მედიაკავშირ «ობიექტივის» ხელმძღვანელმა, ჟურნალისტმა ირმა ინაშვილმა «ქართული ოცნების» ლიდერ ბიძინა ივანიშვილს ვრცელი ინტერვიუ ჩამოართვა. იმის გათვალისწინებით, რომ ამ ინტერვიუსადმი საზოგადოების ინტერესი ერთობ მაღალია, «საქართველო და მსოფლიო» გთავაზობთ მის მცირედ შემოკლებულ საგაზეთო ვარიანტს.
– ბატონო ბიძინა, თქვენდამი ძალიან დიდი მოლოდინია, საქართველოს საზოგადოება პირადად თქვენ გიჭერთ მხარს და ცხადია, რომ ეს არის დიდი პასუხისმგებლობაც. როდესაც თქვენ რეგიონებში მოგზაურობთ, ხვდებით ძალიან ბევრ გაჭირვებულ ადამიანს, რა დაინახეთ, რა არის მთავარი, რაც მათ აწუხებს?
– პირველ რიგში, ტოტალური უსამართლობის განცდას დავასახელებდი. სვანეთის მაგალითზე ვიტყვი, რომ ხალხი საშინლად შეურაცხყოფილია ამით, და მეორე დიდ უსამართლობად უმუშევრობას მივიჩნევ. ასევე, უამრავი პოლიტიკური პატიმარი და დევნილია (დევნილი პირდაპირი მნიშვნელობით), რომელთაც აქ არ ეცხოვრებოდათ და ვერ მუშაობდნენ, ამიტომაა უამრავი ჩვენი თანამოქალაქე საზღვარგარეთ გადახვეწილი ლუკმაპურის საშოვნელად. მე დალხინებით ვცხოვრობდი საზღვარგარეთ და უდიდესი ნოსტალგია მქონდა; წარმომიდგენია, ისინი როგორ განიცდიან და როგორ უნდათ სამშობლოში დაბრუნება. როდესაც ჩემი ძმა გაიტაცეს და მე სამშობლოში არ ჩამომესვლებოდა საფრთხის გამო, მახსოვს, როგორ განვიცდიდი ამას, მაგრამ, როდესაც 3-6 თვე არ ვყოფილვარ, მაგრამ ვიცოდი, რომ მალე ჩამოვიდოდი, ასეთი განცდა არ მქონია. აი, ამ დღეში არიან ისინი, ვინც საქართველო იმიტომ დატოვა, რომ აქ ცხოვრება გაუსაძლისი იყო. ჩემი მიზანია, მათ ჩემოდნების ჩალაგება დაიწყონ და სამშობლოში დაბრუნების დროს დაელოდონ. რა თქმა უნდა, ყველა ერთად ვერ დაბრუნდება, რადგან ჩვენს ეკონომიკას ერთ წელიწადში ვერ ავაშენებთ. უამრავი სამუშაო ადგილი ერთბაშად ვერ გაჩნდება და მინდა მოსახლეობა ამას გაგებით მოეკიდოს, მაგრამ ჩვენ დავიწყებთ შეუქცევად პროცესს. ქვეყნის შინ და გარეთ სხვანაირი სახეები, იმედი გაჩნდება. მე ძალიან მეშინია დაპირებების, რადგან არ მინდა ხალხს ილუზია შეექმნას, რომ პირველივე წელიწადს ყველას ყველაფერი ეშველება.
სამართლიანობა აღდგება ძალიან სწრაფად და ყველას გაუჩნდება ეს განცდა, მაგრამ სამუშაო ადგილებს რაც შეეხება, ეს იქნება განუხრელი ცდა და ამას დასჭირდება რამდენიმე წელიწადი, რომ ყველამ მოახერხოს დასაქმება და საკუთარ სამშობლოში დაბრუნება.
–ერთ–ერთი სატელევიზიო ინტერვიუსას განაცხადეთ, რომ სააკაშვილს ყველა საფუძველი აქვს იმისათვის, რომ დიქტატორი გახდეს. თქვენთვის სააკაშვილი ჯერ კიდევ არ არის დიქტატორი?
