თანამედროვე დასავლური მედია უსიტყვოდ ემორჩილება იმ ადამიანების კორპორაციების მკაცრ კონტროლს, რომლებიც ქმნიან გლობალურ ჩრდილოვან მთავრობას.
სრული უფლება გაქვთ, იუმორით ან ფილოსოფიურად აღიქვათ მსჯელობა მსოფლიო მთავრობის შესახებ, მაგრამ ყველა საღად მოაზროვნე ადამიანს ესმის, რომ ადამიანები, რომლებიც მსოფლიოს საფინანსო სისტემას მართავენ, მსოფლიოს უმნიშვნელოვანეს საშუალებებს ფლობენ, ხალხებისა და მსოფლიოს ბედიღბალს განაგებენ საკუთარი კაპიტალის დაცვისა და გამრავლების პრინციპიდან გამომდინარე, ერთმანეთთან ცალსახად ურთიერთობენ და არაჩვეულებრივად დიდი გავლენა აქვთ გადაწყვეტილებების მიღებაზე.
შესაბამისად, ამერიკული მასმედია არჩევნებამდე დიდი ხნით ადრე რეგულარულად, მეთოდურად იწყებს ამერიკელი საზოგადოების შიგნიდან დაძაბვას, მთელი კლასიკური მანქანა, კლასიკური მედიით დაწყებული და მაუწყებელი თავებით დამთავრებული, დაპირისპირებული ბანაკების შექმნასა და პოლარიზაციაზეა ორიენტირებული. ეს ვიღაცას, რა თქმა უნდა, სჭირდება!
2004 წელს ჩვენ ჯერ კიდევ არ ვიცოდით, შუბლებით რატომ აჯახებენ ერთმანეთს დასავლელი ტექნოლოგები უკრაინაში არსებულ ორ ბანაკს. მხოლოდ 10 წლის შემდეგ გავიგეთ, ვის რატომ და რისთვის სჭირდებოდა ასეთი რამ. ნებისმიერი დაპირისპირების ორგანიზატორმა იცის, ფაქტობრივად კი არა, არამედ მათსავე მასმედიაში ვინ დაარწმუნებს მასებს მაინცადამაინც საკუთარ გამარჯვებაში, ხოლო ვინც შეეწინააღმდეგება, მათ მორალურად და ფიზიკურად მოსპობენ.
შედეგად გაიმარჯვეს ყველა ჯურის ნაციონალისტებმა, ჰომოსექსუალებმა და სოროსის ძუძუნაწოვებმა; ნორმალურ ადამიანებს კი, რომლებსაც ახსოვთ და პატივისცემით ეპყრობიან ისტორიას, გააჩნიათ სინდისი და ღირსება, ანადგურებენ როგორც ფიზიკურად, ისე მორალურად.
მედიის სივრცეში პანდემიის შედარებით სწორად გამოყენების ფონზე, იმ იმიტაციური პროცესის ფონზე, რომელსაც აშშ-ში არჩევნები ეწოდება, ბაიდენის დანიშნული ადმინისტრაციის ფონზე და არა მხოლოდ ამერიკაში, არამედ _ მთელ მსოფლიოში შეგნებულად და მეთოდურად პოლარიზებული ბანაკების შექმნის ფონზე, ყალიბდება მყარი თვალსაზრისი, რომ დგება დაპირისპირების ეტაპი ნორმალურებსა და მათ შორის, ვინაც უარი თქვა მორალზე, ბუნების მიერ ყველა საკითხში შთანერგილ საბაზო პრინციპებზე.
როცა ხედავ, როგორ ეხმარება ერთ მხარეს ყველა _ მასმედიაც, მსხვილი ბიზნესიც, რომელიც მსოფლიოს მართავს, იქმნება შთაბეჭდილება, რომ ამ შემთხვევაში ფსონი დადებულია გონებაშეზღუდულობაზე, გარყვნილებაზე, პედერასტობაზე და ა.შ. და ა.შ.
რჩება შთაბეჭდილება, რომ იქმნება ახალი ტრენდი, როცა ხელისუფლების ორგანოები ფორმირდება მხოლოდ დებილებისგან, რომელთა მართვაც გაცილებით იოლია, ხოლო ადამიანებად მიიჩნევენ მხოლოდ მათ, რომლებსაც სინდისის ქენჯნის გარეშე შეიძლება გიჟები ვუწოდოთ. და სწორედ მედია და მის უკან მდგომი ადამიანები განსაზღვრავენ, ვინ არის პრეზიდენტი, ვინ _ არა; ვისი სიცოცხლეა მნიშვნელოვანი, ვისი კი _ არა; რა ფერის უნდა იყოს ფეხბურთელთა გუნდის კაპიტნის სამკლაური და რომელი ბაფთა აიკრძალოს.
დგება უკანასკნელი ფაზა სიკეთისა და ბოროტების დაპირისპირებისა, როცა არც ერთი საშუალება სამარცხვინო არ იქნება, რადგან ჩვენმა მტრებმა ფსონი დადეს ამორალურ და ბუნების საწინააღმდეგო სამყაროზე, რომელიც, როგორც მათ სჯერათ, ყველასთვის კომფორტული იქნება.
