილეს “მის საფრანგეთის” ჟიურის, რომელსაც მრავალი წელი უცვლელად თავმჯდომარეობდა. მას უკვე ემუქრებიან “საპატიო ლეგიონის” ორდენისა და “ცეზარის” პრემიის ჩამორთმევითაც… აი, ამაშია საქმე და ამას აუწყვეს ფეხი ქართველმა პედერასტებმაც, თორემ ალენ დელონს არავისი დასაცინი რომ არაფერი სჭირს, თავისთავად ცხადია.

საკითხავია მხოლოდ “ჯანდაბამდეც გზა ჰქონიათ” _ ეს გამოთქმა უფრო დიდი შეურაცხყოფაა თუ სულიერი მამების წაკუზულ პოზებში ხატვა?

რა, თუკი იმავე ფრანგულ “შარლი ებდოს” თანამშრომლებს ჰქონდათ უფლება, “საკუთარი აზრი” გამოეხატათ, ალენ დელონს არ აქვს უფლება, თქვას, რომ პედერასტებს “ჯანდაბამდე გზა ჰქონიათო”?

არა უშავს. ჩამოართვან ალენ დელონს “მის საფრანგეთის” ჟიურის თავმჯდომარეობაც და სხვა დანარჩენი სიგელ-ტიტულებიც!

ზუსტად ვიცი, რომ ჩემი თაობის ბიჭების თვალში მას ვერავინ ვერასოდეს ჩამოართმევს “ზოროს” ტიტულს!

ზოროს კი, მართლაც, სულ ფეხებზე ჰკიდია ყველა პრიზი და ტიტული. ის, პირველ რიგში, მამაკაცია და მერე _ მსახიობი, ჟიურის თავმჯდომარე თუ კიდევ _ რაც გნებავთ!

და ჩემი ბავშვობის ზორომ არ გამიმტყუნა იმედი. ახლახან სოციალურ ქსელში გავრცელდა ფოტო, სადაც ალენ დელონი, აბეზარი პედერასტებისგან თავგაბეზრებული, ერთ საყოველთაოდ ცნობილ ჟესტს აჩვენებს მათ თითით! ამით ყველაფერია ნათქვამი: მე ზორო ვიყავი, ზორო ვარ და ზოროდ დავრჩები, რაც უნდა თქვათ  და დაწეროთ ჩემზე, არავითარ ბოდიშს და თავის დამცირებას ჩემგან არავინ ელოდოსო!

და მე კვლავ მომინდა ხის წვრილი, კარგად მოსაქნევი გრძელი ტოტის შერჩევა, მოჭრა, ზედ “კატანკის” მავთულის დახვევა და მერე ამ პედერასტების ტყავის შარვალში ამოკვართულ ტრაკებზე “შპაგის” ერთ მოქნევით ასო “ზეტის” გამოსახვა!

ვისაც უნდა მიმართონ “პედერასტთუხუცესებმა” და მოსთხოვონ ჩემი უმუშევრად დატოვება, მაინც…

ჰო, მართლა, ეს უახლესი მეთოდი ნელ-ნელა იკიდებს ფეხს მსოფლიოში და უკვე, როგორც ჩანს, საქართველოშიც. ცნობილი მომღერალი თამარ ივერი რომ ლამის უსამსახუროდ დატოვეს, ეგ ამბავი ყველამ იცით და აგერ, ახლახან, ანალოგიური რამ დაუპირეს ცნობილ მსახიობ მიშა გომიაშვილსაც.

“მოვუწოდებთ მიშა გოიმიაშვილის ყველა დამსაქმებელს, მისი ჰომოფობიური გამონათქვამების გამო,  სასწრაფოდ შეწყვიტოს მასთან საქმიანი ურთიერთობა,” _ ასეთი მიმართვა გამოაქვეყნა ქართველი პედერასტების გაერთიანებამ ამ დღეებში.

არ ვიცი, რა გამოხმაურება მოყვება ამას მსოფლიოს თეატრებში, მაგრამ ზუსტად ვიცი, რომ ჩემი ერთ-ერთი “დამსაქმებელი”, ანუ გაზეთი “საქართველო და მსოფლიო” აუცილებლად მიიღებს ასეთივე მიმართვას…

საერთოდ, გამოაქვეყნებს თუ არა რედაქცია ამ პუბლიკაციას?

ალბათ, კი… ოღონდ თავის მეტ-ნაკლებად დაზღვევის მიზნით საკუთარ მინაწერს დაურთავს, სავარაუდოდ…

საბოლოოდ კი, ვგრძნობ, ამ წერილმა ორი მთავარი მისია შეასრულა:

1. მკითხველი, რომელმაც სწორად გამიგო, გახალისდა, გაიღიმა, ბავშვობა გაიხსენა და კარგ განწყობაზე დადგა, რაც შესანიშნავი შედეგია!

2. პედერასტები გამწარდნენ, გაბრაზდნენ, მწყობრიდან გამოვიდნენ და გასკდნენ ერთ ადგილზე _ კიდევ უკეთესი შედეგი!

მე კი, მიუხედავად ვითომ სასაცილო და სახალისო ინფანტილური ტონისა, მართლა მიხარია, რომ ჩემი ბავშვობის ზორომ რეალურადაც გამიმართლა! ამიტომ, რა შედეგიც უნდა მოჰყვეს ამ კონკრეტულ სტატიას, მაინც უდიდესი ხალისითა და ბედნიერებით მოვუყვები ჩემს შვილებსაც და შვილიშვილებსაც აწ უკვე არა კინოში ნანახი, არამედ ნამდვილი ზოროს შესახებ, რომელსაც არაფრის ეშინოდა და “შპაგის” ერთი მოქნევით პედერასტებს ტყავის შარვლებში ამოკვართულ ტრაკებზე ასო “ზეტს” ახატავდა…

ჩემი ბავშვობის ზორო არსებობს!

(მინაწერის გარეშე)

ბაკურ სვანიძე