– ფორმალურად არა და თავისი განწყობით და ხასიათით, რა თქმა უნდა, ტიპიური დიქტატორია, მაგრამ არ არის რესურსები, რაშიც ქართველ ხალხს ვგულისხმობ. ჩვენი პრობლემა ისაა, რომ არ გაგვაჩნია პოლიტიკური კულტურა, არ გვაქვს სახელმწიფო მართვის გამოცდილება, სწორად ვერ ვირჩევთ და ვერ ვაკონტროლებთ ხელისუფლებას. ამით ისარგებლა სააკაშვილმაც. ეს ხალხი სწორედ ქვების სროლით მოვიდა და ასევე აგრძელებს. ინტერნეტში არის ჩანაწერი, თუ როგორ ემუქრება ის პოლიციელს, რომ მივა პოლიციის შენობასთან ათასი კაცით და მიწასთან გაასწორებს. აი, ასეთი კაცი ავირჩიეთ ჩვენ. რატომღა გვიკვირს, რასაც აკეთებს და აპირებს? მაგრამ ქართველი ხალხი არ არის ისეთი ბეჩავი და ბრიყვი, როგორიც მას ჰგონია, ჩვენ სხვა ხალხი ვართ და დიქტატორს არ ავიტანთ.
– თქვენ ახსენეთ, როგორ იქცეოდა სააკაშვილი, ვიდრე ხელისუფლებაში მოვიდოდა, მაგრამ ჩნდება ურთიერთგამომრიცხავი სიტუაცია _ თქვენ აფინანსებდით «ვარდების რევოლუციას»…
– მე არასდროს მითქვამს, რომ ვაფინანსებდი ამ რევოლუციას. მისი ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ შევხვდი მას და პირველი, რაც ვუთხარი, იყო ის, რომ არ ყოფილიყო კორუფცია. იმ შემთხვევაში, როდესაც მინისტრს ჰქონდა 10-დოლარი ხელფასი და მილიონობით ლარის ღირებულების დოკუმენტს აწერდა ხელს, ცდუნება მაინც იქნებოდა. ამიტომ პირველი ორი წელი ვაფინანსებდი სახელმწიფო სტრუქტურებს.
– ამას გულისხმობდით, როდესაც თქვით, რომ თქვენ იყავით «სოროსი»?
– სოროსის ფონდი საქართველოში უკვე არსებობდა. მოვძებნეთ ფორმა, თუ როგორ გადაგვეხადა და გამოვიყენეთ მისი სახელი, რადგან მე რუსეთში ვიყავი და მათ არ მოეწონებოდათ ჩემი ეს ქმედება. ეს დახმარება ხელფასებს ხმარდებოდა და ამავე დროს, დავაწესეთ მეორე ფონდი ძალოვანი სტრუქტურებისთვის და ყველაზე დიდი დახმარება მიდიოდა თავდაცვის სამინისტროზე. ესეც ჩემი ინიციატივა იყო, რადგან ჯარისკაცები დახეული ტანსაცმლით დადიოდნენ, მაგრამ არც ერთ შემთხვევაში ის თანხები იარაღის შეძენას არ უნდა მოხმარებოდა. ეს ჩემი პრინციპული პოზიცია იყო. ამ პროცესის მიმდინარეობაზე ანგარიშებს ოქრუაშვილისგან ვიღებდი, მაგრამ მისი წასვლის შემდეგ აღარ მიმიღია და ნელ-ნელა ამ პროცესებიდან გამოვედი.
– სწორედ ამ ფონდებში, რომლებსაც ძალოვანები აკონტროლებდნენ, თავს იყრიდა ძალიან ბევრი ადამიანისთვის წართმეული თანხები. საზოგადოებამ წართმევის, ძალადობის ბევრი რთული ეტაპი გაიარა. შეილახა სიცოცხლის უფლება. ამიტომ, როდესაც იმაზე ვსაუბრობთ, რომ ხალხი განიცდის უსამართლობას, უპირველეს ყოვლისა, მათი ინტერესია გასათვალისწინებელი.
– ამ ორ ფონდს მე ძალიან დაჟინებით ვაკონტროლებდი. ხოლო მათ ბიზნესმენების დაყაჩაღება რომ დაიწყეს, ვითომ რაღაც ფონდებს რომ ქმნიდნენ და სად მიჰქონდათ ის ფული, ღმერთმა იცის. აი, ეს რომ მოხდა, სწორედ ჩვენი პოლიტიკური კულტურის არქონის ბრალია. ჩვენ თავიდან უნდა ამოგვეღო ხმა, რადგან ვიცოდით, თუ ვინ იყვნენ ისინი.
– თქვენ ნანობთ ამას?
– მეც ხელებაწეული შევხვდი, მეც ბევრი რამ არ ვიცოდი და აღფრთოვანებული ვიყავი მათით. თუმცა ამ გუნდის და მათი მინისტრების მაშინდელი ქცევები მე დღეს ვნახე, მანამდე მეც უმრავლესობაში ვიყავი.
მე მშურს მათი, ვინც თავიდანვე გამოიცნო ისინი. გამოცდილება რომ მქონოდა და ანალიზი რომ ჩამეტარებინა მათი ქცევისთვის, თუ როგორ იქცეოდნენ დასაწყისშივე, როგორ შეიძლებოდა მათი დახმარება? მე შემეშალა ისევე, როგორც შეეშალა აბსოლუტურ უმრავლესობას. 7 ნოემბერი და «იმედის» დარბევა კულმინაცია იყო. დღეს ამას ვიმკით და ამის გამოსწორებას ვცდილობთ.
– ხალხის ნება და სურვილი გასათვალისწინებულია და თქვენც ამაზე ხართ მოტივირებული. მაგრამ მთელ რიგ რაიონებში, სამწუხაროდ, დასახელდა ისეთი მაჟორიტარობის კანდიდატები, რომლებსაც ხალხი მხარს არ უჭერს. ჩვენთან ხშირად რეკავენ და გვეუბნებიან, მოგაწვდინოთ ხმა, რომ მათ არ სურთ ესა თუ ის ადამიანი. საზოგადოებაში გაჩნდა აზრი, რომ ვიღაცამ ზემოთ ერთპიროვნულად გადაწყვიტა, ვინ უნდა ყოფილიყო მაჟორიტარობის კანდიდატი, და არა _ ხალხმა. ეს პროცესი ვინ წარმართა _ თქვენ თუ კოალიციამ?
– თეორიულად მე გახლავარ კოალიციის ლიდერი; გვაქვს საბჭო, რომელშიც არიან ძალიან საინტერესო ადამიანები. საბჭო ყველა წინადადებას განიხილავს და არანაირი ერთპიროვნული გადაწყვეტილებების მიღება არ ხდება. თუმცა კამათის დროს ხშირად მახსენებდნენ, რომ მქონდა უფლება, გადაწყვეტილება მიმეღო. მე არასდროს გამომიყენებია ეს უფლება, რათა არაკორექტული არ ვყოფილიყავი და თან არც ხასიათში მაქვს ეს. ამასთან, შეცდომებისგან არავინაა დაზღვეული და კანდიდატებს ხშირ შემთხვევაში არც კი ვიცნობდი. პარტიებს ჰქონდათ საშუალება, გამოცდილებიდან გამომდინარე, წამოეყენებინათ მათი კანდიდატურები, ვისაც იცნობდნენ. მე ვთვლი, რომ ჩვენ კარგი კანდიდატები წარვადგინეთ, თუმცა არ გამოვრიცხავ, რომ კორექტირება მოგვიწევს. მაგრამ ხალხის ზოგად დამოკიდებულებაზე გეტყვით, რომ ვერც ერთ რაიონში ვერ მოძებნით იდეალურ მაჟორიტარს, რომლის წინააღმდეგი 1-2 ადამიანი არ მოიძებნოს. ხშირად კარგ კანდიდატს ესხმიან თავს და პროცესში გვიშლიან ხელს. არც იმას გამოვრიცხავ, რომ შიგნიდანაც გადიოდეს ინფორმაცია, მაგრამ ეს ჩემთვის კატასტროფა არ არის იმდენად, რამდენადაც გასაიდუმლოებულ პროცესებს არ ვატარებთ. ვიცით, რომ ტელეფონებიდან, კომპიუტერიდან ისმენდნენ და როგორც კი ხმა გავიდოდა საინტერესო კანდიდატზე, მაშინვე შეტევა იწყებოდა. ჩვენი დაკვირვებით, ერთი და იგივე ადამიანები აგორებდნენ ამ ტალღას და ხელმოწერებით მოდიოდნენ. ისინი ამას ახერხებენ და თქვენც არ დაგაბნიონ, რადგან ახერხებენ, გავლენა მოახდინონ, რათა რეალური კანდიდატები ჩაგვენაცვლებინა.
– მინდა განვმარტო, რომ ეს ადამიანები აქტიურად არიან ჩართული «ქართული ოცნების» პროცესებში და გული შესტკივათ, რომ «ქართულმა ოცნებამ» კანდიდატის დასახელებით ამა თუ იმ უბანში, შესაძლოა, წააგოს არჩევნები.
– ზოგ შემთხვევაში, რა თქმა უნდა, გულწრფელად ფიქრობენ, რომ ესა თუ ის კანდიდატი ვერ გაიმარჯვებს, მაგრამ ისინი არიან უმცირესობაში. ძალიან ხშირად ის «სეთურის სამსახური», რომელიც კარგად აქვთ აწყობილი, ახერხებს, რომ ჩვენს მხარდამჭერებში შეიტანოს შფოთი. ასე რომ, არის ნაწილი, ვინც გულწრფელად განიცდის, არის ნაწილი, რომელიც ობიექტურია და ჩვენს შეცდომასაც არ გამოვრიცხავ, დიდი ნაწილი შეცდომას უშვებს სუბიექტურობის გამო და არიან ისეთებიც, ვისაც შეგნებულად განაწყობენ, რომ უარი გვათქმევინონ რეალურ კანდიდატზე.
_ მაჟორიტარების დასახელების პროცესში თუ იყო ჩართული ხალხი, მიმდინარეობდა თუ არა დემოკრატიული პროცესი? გამოკითხვას ვგულისხმობ.
– ძალიან ბევრ რეგიონში ჩავატარეთ გამოკითხვა და ხალხის აზრი გავითვალისწინეთ. ზოგან 2-3-ჯერ ვახერხებდით შეხვედრას. მაგრამ ეს არ იყო ფართო გამოკითხვა.
– მაყურებელი ხშირად ინტერესდება, არის თუ არა გადამწყვეტი სტატუსი – ვიღაცის და, ძმა, შვილი და ა. შ., ადამიანი რომ კანდიდატად დასახელდეს?
– ტოტალურად, რა თქმა უნდა, არა, მაგრამ ის, რომ მანანა ბერიკაშვილი გივი ბერიკაშვილის ქალიშვილია, იმოქმედა, მაგრამ არა იმ კუთხით, როგორც თქვენ დასვით კითხვა. ეს აბსოლუტურად დამღუპველი იქნებოდა და მე ვცდილობდი, იშვიათი გამონაკლისის გარდა, კოალიციის ყველა პარტია მოტივირებული და მიმართული ყოფილიყო იქითკენ, რომ კანდადატები ღირსეული ადამიანები ყოფილიყვნენ. პარტიულობა ყველამ გვერდზე გადადო და წარმოადგინა საუკეთესოები, ის, ვინც ხალხს მოსწონდა. თუმცაღა კარგი დობა, ძმობა და მამის შვილობა კარგ ადამიანს ღირსებას კიდევ უფრო მატებს.
– თქვენ ბრძანეთ, რომ ის რესურსი გყავთ, რა საზოგადოებაცაა და მასში ძალიან რთულია ახალი სახეების მოძიება. მართალია, რადგან ამ ახალ სახეს მარჯვნიდან ხელისუფლება ებრძვის, მარცხნიდან – ოპოზიცია. ამიტომაა, რომ ქართულ პოლიტიკაში ერთსა და იმავე სახეებს ვხედავთ. თქვენ როგორი პოლიტიკური სისტემის შექმნას აპირებთ? ფიქრობთ ახალი პოლიტიკური ინდუსტრიის შექმნაზე?
– ეს ის საკითხია, რომელზეც მუდამ ვზრუნავ და მუდამ პრობლემები მაქვს პოლიტიკაში მოსვლის დღიდან. როდესაც დახმარებას ვცდილობდი, მაშინაც კი ვერ მოვნახე პოლიტიკური ძალა, რომელიც რეალურად გაიმარჯვებდა. პოლიტიკა ისეთი რამაა, რომ ძალით კაცს ვერ მოიზიდავ და, ვინც უკვე აქ იყო, მხოლოდ მათგან შეიძლებოდა არჩევა. ამჯერად ჩემს პარტიაში ძალიან ბევრი ახალი სახეა და თავისი გულწრფელობით ბევრს იგებენ, მაგრამ პოლიტიკურ გამოცდილებას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. ამ ეტაპზე კი შემოვიყვანე ახალი სახეები, მაგრამ გაცილებით მნიშვნელოვანია მეორე ეტაპი. ერთია არჩევნებში გამარჯვება და მეორეა ხელისუფლების მართვა. მე უზარმაზარი ვალდებულება მაქვს, რომ რაიმე არ მოხდეს და ირიბად არ წავიდეს ის ხელისუფლება, რომელსაც ჩვენ მოვიყვანთ. აქვე ვიტყვი მთავარს, რაც არსად მითქვამს – როდესაც ქალბატონ სალომე ზურაბიშვილს შევხვდი, ძალიან ბევრი საკითხი გავარჩიეთ და ჩემი ერთ-ერთი თხოვნა იყო ის, რომ ჩვენი ემიგრანტების კართოტეკას გააკეთებს და მაქსიმალურად შევეცდებით სახელმწიფო მართვის პროცესებში გარედან ჩავრთოთ მოქალაქეები, რომლებიც პოლიტიკაში არ ყოფილან. ეს მცდელობა თავიდანვე მქონდა, მაგრამ დროის სიმცირის გამო ვერ მოვახერხე პირველ ეტაპზე. ახლა მუშაობა უკვე დაწყებულია და ბევრ საზღვარგარეთ მყოფ ქართველ პოლიტიკოსს დავაბრუნებთ.
– ხომ არ ნანობთ, რომ კოალიციამ კარი ბოლომდე არ გახსნა?
– თქვენ თუ მხედველობაში გყავთ ჩემი თანაპარტიელები და კოალიციის წევრი პარტიები, შეიძლება თავიდან იყო რაღაც, მაგრამ დღეს ყველანი ჩემნაირი განწყობით არიან – მთავარია გამარჯვება და საუკეთესო წევრების მოყვანა. კოალიციასა და პარტიაში ეს წინააღმდეგობები აღარაა. მე ბევრი ვიმუშავე ამ მიმართულებით და დღეს ყველაზე რთული პიროვნებები ყველაზე ლოიალურები არიან. მე ყოველთვის ვახერხებდი მეგობრული გუნდის შეკვრას და ეს ჩემი მთავარი თვისებაა. რა თქმა უნდა, კარი ყველას გავუღეთ, შეცდომისგან დაზღვეული კი არავინაა.
– კოალიციაში არიან პოლიტიკოსები, რომელთა მიმართაც ქართული საზოგადოება აცხადებს, რომ არ მისცემდა ორ ხმასაც კი, რომ არა ბატონი ბიძინა ივანიშვილი, რომელსაც ასე დიდ პატივს ვცემთ. გრძნობთ თუ არა პასუხისმგებლობას იმ ადამიანების გამო, რომლებსაც თქვენი სახელი შეიყვანს პარლამენტში?
– მე ძალიან ბევრი ვიმუშავე კოალიციის შიგნით და ძალიან ოპტიმალური არჩევანი გავაკეთეთ. ბევრმა შეიცვალა დამოკიდებულებები, ასევე გავარკვიეთ, თუ რატომ არ ჰქონდათ რეიტინგი და ა. შ. მაგრამ ისინი კარგავდნენ რეიტინგს იმიტომ, რომ არ ღალატობდნენ საკუთარ პრინციპებს, მაგრამ ამით შეცდომები დაუშვეს და საზოგადოებას გული ატკინეს, რადგან მათ უკეთესის გაკეთება სურდათ და შეეშალათ. მე ამ პრინციპულობას პატივს ვცემ. ამას მე პროფესიონალიზმზე წინ ვაყენებ, თუმცა პირიქით უნდა იყოს. რამდენადაც დღეს ჩვენი საზოგადოება ისეა არეული, ისე გაჭირდა თეთრისა და შავის გარჩევა, სააკაშვილმა ისეთი დონის სიცრუე დანერგა, რომ პროფესიონალი ანალიტიკოსიც კი ფეხს მოიტეხს.
– მაგრამ თქვენი ავტორიტეტით პარლამენტში ხვდება ის ხალხი, ვისაც ქართველი ერი არ უჭერს მხარს, ანუ თქვენ შეგნებულად შეგყავთ?
– ძალიან ბევრი პრინციპების გამო სახელმწიფო მშენებლობას უჭერდა მხარს და არა სამშობლოს ცნებას. ასეთი ხალხი ბევრად სანდოა, ვიდრე ის, ვინც შეგნებულად ცრუობდა. მე არ მაქვს შიში და ვიცი, რომ ისინი რეალურად დაგვეხმარებიან სახელმწიფოს მშენებლობაში და არ იქნება ღალატი და სიცრუე.
– როდესაც რეჟიმის ბუნებრივი დემონტაჟი ხდება, ეს ნორმალური პროცესია, მაგრამ ზოგი, ვინც 8 წლის მანძილზე ტერორისტული ხელისუფლების ნაწილი იყო, უცებ გადავიდა ოპოზიციაში, როდესაც არენაზე გამოჩნდა ბიძინა ივანიშვილი და ცვლილების იმედი. ხომ არ ეკარგება სტიმული იმ ადამიანებს, რომლებიც მთელი გულწრფელობით ებრძოდნენ ამ რეჟიმს?
– მე მაქსიმალურად ვცდილობ, ის ხალხი, რომელიც ამ რეჟიმის წინააღმდეგ იბრძვის, ჩვენთან გადმოვიდეს. ის, ვინც სწორ პოზიციაზე იდგა, მუდამ პრიორიტეტი იქნება. მაგრამ ამავე დროს უნდა გავაცნობიეროთ, რომ საჯარო მოხელეების უდიდესი ნაწილი სააკაშვილის მსხვერპლია. მათაც ჩემსავით მოსწონდათ სააკაშვილი და ეს პროცესები ნელ-ნელა განვითარდა და მათ სხვადასხვა დროს გააცნობიერეს. დღესაც კი ამ სისტემიდან გადმოხტომა არც ისე იოლია. მხოლოდ ხელფასი არაა განმსაზღვრელი, რადგან შეიძლება მეუღლე დაუჭირონ და სხვ. ასეთი მოჯადოებული წრე შეიკრა მათ გარშემო, ვინც ოჯახის სარჩენად იძულებულნი არიან ამ სამსახურში იყვნენ. ამას გაგებით ვეკიდები და სხვადასხვა ეტაპზე მე გავაკეთებ მოწოდებებს მათი მისამართით, რომ დაიწყონ საკუთარ მომავალზე ზრუნვა. შეიძლება ასეთი ადამიანები, ვინც გადაწყვეტს მათგან წამოსვლას, გაანადგურონ კიდეც. ჩვენი მიზანია, ყველა მოქალაქე შევინარჩუნოთ. ის, ვისაც არ აქვს სისხლის სამართლის დანაშაული ჩადენილი, ეს სასამართლომ უნდა გადაწყვიტოს და არა პოლიტიკოსებმა. ჩვენ უნდა მოვახერხოთ ობიექტური სასამართლოს დანერგვა და ამაზე მე ვიზრუნებ. მაგრამ ჩვენი იდეოლოგიაა, რომ ყველა ქართველი შევინარჩუნოთ. სულ ამას ვიმეორებ, რომ ჩვენ გვაქვს 30-საუკუნოვანი კულტურა და ჩვენს ძარღვებში სხვანაირი სისხლი ჩქეფს; ასეთი ხალხის გადაგვარება და მოდრეკა იოლი არ არის. ამათ ქმედებას თუ შევხედავთ _ როგორ ექცევიან ქართულ სოფელს ან როგორ მიზანმიმართულად თქვეს ჩემს ფულზე უარი, რომელსაც ისე ვაძლევდი, რომ თავად გამოჩენილიყვნენ და არა მე. ამის შემდეგ ბურები ჩამოასახლეს და სვანებს წყალი გადაუკეტეს. აცხადებენ, 1,5 მილიონზე მეტი ადამიანის საარსებო რესურსი არ გააჩნია საქართველოს და ამ დროს სხვებს ასახლებ ქართულ მიწებზე (ამას მე ჭორს კი ვეძახი, მაგრამ ძალიან ჰგავს სიმართლეს) და მათ ქმედებებში ეს კარგად მჟღავნდება.
– როგორ არ იყო მიზანმიმართული ქმედებები მაშინ, როდესაც ქუჩაში ამდენი ახალგაზრდა დახოცეს, როცა ჩვენი მიწების 20-22% მტერს გადაეცა, როცა მოისპო განათლების რეფორმა, მეცნიერება დანგრეულია და დღეს ქვეყანაში მეცნიერები აღარ იზრდებიან.
– აქ მინდა შეგაჩეროთ და გითხრათ, რომ გუშინ ჩემმა ძმისშვილმა მონიტორინგის ამონაწერები მომიტანა, რომლებშიც ეწერა – «მერაბიშვილი და აკადემიკოსები ქართულ სოფელს გადაარჩენენ.» ესაა 3-4-სიტყვიანი ანეკდოტი. ამათ დაანგრიეს მეცნიერება და განათლება. მათი რეფორმების აბსოლუტური უმრავლესობა დამანგრეველი და ჩვენი საზოგადოებისთვის სტრესული იყო. აღსანიშნავია, როგორ მოგყვებიან და გემორჩილებიან, თუ სწორად განვახორციელებთ რეფორმას. ათასობით პოლიციელმა უარი თქვა ქრთამის აღებაზე. ეს არც მერაბიშვილის დიდი მენეჯმენტის შედეგი იყო და არც სააკაშვილის იდეოლოგიაზე დამყარებული. როგორც კი სწორი გზა მოგვცეს, ნახეთ, როგორ აითვისეს ქართველებმა? მაგრამ ეს პოლიცია დღეს ბოლომდე პოლიტიზირებულია და საკუთარი ხალხის დასათრგუნად იყენებენ. მაგრამ ისინი ვერაფერს უხერხებენ ამ ერთი კაცის იდეოლოგიას, მისი მსხვერპლნი არიან და თავადვე განიცდიან ძალადობას, ჩვენ გავათავისუფლებთ ამისგან.
– გექნებათ მოწოდება პოლიციისადმი?
– მე ბევრჯერ მიმიმართავს, მაგრამ მათ აშანტაჟებენ და ჩვენი მოვალეობაა, გავათავისუფლოთ ისინი. ამას როგორც კი ჩამოვაშორებთ, ნახავთ როგორი საზოგადოება იქნება. მუდამ იმის ძახილი, რომ ასეთი წარსული გვქონდა – არაა საკმარისი. ჩვენ ღირსეული ყოფა უნდა შევქმნათ.
– მაგრამ მანამდე არჩევნები უნდა მოვიგოთ. თქვენ რამდენიმეჯერ ბრძანეთ, რომ არჩევნებს არ გააყალბებინებთ. თუმცა უკვე ყალბდება. სხვადასხვა საერთაშორისო ორგანიზაციის კვლევები უკვე გაყალბებულია. თუ გაყალბდა, რა მეთოდს მიმართავს ბიძინა ივანიშვილი? იქნება ეს სამოქალაქო დაუმორჩილებლობის გზა?
– პირველი, რის გარანტიასაც ვაძლევ მოსახლეობას, ისაა, რომ ეს მინიმუმამდე დავიყვანოთ, რადგან საერთოდ უარს ვერ ვათქმევინებთ. ამასთან, გაყალბება უკვე მიმდინარეობს და აქ საეჭვო ორგანიზაციების კვლევებს კი არ ვგულისხმობ, არამედ დაჯარიმებებს, ათასობით ორგანიზაციების დახურვას, ჩემს თანამოაზრეებზე ზეწოლას – ეს უკვე არის გაყალბების ნაწილი და ეს სულ იქნება, მაგრამ ეს არ იქნება საკმარისი და ჩვენ არჩევნებს მოვიგებთ, ხოლო ტოტალურ გაყალბების და მონაცემების გადაწერის საშუალებას არ მივცემთ. მათი მაქინაციების საწინააღმდეგოდ ჯგუფი უკვე გვყავს ჩამოყალიბებული, ხოლო ის, რასაც თქვენ ახსენებთ და გაყალბების 5% დიდ გავლენას ვერ მოახდენს შედეგებზე. ის, რომ გადაწერენ და ასე გააყალბებენ, ამის ილუზია მხოლოდ მათ აქვთ. ჩვენ ძალიან ბევრს ვმუშაობთ ევროპელებთან და აშშ-თან, მაგრამ ჩვენ გასაკეთებელს ისინი არ გააკეთებენ. ჩვენ უნდა ვიბრძოლოთ, ჩვენ უნდა გავაკეთოთ, ისინი არ გარისკავენ, რადგან კავშირები, ურთიერთობები აქვთ ხელისუფლებასთან. თუ ის მოხდა, რასაც თქვენ ამბობთ, ისინი არ გააფორმებენ ამ არჩევნებს და ახალი არჩევნები დაინიშნება. თუ უხეში გაყალბება მოხდა, ქუჩის აქციებით დავანახებთ ყველას, რომ ეს არ გააფორმონ. მაგრამ მე ქართველ ხალხს დაპირისპირებისკენ არასდროს მოვუწოდებ. მე რწმუნებულება მაქვს იმის, რომ მშვიდად, ცივილურად ვაიძულებთ და გავისტუმრებთ. ქუჩაში გამოვიყვანთ ხალხს და დავათვლევინებთ ევროპელებს თუ ამერიკელებს.
– იცით, რას განიცდის ხალხი? ხომ არ მოხდება ისე, რომ კოალიცია 18-20 კაცით შევა პარლამენტში, დაიკავებს სავარძლებს და რეჟიმი დარჩება რეჟიმად?
– ეს არარეალური მოსაზრებაა და, რაც უნდა მოხდეს, ჩვენი უარესი შედეგი არის 40%, რაც ამათთვის ამ ერთი წლის განმავლობაში დამანგრეველი იქნება. მათ არ აქვთ პერსპექტივა. ერთადერთი ამ კაცს საკუთარი ხასიათით არ შეუძლია ჯანსაღ ანალიზს დაექვემდებაროს და გუნდიც მსხვერპლად ჰყავს. მას აქვს ერთი იდეოლოგია, რომ ნაბიჯი უკან არ შეიძლება, რაც ბევრჯერ განუცხადებია. დღეს თქვენი ტელევიზიითაც ვაცხადებ, რომ სააკაშვილს არავითარი რესურსი არ აქვს, რომ საქართველო გადაჩეხოს. მას მხოლოდ შეუძლია საკუთარი თავი გადაჩეხოს ან პერსპექტივა დაიტოვოს, ამიტომ მოვუწოდებ, რომ დაბრუნდნენ კანონიერების ფარგლებში და დაემორჩილონ საკუთარ ხალხს, რადგან მათ მსგავსი იდეოლოგიითა და მსგავსი ქმედებით აღარ აქვთ საშუალება, შეინარჩუნონ ხელისუფლება და ქართველი ხალხი დაიმონონ. ეს წარმოუდგენელია და ამიტომ მივმართავ, რომ კუდი არ მოიქნიონ და ქვეყანა არ დააზარალონ.
– ბატონო ბიძინა, იძაბება სიტუაცია ჩვენი რეგიონის გარშემო. სახელისუფლო არხები ამაზე არ საუბრობენ, მაგრამ არის დიდი დაძაბულობა. როგორია ძალთა ცენტრებთან თქვენი ურთიერთობა და მოსალოდნელი კატაკლიზმების ფონზე თქვენ, როგორც ლიდერი, შეძლებთ თუ არა მართოთ სიტუაცია საქართველოს ინტერესების დაცვით?
– რა თქმა უნდა, საფრთხე არის, რაზეც ანალიზი კეთდება, და მე ძალიან ბევრს ვფიქრობ ამაზე. ჩვენ ჯერ ხელისუფლებაში არ ვართ, მაგრამ ახლავე ვცდილობთ, სწორი მენეჯმენტი გაკეთდეს, მოსვლის შემდეგ დავგეგმავთ პრევენციებს, რათა გლობალური თამაშების მსხვერპლი არ გავხდეთ. ეს იქნება ჩვენი რეალური პოლიტიკა. კავშირებითა და რეალური დამოკიდებულებით ჩვენ უნდა ვნახოთ ადგილი, სწორი პოლიტიკის შედეგად მინიმუმამდე უნდა დავიყვანოთ საფრთხეები, რაც გარედან გვემუქრება.
– როდესაც უმადურობას ხვდებით, მას შემდეგ, რაც ამდენი რამ გაგიკეთებიათ ქვეყნისთვის, რას განიცდით?
– ვცდილობ, გავაანალიზო სიტუაცია. თუ გახსოვთ, საქველმოქმედო ფონდის ანგარიშები რომ მოითხოვა ცენტრალურმა ბანკმა, მართულმა პრესამ ლამის დანაშაულად ჩამითვალა, რომ ვიღაცას ვეხმარებოდი. ეს მუდამ განმეორდება და ეს არის არა ქართველების ბრალი, არამედ დანერგილი იდეოლოგიის და გაგებით უნდა მოვეკიდოთ. 1-2 ცუდი კაცი ყოველთვის იქნება, მაგრამ არ იქნება იდეოლოგია.
– ადამიანური თვალაზრისით გული დაგწყდათ?
– მე ძლიერი პიროვნება ვარ და ასე ადვილად ჩემი გულის ტკენა არ ხდება. როგორც თავად არიან მშიშრები და პატარა კაცები, ისეთი ვგონივარ მეც.
– ადამიანები ძალიან განიცდიან და ნერვიულობენ თქვენს უსაფრთხოებაზე. თქვენ აუცილებლად გექნებათ ნაფიქრი ამაზე, რადგან ძალიან ბევრ რამეს აანალიზებთ და აცნობიერებთ. ბევრი რამისთვის ხართ მზად… რამდენადაა დაცული ბიძინა ივანიშვილი?
– პოლიტიკაში შემოსვლაზე ვყოყმანობდი და დღეს ძალიან მერიდება ამის, თუმცა, მადლობა ღმერთს, სწორი არჩევანი გავაკეთე. თავიდან უსაფრთხოებაზე არ ვფიქრობდი, მაგრამ ვიცოდი, ვისთანაც მქონდა საქმე. მე სიფრთხილით გამოვირჩევი და კანონიც არასდროს დამირღვევია. ბიზნესში მსგავს რისკებზე არ წავსულვარ, როგორზეც ახლა პოლიტიკაში მივდივარ. შვილებს გეფიცებით, ერთი გრამი შიში არ გამაჩნია, რადგან როცა შედიხარ, უკან არ უნდა იყურებოდე. რაც შეეხება რეალურ საფრთხეს, რა თქმა უნდა, ესენი ყველაფერზე წამსვლელები არიან, თუმცაღა დღეს ჩემი პირადი უსაფრთხოება დევალვირებულია და აზრი არ აქვს, რომ შემეხონ. მაგრამ ნურავის ექნება ილუზია, რომ შესაძლებელია თავი დაიცვა, როდესაც სახელმწიფო გებრძვის. ნორმალურ სახელმწიფოშიც კი 100%-იანი დაცვა გამორიცხულია და იქ, სადაც თავად სახელმწიფო გებრძვის, ყოველგვარ დაცვას აზრი ეკარგება.
მაგრამ ჩემი მოშორებით ვერაფერს მიიღებენ, რადგან ასეთი შემთხვევისთვის ყველაფერი გათვლილია. მთავარია, რაც ხალხს შევპირდით, ის შევასრულოთ და ყველაფერი კარგად იქნება.
